Alle inzendingen over jantje van alle kran

Een wens voor allen Een beetje minder hebben Een beetje meer "zijn" Een beetje meer levensvreugde en een beetje minder pijn Een beetje minder prestatiedrang Een beetje meer mogen Een beetje minder kritiek en een beetje meer mededogen Een beetje meer tolerantie Een beetje minder wantrouwen Een beetje minder agressie en een beetje meer…

Zonder pen of papier zal ik blijven schrijven woordeloos verloren herboren woorden in gebaren te geven gebleven leven geeft mij nieuwe woorden nog dagen niet voorbij de bladeren van mijn herfsttooi pracht bij vlagen op de grond rondgestrooid weer al een seizoen voltooid om paden te verzachten in duistere nachten…

De winter is reeds ongezien vergangen Maar in de schaduw van de landingsbaan Zet in april een ram plots een faux pas Teugelloos verrijzend na de pasen Door zen te ademen al spelevarend, Niet naar de letter maar naar maakbaarheid Liefdes kantelpunt - warme magie Hoe kan zo'n lhasavlinder zonder vleugels In 't voorjaar op een…

Zij, wel gemaakt van spier en bot, leek mij op water stromend uit een beek of kraan en haar kwikzilveren schoonheid werd als alle water, voor mijn voortbestaan even ongrijpbaar als noodzakelijk. ------------------------- uit: 'Anderling', 1998.…

Dag, mijn lieve Jantje!…

Weerloos voor zulk bruut natuurgeweld wil ik pakken wat mij kan helpen drijven, maar ieder beeld dat aan mij voorbij snelt vloeit samen in een kakofonie van geluid met alle andere, niet één kan zo beklijven: ik moet hopen dat iemand de kranen sluit.…

jantje gaat op reis hij wil heel ver weg neemt gijs, het beertje onder de armpjes mee zo denkt hij nu ga ik een keertje op zijn rode sokjes stapt hij over de stoep en roept naar fietje ga met me mee we gaan naar de kerstman die rijdt op een grote slee het is wel ver lopen zegt het beertje o zegt jantje, dat is niet erg ik heb van…

~ http://www.voorbeginners.info/kinderliedjes/jantje-zag-eens-pruimen-hangen.htm…

De vogelkens alle die gaan nu heen. Leeg liggen de velden, zo kaal en bloot; de stoppelen melden de zomerdood. 'k Hoor 't roepen van kranen, die trekken voorbij; een stil vermanen: ook gij... ook gij...…

Je hoort 'tsunami', 'stromen', 'overspoeld' 'We moeten dweilen, maar de kraan staat open' 'Een golf doet alle kampen overlopen' (Hier worden vluchtelingen mee bedoeld) Waar waterbeeldspraak mensen maakt tot rampen Zie je de solidariteit verdampen…

Ik weet nog hoe onschuldig en ludiek Het vroeger was, dat mesjepingelen Je mikt en trekt een lijn: omsingelen Maar zonder tyrannieke retoriek Voor macho's met hun opgeblazen ego Is landjepik meer spelen met stratego…

Zei Jantje: och of 't anders was! God wierd ook, dunkt me, meer geprezen Zo 't roosje langer bleef in wezen. Al denkt ge, dat ge 't wel doorziet, Mijn lieve Jan! het is zo niet. De Schepper weet het best van allen, Waarom 't zo schielijk af moet vallen; En wil ook, dat ge gadeslaat, Hoe ras het aardse schoon vergaat.…

Zei Jantje, och of 't anders was! God wierd ook, dunkt me, meer geprezen, Zo 't roosje langer bleef in wezen. Al denkt ge, dat ge 't wel doorziet, Mijn lieve Jan! het is zo niet. De Schepper weet het best van allen, Waarom 't zo schielijk af moet vallen; En wil ook, dat ge gadeslaat, Hoe ras het aardse schoon vergaat.…

Een zangstukje Claartje en Jantje. tesamen: Jesus is een kindervriend! Onzer wil hij ontbarmen. Hij nam kinders in zijn armen: Jesus is een kindervriend! Claartje alleen: Ach was Jesus nog op aarde! Aanstonds vloog ik naar hem heen. Jantje alleen: Ach was Jesus nog op aarde! 'k Vloog met u naar Jesus heen.…

Ik wou dat ik die kraan was, die Torenkraan was, daar hoog boven mijn geliefde Vlissingen. Ik wou dat ik die kraan was die kranige kraan was en verplaatst werd naar een nieuwe kade.…

In het zuidwesten van ons fraaie landje Omringd door stoere Zeeuwen en de zee Stond eens een pas gekozen comité gereed voor de ontvangst van slappe Jantje Maar deze ligt in Gelderland te rusten en denkt: ‘Wat moet ik op die vreemde kusten?’…

Ik draai aan de kraan maar er komt geen water ik probeer het later hij drupt, maar een echte straal wil niet gaan ik sta er wat zielig bij ik maak dit zelden mee je draait aan een kraan maar het water gaat terug naar de zee dit is niets voor mij het is gedaan.…

De dag dat hij ging varen voelde hij zich lusteloos maakte tussen gele leliebladen met beiden handen een doorgang in het kroos, er lichtte een bekend gezicht daar beneden uit zwarte moddergrond langs onversneden plompeblaren,zag een donker trappenhuis, alleen betreden, de jongen die daar doelloos stond en nergens thuis. Verbond z’n…

Knikkeren mamma mag ik buiten knikkeren nee, lief Jantje, jij blijft thuis buiten is het heel gevaarlijk daar loopt allemaal gespuis. voor een zakje glazen knikkers slaan ze je al in elkaar schoppen je aan alle kanten en iedereen die kijkt ernaar.…

Paarse bloemen die haar jeugd hadden getooid uit tranen en pijn veelvuldig gerooid als doornen staken zij door haar frêle hoofd toen alle hemellichten werden uitgedoofd. Zij droeg paarse bloemen als een krans hun namen werden op een dag verschanst in het nieuwe morgenlicht diep begraven… mocht zij voortaan nog lentebloemen garen!…

Daar was een meisje loos en dat was maagd, Maar desalniettemin dacht onze jantje: Die wil vast wel een opgewonden standje En dat heeft hij tot drie keer toe gevraagd. Natuurlijk heeft ze telkens nee gezegd, Maar driemaal is nu eenmaal schippersrecht.…

Maar denk eraan, Daarna onder de koude kraan.…

De kraan moet nu dicht.…

in de hoek en de hoek en Jantje vooral nuttig de tijd te doden van 't straffen en vooral ideeen op te doen voor toen en later Ja mensen, daar heb ik het veredelingsmechanisme ontdekt ja mensen ik kan, kwam en kom dus heel erg leuk uit de hoek!…

Hij is keihard en toch is hij poreus Zo open van karakter en zo stil Bij regen maakt oom Zoab het verschil Hij fluistert leuk en druipt niet uit z’n neus Toch is er ook iets vreemds met hem aan ‘t handje ‘Hij laat geen sporen na,’ zegt neefje Jantje…

gehuld in doorzichtig blauw de meester van geduld en vrede die richting geeft aan ons gedrag beloning voor intens beleven klaar voor de zware taak kraan te zijn voor alle straling in volmaaktheid niets genezing in de weg kan staan openstelling en aanvaarding een werktuig van de geest met het bewustzijn van het "hoger IK" Slatam…

de wind draait de weg was lang het weer werd slecht het hoort erbij dat alles in elkaar stort dat alle rijmen uit gedichten vallen de zon schijnt het vriest in je kop dat kat spint de kraan lekt je hebt je best gedaan voor alles wat mislukt is heb die viool en al mijn vingers nog en een jas buiten is het feest ------…

Paarse bloemen die haar jeugd hadden getooid uit tranen van verdriet veelvuldig gerooid als doornen staken zij door haar frêle hoofd toen alle hemellichten werden uitgedoofd. Zij droeg paarse bloemen als een krans hun namen werden op een dag verschanst in het nieuwe morgenlicht heel diep begraven… mocht zij voortaan nog lentebloemen garen!…

Of zoekt hij naar een krans? Jij bent geen ouwe zak. Jij behoeft geen krans. Zelf ben jij ouwe wijn. Goeie, ouwe Dorrestijn!…

Een mooie krans gevlochten van margrieten met daartussen een enkele roos, de stilte hoorbaar en allen zwegen een hele poos. Toen werd er gesproken een laatste groet een laatste woord, snikken werden geuit of stilletjes gesmoord.…