Alle inzendingen over je gelooft je ogen n

hij ziet haar aan komen lopen zeker drie truien over elkaar het is een zachte zomeravond toch heeft zij het koud. ze heeft het altijd koud hij kan en zal haar helpen geeft haar waar ze naar verlangt. maar voor wat hoort wat (das zeker) zij krijgt haar witte geluk en hij die gek is op magere lijfjes zal van haar genieten want zo…

De warme wind waait wollige witte wolkjes langs de knipogende zon de miezer voelt als vochtige vlinderkusjes vrolijk fluitende vogeltjes fladderen vlak voor me langs mijn aura weet zich gekoesterd dankbaar geef ik de natuur een dikke zoen terug…

spiegelingen op het water tonen de dingen in realiteit geen foutje te bespeuren tot wind speelt met de werkelijkheid de lijnen deinen verder open verdwijnen door onzichtbaarheid rimpelend verlaat het beeld zijn vorm doch... zal het sterven in geborgenheid!…

Je gelooft in mij, ik lees het in je ogen geniet maar mijn kind, geniet van dit moment en van mijn oprechtheid wat ik je kan bieden is pure echtheid maar dat is voer voor morgen.…

Wat je dan ziet, Je gelooft je ogen niet, Je bent gefascineerd. Enkel er voor waken Je niet gek te laten maken.…

Een kruispunt van falende wegen In een bergachtig gebied Waar de lawines vallen als regen Om hoop te bederven Wilskracht niet meer te verwerven Bang voor het einde van de dag Hoe ontwaak je nog uit deze nacht Schaamte voor je wezen Om voor je medemens te vrezen Maar wat als je vader zegt ‘Ik ben trots op jou’ Lijkt het van binnen Dat…

Frans Timmermans laat weer eens van zich horen. Hij schreef zijn grote vriend een afscheidsbrief. Je bent altijd weer welkom hartendief. Ik voel me hier zo eenzaam en verloren. Maar Boris denkt: de man is zwaar gestoord die moralist wil weer het laatste woord.…

de wind laat rimpels achter op het water het is dit ogenblik deze stilte waarin ik je vind jij bent zomaar even bij me terug…

Door dwarsliggers, uit wrok of kinnesinne Werd hier het scorebeeld soms wat ontwricht Dan moet het maar met registratieplicht! Iets beters schoot het webteam niet te binnen Dus meld u aan, aanvaard het ongerief Uw oordeel houdt ons scherp en creatief…

En als we nou naar buiten kijken, zien we de reuzen bijna wijken onder het geweld van de wind. Kijk daar vliegt warempel bijna een kind uit handen van haar moeder, oei wat een geloei wat een stoten, wat een kabaal het is warempel niet normaal, stormen regen, wind dan te bedenken dat over een krappe drie weken de ZOMER echt begint…

Hij vertrok in zijn open cabrio zou wat boodschappen doen en zo, ging door regen ook door wind, was warempel net een kind. Een uurtje later kwam hij thuis, was " droog over" maar per abuis, sloeg ie een winkel over, was vergeten! Och arme, nog een keer door dat heerlijke natte regen- en wind weer. Niet gedraald en alsnog het vergetene…

Laat perfectie los en geniet van de schoonheid van imperfectie …

Liefdesverdriet is als een bijl die het hart doormidden kapt…

Ik voel geen weerstand meer Geen geluid, geen stromend water Ik open mijn ogen en kijk om me heen Ik zie hem weer Gelukkig kruip ik naar hem toe Ik pak hem vast Ik voel zijn warme lichaam Dan zak ik weg De duisternis in Ik hoor hem fluisteren Zijn laatste woorden Hij is weg…

enige tijd later ontstaan de mooie vormen en kleuren; zij opent haar hart op vruchtbare aarde gelijk een wilde bloem dorstig slurpend bij het opgaan van de prille ochtendzon en smoort als de stekende rode ploert de gouden akker op 't hete middaguur verzengend als 't kanonnenvuur…

Ronde van Frankrijk - een priester bidt rozenkrans met veloketting…

En dan hun dochters waarin ze zich spiegelden wat zagen ze toch in hun mooie ogen het voorlezen op bed, de armen en benen verstrengeld in een tedere worsteling al gauw ingeruild voor hun meanderend pad, even niet opgelet en daar gingen ze. . De zorgen, de ruzies, het vechten om ruimte, de nooit betekende bestanden.....…

Zal m'n licht dan zijn gedoofd? Terwijl zij mij nog wel gelooft. Kan ze m'n liefde dan nog voelen? Of zal die ook eens gaan bekoelen? Zeg mij: is dit egoïsme in mijn hart? Wat mijn ziel en hart nu zo verwart? Moet ik leren haar te laten gaan? Opdat zij weer kan leren op te staan.…

Dan toch weer doorgaan hoe moeilijk dat ook zal zijn na een zware tijd.…

Je liet mij als een vogel op een hand zweven Ik gaf mij over kreeg vertrouwen in mijzelf en in het leven. Dit zei je, met een blik of een gebaar: je bent goed zoals je bent en veilig was ik voor elk gevaar. Het leven had zijn loop soms als een woeste stroom Toen het donker werd bood jij verlichting in mijn verloren droom. Een plek…

Het is weer zondagavond en ik moet Een passend maandagversje componeren Eerst actueel berichtje selecteren De aanloop naar een slotzin...gaat niet goed Dan zie ik u, mijn mede sonnetteuren Uw plichtsgetrouw gezwoeg en denk: 'Niet zeuren!'…

De kloof is schrijnend de rijke man en Lazarus aan de poort maar och je weet niet beter ik loop verder door de vervolgde straten op zoek naar mijn huis mijn naam mijzelf noemen één wegwijzer gaat mij vooraan Noem mijn naam…

Als jij, domkop, niet eens snapt, dat jij ontzettend dom naar buiten komt; ben jij, dom. Als je, begrijpt, jouw perversiteit, als intelligentie verstaat laat ik je in de waarde, dommer dan dom.…

de traan die ik van binnen voel, laat ik van buiten niet zien. de glimlach die ik van buiten laat zien, daar is van binnen geen plaats voor!…

medelijwekkend mimiek en huichelarij prachtig toneelstuk!…

mijn allereerste baas zei me net iets te gehaast proberen is voor sukkelaars vond ik wel wat te barbaars want, hoe kunnen we ooit leren onze baas te blijven animeren als we nooit fouten mogen maken kunnen we ook nooit slimmer geraken ooit zei een oude wijze man doe je best zoveel je kan in het leven is het toch altijd proberen om van…

Je geest verruimt zich als je luistert naar je ziel die jou de weg wijst.…

Komt tijd komt dood!…

Onbewaakt moment. Iets dat men niet weet, niet kent. Wordt dan bewaarheid.…

In een woud van woorden Blijven ongehoorde Klanken, duister en obscuur. Als voortvretend vuur Verteert het binnenin Woorden zonder zin. Ongehoord blijft sprekend Beloften nooit verrekend. Uitgesproken en gehoord Wekt het woord in elkander Leven en licht ontloken Aan liefde, taal als geen ander.…