Alle inzendingen over je hebt vaak meer va

Een met het steen, de straat, de weg waarop ik loop van A naar B en weer terug. Een duidelijk omlijnd doel voor ogen en soms ook zo maar ergens heen. Dan zie ik al het groen rondom mij, de vogels in de lucht en de bomen. Wat ik moet doen is dan niet belangrijk en loop wat te dagdromen.…

die ik voorbij moet laten gaan… Toch blijf ik reizen zolang mijn benen mij willen houden in die lange wedloop tussen mijn afnemende spierkracht en de verbeteringen die worden beloofd die ongelijke strijd houd ik al jaren vol Over 25 jaar kun je in elke trein zeggen ze ach, of ik vijfentachtig zal worden het gaat me toch te langzaam vaak…

Als liefde alles is en werkelijke prijs op het eind van de reis die onze liefde is Als liefde alles is van ons, van jou en mij dan is ze nooit voorbij een licht in duisternis Als liefde alles is en afscheid niet bestaat je blijft, ook als je gaat geen droefheid, geen gemis Als liefde alles is om and'ren te verstaan en dan…

In een woud van woorden Blijven ongehoorde Klanken, duister en obscuur. Als voortvretend vuur Verteert het binnenin Woorden zonder zin. Ongehoord blijft sprekend Beloften nooit verrekend. Uitgesproken en gehoord Wekt het woord in elkander Leven en licht ontloken Aan liefde, taal als geen ander.…

zo vaak belogen zo vaak bedrogen niet meer weten wat de waarheid is altijd zoeken naar dat wat er niet is reden die is er niet het recht tot jaloers zijn heb je niet jij hebt mij al lang de deur gewezen al lang de les gelezen en nu nog wil je mij claimen maar nu neem ik de benen misschien dat je ooit eens zult inzien dat…

Misschien is het omdat je me te vaak bent vergeten Het kan ook zijn dat je me niet vaak genoeg hebt gekust Maar binnen in mij is het zo leeg word het steeds kouder ik mis je aanwezigheid je hand je schouder…

Het was niet het leven, noch de dood, die mij bekoorden in dit leven van me. Alles, wat ik eens, lief had is verdwenen, in de diepte en leegte der beleving. Er was, naast het analyseren en optekenen, één grote liefde in mijn ziel der leven overgebleven. Ik werd, en word namelijk stil in de stilte. Het is het eigen, dat ik voluit…

‘k Ben zonder gsm gehandicapt Sta in het leven met mijn avatar Aan online tap en virtuele bar Waar veel gefacebookt wordt en gewhatsappt Soms voelt het zelfs alsof mijn broekzak beeft Omdat mijn Tamagotchi honger heeft…

Jan van der Geld (1953) Hoogleraar belastingrecht Universiteit,Tilburg Wat een heerlijke naam wat een te vertrouwen man, aldus de mening van:... Jan Krediet (1952) voormalig bedrijfsadviseur K.v.K. Rotterdam…

Ach hoe verdacht lekker languit in bed en dat ik die wekker niet hoef te zetten vannacht morgen niet met die pijpen va de onder- en bovenbroek hoef te worstelen, geen mensenvlees en tanden meer hoef te borstelen, geen griezelige roem en geen angstig nieuw boek!…

Denk jij ook veel over leven maar ook zo vaak aan de dood als je alles hebt gegeven is de wereld dan nog groot ben jij ook zo vaak bedrogen keer je weer die andere zij als het leven is vervlogen ligt de waarheid in jou en mij…

In de kleine dingen schuilt het grote geluk iets van jezelf te geven verandert een leven Een klein gebaar het is heus waar: mooier worden de wolken feller de kleuren het is de dag dat wonderen gebeuren…

Ik keek in de goud gebraden heerlijkheden Een tafel met daarop een koude kaars En een paar takjes lavendel in een zilveren vaas De ober van het restaurant Staat voor de deur met een blocnote in zijn hand Ik aarzelde even; voordat ik naar binnen ging En trok uiteindelijk de stoute schoenen aan Terstond vroeg hij naar mijn adres en naam Ik…

mijn Va & Moe ze bleven me volgen Maar... als jongeling raak je soms verbolgen Je wilt eruit vooruit en achteruit het toetsen van je eigen drijfvermogen Ik wou dat ze nu eens opvlogen maar herfst is nog ver.…

Uit één blind oog, vloeit een traan. Van verdriet. Uit één ziend oog, valt een traan. Van geluk. Uit blijdschap, omdat één oog nog kijken kan. Omdat één oog méér kan zien, dan twee ogen kunnen.…

Bijna twaalf uur, de avond naakt, daar is ie eindelijk...Klaas Vaak.…

onechtheid van het denken met de gesluierde waarheid voor ogen die ik in een onafhankelijkheid las, in spaties tussen het praten en het zwijgen creëert een grootsheid van het onbevlekte woord, verdwalen we in een ongebleekte zekerheid, verscholen teksten zonder geluid tot aan de oude horizon, die steeds verder reikt dan de realiteit en vaak…

Ik zou zo graag Wanneer de tijd blijft doortikken Morgen of vandaag Je willen laten weten Dat ik er ook nog ben Je me niet hoeft te vergeten Ook al weet ik Dat je mij niet zoekt Dat ik niet besta voor jou Ik die buitenstaander ben In een aura van Eenzaamheid Je vraagt wel, Uit beleefdheid Ik vervaag wel Maar ik blijf…

Ik voel wel eens een pijntje daar en hier Nu zijn er onderzoekers die beweren Dat je die pijn het beste kunt bezweren Door ’t slikken van voldoende liters bier Als dat maar in mijn medicijnkast past Ik overweeg een ruime inloopkast…

Je geest verruimt zich als je luistert naar je ziel die jou de weg wijst.…

Een verwatert beeld en een vergeten moment. Niets dat je nog kent.…

grijsblauw wolkenveld dreigend of mysterieus lichtversluiering opklarende stralenkrans atmosfeer in beweging…

Ze zeggen dat ik vuil ben en besmeurd. Ze zetten mijn beroepsgroep mooi te kakken. Me door zo’n zwarte schoorsteen laten zakken? Ik kijk wel uit, dat is nog nooit gebeurd. Ze noemen mij een vieze roetveegpiet. Discriminatie! Ik voel veel verdriet.…

Met boosheid val je misschien op maar maakt doorgaans weinig tot geen indruk!…

het was niet liefde zoals in ‘t gedicht wij waren ons nog zeldzamer en dicht ondanks je muren bouwde ik een brug tussen te korte uren en ging de weg terug tot jij uiteindelijk zeggen kon: ik hou van jou en ’t toch verzweeg uit angst voor oude wonden jouw gisteren was te veel geschonden en jij wou niet vergeten hoe men in haat het meest begeert…

je hebt mij op mijn puurst gezien: een meisje bijna vrouw je hebt mij op mijn rijpst gezien: een vrucht in mij van jou je hebt mij op mijn naakst gezien: mijn jas had ik nog aan je hebt mij op mijn felst gezien: je roos brak ik voldaan je hebt mij op mijn zachtst gezien: je hart had ik herkend ik heb jou op je warmst gezien…

hebt in mij iets aangeraakt Een snaar Die dan nooit meer wordt stilgezet Vandaar Dat ik je voel als iets van mij Een deel Ik heb je als geen ander lief Zoveel…

er is licht tussen de bomen er is je ziel het is alles wat je hebt…

er waren vogels met veren van dreiging uitzichten die alleen jij hebt gezien er waren oceanen van wachten stromen van het leven die je bewogen er waren kersenbloesems van leven dood en wedergeboorte er is graniet er is goud smelten en bevriezen er is binnen- er is buitensluiten licht tussen de bomen er is je ziel alles wat je bent…

Heb het leven Lief zoals je Mij hebt lief Gehad liefste Mensenkind Dat zo vaak het zicht Belemmerd ziet door Angst voor het leven, Dat zo vaak je pad Bezaaid ziet met Belemmeringen die Alleen voor jou zo Zichtbaar zijn, En voor mij Verborgen blijven…