Ontzagwekkend is deze plaats
netgedicht
Met de punt van zijn schoen wrijft de man in het wit
over de grond. In de verte knerpt het ijs en boven
hem geluidloos een vogel.
alle uren
heeft hij hem in het vizier
de albatros
Rillend drentelt hij rond. Hij wil en zal hier zijn
rede voor een wereldwijd gehoor vormgeven. Hij proeft
zin voor zin en herhaalt wat goed klinkt maar steeds…