Alle inzendingen over killer

veel geduld al gistend tot een nobele drank kan geraken en op een zeker moment het glas naar eigen geaardheid toont en vult zo laten de bomen hun blaren gaan nadat de stam iets is uitgedijd een ring heeft toegevoegd aan zijn bestaan en naar natuurlijke rust wordt geleid de mens trekt allengs naar binnen het voelt immers buiten al wat killer…

Mijn zoon, er zijn in de wereld gogen en logen te over, larielijders allerlei, killers en kaalslagers. Er zijn zoveel moegemaakten, klemgeraakten; uitgereisde roer-me-niets, murw, nurks en stuk op hun stek. Er zijn patsers en paljassen plenty, vele lepe strebers, regelneefjes en meters van Nut.…

Mijn zoon, er zijn in de wereld gogen en logen te over, larielijders allerlei, killers en kaalslagers. Er zijn zovele moegemaakten, klemgeraakten; uitgereisde roer-me-niets, murw, nurks en stuk op hun stek. Er zijn patsers en paljassen plenty, vele lepe strebers, regelneefjes en meters van Nut.…

Onder de oppervlakte rukken de satanische killers op, maar het afweergeschut is in stelling genomen. Onzichtbare handen proberen mij te wurgen. Proberen mijn goddelijke lichtvlam te doven. Een blinde haat doemt meedogenloos op. Ik ben als zand, dat uit hun wurgvingers glipt. Vrienden blijken wurgslangen.…

Het blijken helemaal geen harteloze killers dus, Ik zou zeggen kijk gerust. Uw eventuele vooroordeel zal snel verdwijnen, Heus het zijn geen gewetenloze zwijnen. Het zijn naar de mening van mij, Dieren voor ons aller begrip, Ze maken mij erg blij. En zeg nu toch eens eerlijk, Van wie was eerder die oceaan?…

je fietstas Overleefden Sindsdien verkende ik vele perrons Boemelde, blies stoom af, derailleerde Maar nu heb ik alles op de rails Nu zit ik in de juiste trein Het was een lange, zware reis, nu en dan Onderbroken met mijn yin, jouw yang Springfonteinen vol goudvonk, naadloze Aansluiting Maar bovenal was het een horrortocht Een Killer…

'Alles van waarde is weerloos', zei Lucebert terecht, maar die slogan maakt je tragedie nog lang niet goed, want zo weerloos was je niet, maar het roofdier maakte je kansloos, de nare overmacht, de koelbloedige killer, afgestompt door drugs, die botweg je bloemenziel plat walste.…

Waarom mis ik je dan zo verschrikkelijk, en voelt het killer dan kil en stiller dan stil. De laatste maanden heb ik je steeds meer in mijn hart gesloten, je liet me bij je verdriet in plaats van me bij je af te stoten. We hebben gelachen en we hebben tranen laten gaan, lieve pap ik mis je zo, maar ik heb het met heel veel liefde gedaan.…

Wat rest is een blinde martelgang vol valkuilen met dodelijke spiesen en krioelende gifslangen, een angstaanjagende depressiekelder vol ruwe schrikbeelden en bedreven killers in onvoorziene nissen.…