Ik neem hem in mijn arm
en zonder spreken vaag ik
de oorlog weg en kinderkanker,
mijn eigen dood, het monster van de tijd.
Ik lieg hem voor en red hem
tot wij beiden slapen in gestolen veiligheid.
----------------------------------------
Uit: 'Gedichten die vrouwen aan het huilen maken'. 2015.…
Lief klein meisje
wat heeft het met je gedaan
je bent nog zo jong
het vreet nu al aan je lichaam
De chemokuren
verschrikkelijk veel pijn
het is oneerlijk
had niet zo mogen zijn
Je komt op m'n schoot zitten
verteld over alle zeer
het is genoeg voor jou
je wilt niet verder meer
Tranen over je wangen
nog zo jong voor dit verdriet…
Kalende knuffels
tekenen leed.
Het zieke kind
ziekt nooit alleen.
Koorts klopt in je hoofd,
rillend droom je
dat je slaapt of
sliep je toch,
-zuster, blijf,
mijn buik doet zo raar-
dan draait de kamer,
een golf warme brij
schuimt over mijn jas,
wangen wisselen van kleur,
het is voorbij.
Pendelend tussen de kruisjes
van de kuurkalender…