Alle inzendingen over klavier

Hey, ik mag dan wel een onbehouwen oude beer zijn met onwijs knuffelgehalte zo ik ben ik nu eenmaal maar zit hier wel de hele dag gedichten aan jou te schrijven om daarin vol te rijmen dat ik je liefheb in de boom en strooi miljoenen rozen op jouw gevoelige pad al weet ik niets van poëzie het zal me eenvoudig wat.. ik ben doodgewoon…

in het zonnetje op een terrasje met een lekker kopje capuccino een puntje appelgebak met slagroom of een glaasje droge witte wijn met een portie bitterballetjes of stokbrood met kruidenboter met mijn linker elleboog leunend op zo`n wiebelgroene horecatafel gniffelend wachten op dat stuk kruimeldief die plusminus een week of wat geleden…

goedemorgen mevrouw goedemorgen juffrouw piep piep piep piep piep piep piep piep piep wilt u een zakje om het vlees mevrouw ja graag heeft u nog een flessenbon mevrouw neen die heb ik niet spaart u voor de maandactie wat is de maandactie? een strandtas met ons logo mevrouw eh, nee dank u wel gaat u pinnen mevrouw neen, contant betalen…

een groeter kwam voorbij en zei beleefd ander mens wat ben jij in het echt gesproken dan hé de aangesprokene zei.. hé voorbijganger ik ben ook een toevallige groeter en wat ben jij als hier geen dag iets zegt verbaasd keken we naar het beeldscherm knopjes zeiden wij, dat geeft best licht…

Jij leeft in jouw grote boze wereld en wilt mij als volgzaam elfje zien je weet,daar ben ik veel te nuchter voor nog nooit ben ik een dromer geweest ooit door jouw ogen dan misschien Stap toch gewoon uit die wrede hoek sprookjesfiguren lachen eigenlijk nooit leg jouw hoofd in mijn zachte handen zodat ik jouw kinnetje kietelen kan en morgen…

huil liever als de clown optreedt hij gaat na de voorstelling naar huis zodra zijn gezicht is afgeschminkt leeft hij echt op en niemand weet een clown is doorgaans geen triest persoon men heeft hem die naam ooit toegeschreven na het applaus vertrekt hij doodgewoon en leeft voorts zijn gewone mensenleven het is juist publiek dat er moeite…

Het met extensions ingevlochten haar verhult wat niet meer weelderig is een levenswerk in volledige revisie bij een of ander plaatwerkbedrijf genaamd `de koplampenspecialist` een poedercoating,wat spuitwerk maar het kuiltje in haar buik is echt wie kijkt onder de motorkap…

vertederd kijkt ze in het wiegje naar het kindje uit haar schoot ze schoof een generatie op haar baby ademt lief en zoet de handjes voelen teer en klein het huidje zachter dan satijn als moeder niet onsterfelijk blijkt zal`t kind uit haar nooit kind meer zijn ook dat schuift dan een plaatsje op…

een tandarts in stadje Stavoren die wist niet van stoppen met boren dan peuterde hij de zenuwen vrij `t gegil was tot in Baarn te horen…

een carnavalsganger uit Soeren die wilde één dag toereloeren maar o wat een pech het fust op zijn weg liet hem wel drie dagenlang boeren…

Heel lang geleden aan het strand zat iemand aan de oeverrand met ganzenveer en een papier voor zijn vakantie en plezier omdat hij altijd honger had bezijden`s ook een vrouw bezat vroeg hij haar bak je mij een cake voldoende voor een hele week de zon scheen toen genadeloos dus kromp het baksel in zijn doos hap slik vrat hij zich buik…

de dominee hield zo`n mooie preek hij sprak over naastenliefde ze knikte instemmend,hij keek naar haar want echt iedere zondag zat zij daar schouder aan schouder , haar naaste aan de ene kant snoepte pepermunt de ander aan haar andere kant kende zij als haar naaste die daar ook altijd zat ze had nog nooit iets onbaatzuchtigs gedaan voor de…

alles verdwijnt als overbodige luxe een versleten laken veertjes kussen schep na schep hoop op hoop…

ziel van kristal toog der heldere mensen met glasgeblazen harten niets is onbreekbaar…

nu, avond na avond die vreselijke koppijn door haar in zijn hoofd hij droomt van paracetamol en snorkelt een spookbeeld voorbij, Aruba`s lagunes een dekselse hals draaide Ariëlle toe in een gouden regenton…

zij scheurden door de bocht bromfiets tegen snorfiets kaboem.. een vonk sloeg over formaliteit; -doe je dit wel vaker * alleen als ik zin heb -zullen we de formulieren invullen *oke, bij jou thuis of bij mij? _ ehm..hotelletje tien minuutjes later.. tussen lakens van satijn aardbeitjes en champagne uitgeperste appeltjes van oranje…

een hanige hoen uit zaltbommel werd gaar van zijn kukelgerommel ze zei ik als kip ben dol op een wip dus kap even met dat geschommel…

een dokter uit Hoog Catharijne moest ooit voor de rechter verschijnen omdat hij gebood geeft u zich maar bloot en leg al uw goed op de mijne…

gladgeschaafd splintervrij stabiele messing grepen wel acht , vier aan de ene kant vier aan de andere onder het hoofd en ruggengraat een peluwtje van wit satijn, de wervels rustend op decubitus matras zo lijkt het wegvoeren iets zachter niemand hoeft toch zo bloot te zien ontdaan van kostuum of mantelpak door vreemde handen gepoederd…

allen lopen kleurloos gekleed de uitdrukking op menig gezicht zegt meer dan in-zak-en-as doet een bakkie troost,`n lekkerlopend warm en koud buffet met broodnodig borreltje voor de inwendige mens, want het was waterkoud daarbuiten een klap op de schouder slaat lang niet gezien ouwe reus een vergeten kennis op het lijf hoe triest de…

echte die-hards willen rollen slingeren zich heen en weer liefst met losse handen of vier op een rij, met een kindje veilig achterop fikkie mag los op de stoep die heeft commando`s geleerd ze kijken niet op of om en trappen zich een ongeluk ze hebben een zadel en een aluminium stuur, maar hersenen op het nachtkastje…

vanaf vandaag geen stof meer onder het kleedje want weet je ik ben nog niet jarig geweest maar`t was een feest in plaats van bloemen met hulpstukken extra zakken, én.. een vijf meter lang snoer hoe blij kan je een vrouw maken met zo`n aankoop plus garantiebewijs…

“Wat een gezellige kámer!” Piepte zij met haar meest enthousiaste stem. “Mams, je kunt zelfs pa`s dressóirtje meenemen, voor die antieke servieskast is geen plaats, die neem ík dan wel in huis oké?” Net als zij keek moeder in de rondte en zag de afmetingen van het vertrek waarin ze haar laatste tijd zou doorbrengen. Een claustrofobische ruimte…

kukelekuuuu 4X oh neen hè, moet dat nu drie keer is meer dan genoeg het is toch nog veel te vroeg de hennies zaten nog op stok tegen elkaar aan in het kippenhok en schrokken zich een kakelhoen waarom zou een haan zoiets doen zijn lellen en zijn hanenkam lilden toen hij een kippetje nam hij pikte haar enige veren uit de nek tokje…

een lichtgewicht valies algemene rugzak openbaar paspoort geplukte creditcard zon zee palmenstrand lagunes formule all inclusive mijn god, wat is `t hier mooi…

bedevaartstocht Santiago de Compostella route naar je ik en kompostella benodigdheden het zonnetje op de rug met wind eronder zoekend naar de weg blik op oneindig lopen, kilometers vreten tussen soulmate-kompostella`s met i-pots in de oren en haar erover ondersteuning routeplanner adapter en usb kabel tele abonnement…

de mens wordt niet zomaar groen geboren met een paar armen en brekebenen soms heeft hij `t land of ploetert in de vijver schoolslag vlinderslag zift mugjes uit de lucht of kwaakt maar iets raak ergens onder de zon op een plompenblad…

niet eerder bemerkte zij haar grijsheid `t kwam door die foto op haar deur herkenning verdrong ze toen iemand zei uw naambordje is een recente foto u komt vanzelf aan het einde van de gang sindsdien is ze haar huissleutel kwijt…

gewoonlijk staat hij om acht uur op steekt zijn linkerarm eerst daarna zijn rechter in zijn grijs geruite kamerjas dan pas de bijbehorende kameelharen pantoffels eerst de linkervoet vervolgens de rechter zonder sloffen slentert hij naar de hal vist daar zijn ochtendkrant van de mat en leest om te beginnen eerst de koppen een…

op een doodgewone baddermorgen moest ze plotseling ontzettend huilen in de jacuzzi, om die arme here jezus hij werd genageld aan handen en voeten want boven de schuifdeuren hing een gefiguurzaagd kruis met uitverkoren zoon door vader bemind, zijn hoofd een schuin beetje naar beneden als de dood,en mamma zei dat hij ook voor háár…