De kleutertijd heeft ze gehad,
er zitten nu serieuzere zaken in het vat.
Ze leert er rekenen en krijgt nu taal,
voor je het weet leest ze `s avonds
zelf een verhaal.
Die kleine meid, ze word zo groot.
Ze past niet eens meer
lekker op mijn schoot.
Ik wen er vast nog wel eens aan.
maar voor mij mag het wel
wat langzamer gaan.…
Mijn kleutertijd, mijn eerste jaren.
Mijn eerste ervaring met verdriet.
De herinnering aan haar, die mij mocht baren
en me ook heel plotseling verliet.
Vele golven gaan door me heen.
Ze doen mijn lijf trillen.
Maar het maakt me niet meer zo alleen.
Zelfs als ik dat zou willen.…
Mijn kind, waarom liet ik ze zó passeren,
de korte jaren van je kleutertijd,
de lange dagen van het irriteren,
in een onuitgesproken dom verwijt.
Je sliep tussen de lakens van mijn spijt.
't Is schandelijk en toch durf ik beweren:
misschien was ik je toen zelfs liever kwijt.…
Daar, in dat huis, woont haar eerste woordje,
hier in dit straatje van stap voor stap.
De slager op de hoek, naast het poortje,
gaf haar een worssie, bij ma's runderlap.
Langs het spoor van haar wielerbandjes
rijden we nu richting peuterschool.
Daar ligt het zand van haar…
In mijn schoot is jouw kiem ontstaan
Als zondagskind kondigde jij je aan
Met pijn en wee,maar al zo bemind
Gaaf en fijn,nog vast aan het levenslint
Zo fris en vrolijk in je kleutertijd
Als een bloem die haar blaadjes spreidt
Een dartele vlinder als prille vrouw
Op zoek naar een partner in de morgendauw
Dan sta je daar,een mooie stralende…
1.432
Bezig met laden