Alle inzendingen over klitten

Liefde reikt niet meer tot safe thuis de vrijer die open en vol vertrouwen voor hun gerief hoofs klit aan vrouwen schept zich de kat hij wordt een muis Zie mij gestuurd door geweten steeds in eerste aanleg bij elke stoot vol liefde de rol van brave echtgenoot eerlijk en oprecht aanmeten Gister nog ‘s morgens zei zo’n dame zoals jij…

Beste mensen, klits klets klanderen echt waar de wereld gaat veranderen, luister, klink klaar klontje iedereen heeft wel een hondje. Maar waar blijft de trotse gorilla wat doen wij met de chinchilla, waar blijft de orang-oetang wij mensen moorden al zo lang.…

Sinds mijn geboorte heb ik hele lange lokken haar met slagen zonder klitten in twee staartjes ja een paar, hangend over mijn lippen, voor de lange liegneus klaar. Ik ben het welkom op de deurmat van een kluizenaar, het -Da ik wil- van een Bulgaar, een uitgehuwde tsaar.…

eens op de schaduwkant gelet van wat de kerst ons ook kan brengen het kaarsvet dik op het dressoir de klit in 't krullend engelenhaar een kerststal hangend op half zeven en in 't stro geen greintje leven een dennenboom in vuur en vlam de herder en het schaap zijn lam stilaan lijkt elke glans nu henen de kerstman op z'n laatste benen…

En heen te gaan - en niets dat achterblijft Dan dingen, die wij meenden te bezitten, En niet ons eigen waren, die als klitten Nog hechten in de plooien van ons kleed, Maar die wij van ons doen, zoals we leed En bitterheid en zorgen van ons deden, Als niet van ons, als dingen van 't verleden...…

Oranje speelt weer op het EK Klaprozen bloeien in de perken En ‘s avonds kan je merken Dat die verdomde zon niet kopje onder gaat Blijft branden in het strakke blauw Dat nauw als ‘t oranje hesje zit Waaronder zweet in mannenharen klit. Niks gaat boven deze dagen Heet Noord-West-Europees En van het schreeuwen hees.…

Je vingers verkennen mijn geheime plekjes Mijn tepels worden verwend met langzame lekjes Mijn onderbroekje wordt stilaan door en door nat Ik weet niet meer waar, hoe of wat Je trekt mijn broekje naar beneden En begint jezelf ook uit te kleden Je lichaam parelt van het zweet Terwijl ik teder je billen kneed Vingertoppen beroeren mijn klit…

En heen te gaan - en niets dat achter blijft Dan dingen, die wij meenden te bezitten, En niet ons eigen waren, die als klitten Nog hechten in de plooien van ons kleed, Maar die wij van ons doen, zoals we leed En bitterheid en zorgen van ons deden, Als niet van ons, als dingen van 't verleden...…

De woorden vallen vergeefs zwarte moeder aarde toe er kiemt niets er welt niets er groeit niets er bloeit niets er kwelt slechts de klei die ondoordringbaar klit. De zin in iets verbleekt in het zicht van barre jaren die me verweren zonder spijt. De kou van de hemelnacht verbindt miljarden sterren een ijzig kale eeuwigheid.…

Zo zie je maar hoe de rijken hun geld spenderen, absurd veel verdienen aan menselijke gebitten om daarna een belangrijke leeuw te laten creperen, en gezellig met criminele jagers samen klitten.…

Bevalt van steile striemen Oorstrelend bezweert een stem de grillen van de herfstwind Molenwiekend Grofgebekt Grimmig Rol je door het slijk Een rafelbroek klit aan kuit en dij.…

Je zult maar zonder een begaafde schrijver als Rogi door moeten gaan, dan grijp je naar elk wrakhout uit het vooronder, klit je zelfs met een verdwaasde playmobielhijskraan als ik, snoep je van de kruimels en neprestanten, probeer je het wrede gemis wanhopig op te vullen, met wijze uitlatingen van een troubadour zoals ik, wat even helpt…

En ik heb vanochtend alle appels in de boomgaard geplukt en opgegeten, terwijl jij er wel honderd appeltaarten van had kunnen bakken en kijk eens aan, als stroop klitten wij samen als boeddha's in een gesaboteerd ruimteschip.…

Verscholen stoertoeters klitten onverantwoord bijeen, lichtzoekend, LICHT dat na het baarmoederduister nooit werd gevonden, opgedonderd! de pubernacht in, sikkelmaantje! Bij dageraad ontwaakt het bestuur & beantwoordt schroomvallig de vragen: voorbereid? We steunen de helden, thuis, een beertje voor het raam – lekker bezig!…

Jouw armen kronkelen, hoe je door de donkere stegen draaft en jouw vette klissen die aan de lippen klitten. Met een voetveeg versla je me en telt zegevierend tot acht. Schaterende krijgster. Hijgend beloof je mij een druipsteengrot.…

Mijn achternaam doet er niet toe My middle name, die luidt Chapeau Als ik wat kluts-klits-klats en flander Rijmt mijn woordenar op nar Ram zondag 's nachts iets in malkander Ik weet, ik blijf een stuntelar Ik kalk mijn graffiti Chapeau!…

Klit aan zand en veren De kranten hebben hun koppen nog niet vet genoeg gedrukt.…