Alle inzendingen over klok

Een man als ik kan door het celibaat hoezeer ook door míjn vlees de lusten razen nooit met een echtgenote stoom afblazen en daarmee heb ik het frequent te kwaad dus elke ochtend vroeg, u snapt het wel, speel ik graag even met mijn klokkenspel.…

Fraai opgetuigd verschijnt op tv een nieuwe ster, ze is een hype al gauw zien we haar niet meer in stilte afgetuigd en afgevoerd Als we haar weer tegen komen verbaasd ons haar veroudering snelheid en erosie van de tijd beseffen weer dat de tijd vliegt Hoeveel we zelf ouder werden lezen we af van haar gezicht…

Een kerkklokkenluider uit Muiden die steeds weer de klokken moest luiden die zei op een keer ik wil het niet meer 'k vertrek met de zon naar het zuiden;)…

Geen erotiek In een relatie van niet meer wederzijds Geld is gaan spoken In dus slechts investeringen Twee mensen gestrand Met een klok die loopt...…

Loom is de oeroude klok. Zij geeft niet om jou niet om mij het doet haar geen moer. Ze kijkt de leegte van de tijd tussen ons voorbij.…

O Klokken in de najaarsavend, wat luidt uw luien lief en lavend! O Klokken in de winternacht, wat luidt gij als een jammerklacht! * * * O Klokken in de najaarsavend!…

Wanneer in mijn dorp vroeger de kerkklokken luidden was dat of voor de doden of voor de bruiden tegenwoordig hullen zij zich in stilzwijgen men rust liever uit dan zo'n tijding te krijgen.…

De klok tikt tikt zijn minuten weg minuten waar ik van niets weet heb ik nou geluk of pech Lang duren de minuten tergend langzaam wanneer je ergens op wacht wachten op iets dat goed nieuws bracht Voel me leeg voel me depressief denk aan het ergste voor mijn lief Je kàn niets doen er wordt voor je beslist je hebt te accepteren heus…

Zo laat je merken dat: je altijd in onze buurt bent en wij, wij zijn het al gewend, om telkens weer de klok aan te passen.... dag lieverd.…

'k Bad en vertrouwde, maar het was een farce, beslist een klucht Gevloerd en afgevoerd zette een coma mij buitenspel 'k Ben helaas niet meer die ik was uit mijn hoofd gekropen, vloog 'k en liep ik samen met jou langs een ravissant ravijn De klok evengoed tikte door kortte slechts noch lengde tijd Wij hebben ervaren hoe jaren kunnen vervluchten…

Continenten van streven* nog te gaan met mensen die lachen net als wij, huilen ook zij De Dichter kijkt even rond deze avond naar geruisloze klok die de tijd doet verstrijken al rijst waar de dichtkunst *verlangen…

De klok is weer een uur vooruit gezet Mijn smartphone is zo slim dat hij dat weet Mijn analoge lijf is nogal digibeet Voorlopig kom ik steeds te laat uit bed Ik ben dus best een tijdje uit mijn doen en Dat ene uur voelt aan als twee seizoenen…

Uit een tijd dat mijn horloge nog opgewonden werd net als mijn biologische klok die analoog wat achter liep en na iedere kus, waar een hele klus aan vooraf ging, discrepantie van beide weder helften, innerlijke psyche van man en vrouw, verbonden animus als buiten-categorie in vaardigheid van fysiek en tederheid, met of zonder deelbaarheid…

voelen en laat mijn gedachten even afkoelen Ik zeg tegen mezelf ik kan zonder jou maar jij weet dat ik nog van jou hou En ik laat mijn gedachten rusten weet nog goed hoe jij mij kuste Ik vergeet je niet jij mij ook niet wie weet ooit, ooit in het verschiet Wij samen zullen zijn ja wij zijn elkaars geheim En zullen dit blijven ik kijk op de klok…

Als op de maandagavonden De klokken luiden van de Wester De klokken voor vrede Onthoud dan Amsterdam als vluchtelingen Aankloppen dat het in de rede ligt Praktische Gastvrijheid te verschaffen Voor korter of langere tijd of altijd En niet voor de duur van het klokkenspel!…

De rust vroeg aan de klok waarom raak ik je kwijt wat is het dat ons scheidt het was de klok die schrok stond waarachtig even stil zei rust weet je wat ik wil iets meer van jouw vrijheid jij hebt altijd de tijd…

eenzaam heit de klok aan gort geslagen uren weerkaatsen koud de muren geen verre vrienden laat staan goede buren eenzaam heit de klok tik, tik, tik………………

Hazztikku goed, der sjein swaarwegende beswaren tegen drank in het verkeer… en luizzer goet….daarom hoef ik niet méér… en sjtop ik nú! Dit wazz mijn negende… Nee ég nie… (hips)… je kunt me niet verleiden doe maar een sjpaatje want ik moet nog rijden.…

echt iets anders als de klokken in het diep in de stad…

Zo nu ben ik voor de picknick gereed, leeg het flesje kokosdrank, klok klok klok. Mijn rode mantel mag ik niet vergeten. Daarin zie ik eruit om op te vreten!…

De klok tikt langzaam de uren rond. Het onderscheidend ritme van mijn hart. Het verlangen leeft van schemering tot de ochtendstond iets te willen hebben van wat nog niet eerder werd gehad. De klok tikt langzaam de uren rond. Het onderscheidend ritme van mijn hart.…

Iedere seconde sterft een klok springen veren van gespannen tijd breekt een hart van liefde crasht een heetgeblakerde PC. Iedere seconde sterft een klok verdubbelen zich drakenkoppen ontlaadt de ziel het late leven stroomt een moment als bloed.…

ja, dans maar door door de straten naar het vuurwerk op eeltloze voetjes van roze hoop je appt, dus je leeft je accu is nog boordevol geef een - Like - aan het leven, voordat je het niet meer terug kan vinden je hebt zoveel tijd te verspillen aan lange omwegen, en er is geen haast bij en dan gaan we alles anders doen als het op jou…

Gelukkig meldde het achtuurjournaal Dat vanaf morgen ook de Libanezen De zomertijd op alle klokken lezen. Ik was verheugd. Bedankt voor dit verhaal. Prompt haalde ik die tekst van Westbroek aan: Straks komt nog elke klok gelijk te staan.…

Dood is stilte Je kan het horen De klok van de toren De klok slaat elk uur vanzelf Tussen elke slag is het de dood zelf Aan het eind van de slagen klinkt het als eeuwige dood Echter het is het leven waar sterven wordt vergroot…

Het was een daad, een vorm van aandacht trekken, De klok die duidelijk waarneembaar staakt En daar haar taak als klok compleet verzaakt, Die op haar eigen wijze dit laat ‘lekken’: “Ik heb niks op met koninklijk gezag, Met Kerst neem ik gewoon een vrije dag.”…

Gevallen sneeuw echter: Geen klok te zien!…

De klok tikt gaten in de dagen en de man kijkt omhoog. De man kijkt omhoog naar de klok die zijn dagen stuk tikt, breekt, als een ei op zondagmorgen. Zondagmorgen is voorbij. Een muis, in een gat in een muur, ziet de man die de klok ziet terwijl de seconden tikken, breken, gaten in uren, dagen, weken.…

Wanneer mijn klok gezellig ‘TikTok’ doet Kalmeert dat zelfs de grootste zenuwpezen, En misschien ook wel kezende Chinezen, Want ‘TikTok’ klinkt vertrouwd en dat is goed. Maar gister deed mijn klok ineens van ‘Ping’, Waarna het ook niet meer van ‘TikTok’ ging.…

afscheid Ik buig voorover, een kus op je wang Ga nu maar, en wees niet bang De wijzers van de klok, ze tikken zacht…