Alle inzendingen over kort OR metafoor

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

welnee Wie dat beweert moet ik flink riposteren Geen voetveeg voor die sterren met hun strepen Laat staan soldaat met bloedstreep, eerste klas Gewoon verbindelaar, telegrafist Die 't seinen van de morsetekens kende Lang-kort is N, kort-lang betekent A Eénmaal lang staat voor T, driemaal voor O In dienst voor Nato en het vaderland Die…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Als een metafoor, een beschrijving van mijn hand een illusie vanuit de kosmos schijnend op mij. Zo ben je er altijd, een teken van de connectie mijn toegang tot jouw eeuwige bereikbaarheid. Als één beeld in de nacht verlicht door de Melkweg schitter jij in het ruim tussen onbereikbare kleuren.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Het is zijn laatste metafoor, het laatste beeld uit klank gewrikt. De dirigent heeft afgetikt, maar de muziek gaat door, gaat door.…

Gouden haar geborsteld door wind en water gewassen door bruisend schuim dansend in de storm koesterend in de zon lonkend met je gele lokken bemind door kinderen blauwe golven verlangen strelen je glanzende vacht plukken aan je pronkende pruik dwingen je door donkere diepten door paarse poelen verblind en laten je nimmer met rust…

Omdat ik van je hou verzet ik bergen zowel als zware metaforen zwem ik tegen woeste golven om bij jou te horen dat alles zo eenvoudig omdat ik van je hou.…

Maandagavond, een snikhete aula Twaalfjarigen op de planken Een treinreis als metafoor Voor de door hen afgelegde weg De jongens staan er als mannen De uitgelopen schmink van hun baarden Ik ben er voor hem Hij staat tussen zijn vrienden Het eerste loslaten Lijkt vanavond voor mij Nog maar zo kort geleden Ik beleef het opnieuw Het gezang…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

------------------------ ------------------------ 0 tot 25 jaar: de opening, zoveel kanten, zoveel tijd op de klok, 25 tot 50 jaar: het middenspel, offeren om vooruit te komen. 50 tot 75 jaar: het eindspel, herhaling van zetten of word je geslagen uit het niets? 75 tot 80 jaar: alles netjes in het houten doosje, al je medespelers gingen al…

ik, jij jij, ik wij steeds meer wij samen jij en ik steeds minder alleen twee ikken samen met elkaar laten we elkaar nooit meer stikken…

Als het golven van een metafoor jou, het kleinste beetje, dichterbij zou kunnen brengen. Zou ik je ogen vergelijken met de glimlach van een kind. Jouw woorden rond zien waaien met een zachte zomerwind. Ik zou schrijven tot je danste op het deinen van die ene metafoor. Schrijven tot je dansend, langzaam dichterbij kwam.…

de gedachtenloze dag begint geen woord, geen lied verwacht een zin, geen metafoor verstoort mijn stille dromen, weg van waar de woorden stromen…

Metaforen, maar voor wie?…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

is god dan jaloers genadig en liefdevol ook op z'n tijd de reformator had het nog niet door dat zonder metafor je beeld van god ook afgebroken moet worden dat zal wel zei hij verstandelijk dan blijf ik onveranderlijk…

ik stempel af, sluier het geweten met onoplosbare momenten, momenten die spaarzaam en onthand zich hebben geijkt in de stille rondes van het bestaan was ik een boom, dan zonder bast ergens achter mijn netvlies sterven kegels af die mij de scherpte van dit leven hebben laten zien, ik zal ze missen in de chaos van mijn eigen rangorde liever…

Bonte zinnen fascinerende metaforen ik kan ze niet beminnen nee, ik wil er niet van horen een eenvoudig liefdesgedicht brengt een glimlach op mijn gezicht maar met de liefde mag je niet spotten die gaat nog terug naar een tijd toen leefde heel de mensheid nog in kille klamme grotten ze krasten hun liefde in het kalksteen simpel misschien…

Op willekeurige plekken midden in een zin ineens van regel doen verspringen Vullen van de kale leegte met een vage metafoor Rijmen doet het nergens Noem het een gedicht…

maar roepen in woestijnen korte rokken en klare wijnen een muze die mijn pen verleidt onzinnen kennen geen plot obesitas bij magere Heinen…

Een beeld dat verwatert en het moment dat in vergetelheid geraakt. Zij gaan voorbij als een zucht die wordt geslaakt.…

bastoon de darmen het peristaltische echokamer en kleur bekennen op het ritme van de lendenen metafoor het luistert er naar de roffel van vroeger era's terug toen we nog dansten om de regen…

Boterbloem als metafoor Vinkentouw als rode draad Arendsoog als antiheld Romantiek als houden van Paringsdans als ritueel Ongekust als maagdenvlies Onsterfelijkheid was zijn deel Maar leven kon hij niet…

Nachtverpozing door weemoed eenzaam in echo van stilte bijna aanraakbaar door uitzichtloze horizon die in het duister metaforen zoekt voor het alleen zijn in de nacht op het palet van jouw dromen.…

metafoor uit het ongerijmde woorden op een leeg blad een niet brandend licht majesteit der angst onverwachte zekerheid laatste slaapliedje plaats ruimen voor nieuw leven einde van het sterven…

alleen grote zware woorden omschrijven mijn gemoed ook slimme metaforen doen het meestal goed op een schaaltje afgewogen staat dan weer een woord de tranen in de ogen omdat het zo bekoort "afdruiprekje"…