Alle inzendingen over kostbaar OR kinderen

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Bedenk: ‘dit kostbare weefsel is aan jullie toevertrouwd.’ 't Was onzichtbaar, teer en kostbaar. Kwetsbaar nog als porselein. Geweven op een plekje, waar het veilig en vertrouwd zou zijn. Koester het met zachte handen, om vol liefde te beleven: Hoe zich een nieuwe mens ontvouwt.…

Vannacht heb ik mezelf omhelsd Dat deel in mij Dat zo kwetsbaar is Mijn kostbaar kristal Bracht ik in het licht Ze is van mij Ik geef haar jou Nu is ze vrij…

Kostbaar in het heetst van de strijd... Niets tussen ons in behalve de tijd.…

Dat kinderen als ze groter zijn, graag bij je willen komen. Ik leef nog jaren, wat ik hoop, en tijd is kostbaar,niet te koop. Daarom mijn jongen,zeg ik even. Ik hou van jou, al heel mijn leven.…

Als Zijn lichaam straks gebroken wordt zal er dan iets kostbaars in ons breken iets van hoge waarde niet iets wat je wel missen kan maar wat je alles kost wat je uit handen wil geven want ere wie ere toe komt bij jou en mij moet iets gebroken worden dan pas ruik je die geur van eerbied overal merkbaar waar mensen het kostbare kunnen…

Een lijster twee meesjes een winterkoninkje minimale kostbaarheden in mijn tuin twee duiven op het dak en op mijn raam daar kleeft een slak…

op tijd haar leven was niet makkelijk ze was ontzettend kwetsbaar ondanks dat het moeilijk was waren veel momenten kostbaar wanneer haar laatste uurtje slaat al is het midden in de nacht dan weet ze dat er ergens een nieuw leven op haar wacht…

Er zijn momenten die je leven plotseling iets kostbaars geven. Je voelt het vlindervluchtig even maar wilt het telkens weer beleven. Je wilt zo’n ogenblik bewaren, stil koesteren, opnieuw ervaren. Het streelt steeds weer die tere snaren… Is ontroering te verklaren?…

“ Een lente per jaar en in het leven slechts één jeugd is te kostbaar om zomaar te vergeten. “ Simone de Bauvoir…

Mijn gouden trofee bracht ik bij je argeloos maar trots je sloeg haar mij uit handen onwetend maar genadeloos ik treur om jouw karakter....…

Met sinaasappel, boomschors, zand en hout verwerkt tussen kleuren als kostbaar goud Harmonie In vormen en kleuren laat met de kijker van binnen iets gebeuren Vrolijke kleuren stemmen blij kunst en kijker komen heel dicht bij In de verbinding elkaar ontmoeten dag, mooie kunst ik wil je groeten…

de stad alles van liefde is kostbaar zeg je de pijn van haar glimlach je hand en gewond mijn weerstand taal of wijn uit hoge glazen op de bloemenschuit aarzel ik in dit licht dit stilgevallen licht haar laken ademt droom ik ieder gebaar…

Zo mijne liefde; schoon ge in lied bij lied Haar lichten schemer telkens blinken ziet, Als 't gouden schijnsel in de blauwe golven; Vrees niets, de glans wordt nimmer uitgeblust, De schat verdwijnt niet, die in 't harte rust, Maar blijft er, rijk en kostbaar, diep bedolven.…

Gods liefde is een kostbaar gegeven Hij geeft veiligheid aan alle mensen Wat mogen we meer van Hem wensen? Van God de Heer komt al het leven. God is het licht, Hij is de levensbron Aan Hem mogen we ons toevertrouwen Want die keus zal ons nooit berouwen God is het licht, helderder dan de zon. ( Woorden uit psalm 36)…

geluk is kostbaar geluk is breekbaar koester de dagen waarin je je bij vlagen laat drijven op het ongrijpbare gevoel dat geluk heet…

Vriendschap is kostbaar magnifiek en mooi gunnen en geven lachen en leven en de stap is onvoorstelbaar klein om in tijd van nood er juist ook dan te zijn.…

ik lepel tranen van nieuw geluk spreid ze uit als geurig balsem over je gekwetste huid van wonderdadige zachte klei vorm ik nieuwe lichte deuren zonder sloten en sleutels met verroeste verleden kleuren je kan weer kijken en langzaam voelen alsof het was verholen je hoeft niet meer in je labyrint te dolen zie het kostbaar…

Eens liep ik filosoferend vooruit te kijken in de hoop op een schatkist van achter de regenboog; de proliferatie na het ochtendgloren zou waarde verrijken, toen de regen boog voor zon het hamerstuk voor een betoog.…

Een geschenk, dat mij de sleutel gaf tot een heel kostbare schat: Inzicht in mijn spirituele groei; thans in staat tot een pure en oprechte en dus niet afhankelijke liefde, niet alleen voor mezelf, maar ook voor jou. Heel veel tekenen, als lichtjes op een landingsbaan, komen me tegemoet En wijzen op een wederkeren van jou.…

echte die-hards willen rollen slingeren zich heen en weer liefst met losse handen of vier op een rij, met een kindje veilig achterop fikkie mag los op de stoep die heeft commando`s geleerd ze kijken niet op of om en trappen zich een ongeluk ze hebben een zadel en een aluminium stuur, maar hersenen op het nachtkastje…

Ademen zal ik heel puur in de bron van je ogen Zoeken zal ik in de stroom van helder geluk de gloed van je verlangen Verdrinken zal ik in je meren klare spiegels dragers van een kostbaar geheim…

Ademen zal ik heel puur in de bron van je ogen Zoeken zal ik in de stroom van helder geluk de gloed van je verlangen Verdrinken zal ik in je meren klare spiegels dragers van een kostbaar geheim…

Tijd is zo'n kostbaar gegeven, die moeten we intens beleven. Geen enkele tijd komt ooit weer terug, Tijd gaat altijd veel te vlug. Als je terugkijkt op je leven Kan je tijd wel terug beleven. Genieten of een traantje laten, die tijd van toen heeft ons verlaten. Hoeveel tijd er voor ons ligt, daarop heeft de mens geen zicht.…

want pas voorbij de spiegel begint de onbewuste realiteit als fantasie en werkelijkheid zich geleidelijk vermengen tot een nieuwe werkelijkheid die warm blijft hangen tot het ochtendgloren genieten is geen niet zeggen tegen breekbare dromen breekbaar is vaak kostbaar al te licht ontvlambaar om de spiegel niet te breken spiegelbeeld…

Verdriet en pijn Waarom moet het leven soms zo oneerlijk zijn En ga je door een hel Wordt niet meer gered door de bel Want kostbaar is je tijd Het leven raak je kwijt.…

Het is de liefde die we krijgen, het is de liefde die we geven Het is de liefde die we delen met de mensen die wat voor ons betekenen, De mensen waar we op bouwen, de mensen die we vertrouwen, de mensen waar we van houden, dat is het meest kostbare wat er is...…

bij het nieuws dat ons niet verontrusten kon allesbepalend is het geworden voor wat wij nu doen en laten omdat wij nog altijd niet weten hoe wij dat uitzetten moeten wat het bij ons aangaan doet stom van verbijstering geslagen stilt ons nu het ervaren weten op de nota van winst of verlies is elke waarde ons waardeloos die wat ons kostbaar…

In het diepste van mijn hart waar één iemand kan kijken ligt geborgen ‘n kostbare schat in het diepste van mijn hart die mij als ‘n zonnetje warmt m’n ziel steeds laat verrijken In het diepste van mijn hart waar één Iemand kan kijken…