Alle inzendingen over kou OR verlangen OR dichtbij

Als je naast me loopt vind ik dat heel fijn zo samen wandelen zonder eenzaam te zijn als het kouder wordt pak ik je onzichtbare arm dat voelt zo goed wordt van binnen warm als ik zacht om je huil is dat niet van de pijn gewoon vreugdetranen omdat ik zo dicht… zo dicht bij je mag zijn.…

En dan komt je gezicht opeens Heel dichtbij. Bij mij. En doe ik mijn ogen dicht……

weten dat de hemel dichtbij is zo dichtbij dat je hem nooit zal kunnen raken…

Ik leerde jou kennen Dat was fijn Waarschuwde al Kom niet te dichtbij! Gebeurde toch Gevoel weg Ik weet niet meer Wat wil ik nou? Paniek! Zo een verdriet Gevoel is weg En ik weet het niet Voel niets! Ik weet het niet Ik raak je kwijt En dat is wat me spijt…

Heer U kent ons, U weet wie we zijn U kent onze gevoelens van eenzaamheid U ziet onze zorgen en onze onzekerheid Daarom vragen wij, wil dichtbij ons zijn. Wil dicht bij ons zijn in onze voorspoed Want dan o, Heer, vergeten wij U vaak Dat is niet goed en is een slechte zaak God, behoedt ons voor alle overmoed.…

Zo dichtbij als jij is er niemand, zo dichtbij bij dit dat er kwam mettertijd, onverwacht kwam ik daar weer voorbij, en daar was jij. Zo dichtbij kun je bijna niet komen, zo dichtbij als hier als bij jou en bij mij.…

laat mij nog even heel dichtbij de wolken verkleuren de bomen zwijgen stil het enige wat ik wil even heel dichtbij genaderd op afstand op de rand van overgave laat ik je gaan er is zoveel meer dan toen ik nog niet wist van je bestaan…

Al weet je niet waarom, je bent er altijd naar op zoek, en het zoekt jou het kent je twijfels al te goed het deelt je angst en toont zich pas wanneer je roerloos durft te blijven kijken het is al lang en breed verdwenen vóór je dacht te kunnen zeggen wat het is het is zo stil, zo klein, zo echt en het gebeurt verwonderlijk dichtbij…

Het zijn de bladeren in de wind en de geur van bloemen Het is het eerste ochtendlicht en een zachte regen in het gras Het zijn de wolken, een langzame schaduw en het tikken van leeg horloge Het is de glimlach als ‘s avond weer de zon gaat dalen…

Een korrel los zand in mijn hand helemaal vrij om te vallen maar de korrel ben jij die blijft liggen altijd dichtbij…

waar de jas van het oude jaar ons van de schouders glijdt stookt het vuur van verlangen met vurigheid van hartstocht elke mens rond om ons heen waar de les van het oude jaar ons klein tot nederig maakt omhelst ver weg en dichtbij nieuwe hoop de verwachting in miljoenen verlichte huisjes waar in kou van het oude jaar toekomst ons belofte…

Hunkering, verlangen tot dichtbij wordt erkend dat dieper is gevonden en onverwacht herkend.…

’s Nachts groeit het ijs een dikke centimeter Het land wordt met het schaatsvirus besmet En ijzers glunderen, ontdaan van vet De kans op ‘it giet oan’ wordt per dag beter! En dan, gewoonlijk een paar dagen later Gaan sloten fieltig grijnzen: ijs wordt water…

kou kust de bomen alvast voor het gewen aan sneeuw en wind verlangend naar de warmte zal de winter een deken leggen op koude verkleumde struikgewassen…

verlangen…

Wanneer krijg ik eindelijk die kracht zonder jou verder te kunnen leven jouw warmte te kunnen missen die jij me toch alleen kon geven? Wanneer zal ik jou kunnen zeggen kom, geef me weer die kracht maar dat valt niet uit te leggen jij had me helemaal in je macht. Wanneer kom ik van je los, ben ik vrij al had ik je nog zo graag bij me gehad…

Zoeken naar het volmaakte het hemelse op aarde onvindbaar blijkt terwijl het onvolmaakte met geheimen vragend aan je voeten ligt…

verguld zag ik dat jaar een herfst die deuren openliet als van een opgeluchte lente over belegen beddegoed de avonden die wij toen deelden hielden het smeulend hout van fonkelnieuwe woorden aarzelend genoeg maar met zijn zoete zucht stookte ik het vlammen op te gretig van dichtbij in een felle kou is het tintelen nog voelbaar…

de rivier weet van lopen de weemoed kent ze niet het verlangen weet van stromen zichzelf bevatten kan ze niet het water draagt de weemoed wat ze wiegt weet ze niet het verlangen herhaalt zich in het stromen voor wie het ziet…

Mijn verlangen gaat uit naar de lente, met al zijn geuren, gezang en kleuren, terwijl de winter hier voorbij glijdt.…

Geef mij één middag één middag in de zomer in de schaduw onder de bomen waar alles langzaam is en loom waaronder een blauwe hemel de uren lijken stil te staan met de wolken en de vlinders de geuren van jasmijn waar alles wacht in stilte op de avond op de schemering één middag één middag in de zomer…

hier in de lage landen laten we de kaarsen branden zetten we alle deuren open worden we overgoten met warmte van kachel tot brandend verlangen open tot we van de kou gaan verlangen naar vuur elk uur samen amen…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

blijft de afstand, dichtbij en toch ver weg…

een woestijnstop maakt winterhard de kou gebiedt in geleidelijke tijd sta op na het vallen geef het verlangen een jas vergaar koude-genen eist de tijd het is alles of niets wordt winterhard…

Stil verdriet als ze opgedroogde tranen voelt trekken op haar gerimpelde wangen, intens verlangen naar hen die in haar geheugen dichtbij, maar in de realiteit van haar bewustzijn de strijd allang opgaven.…

Naar je verlang? Weet je dat?…

Ik heb meer vooral veel zin in jou als zingeving om zin te geven iedere dag een lach vol goede zin op te staan zingend swingend vol zin!…