9565 resultaten.
Groen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 78 de bomen knoppen razendsnel
straks barsten de bladeren eruit
zo groen als maar wezen kan…
Sneeuwklokje
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 168 Een groene spriet
met wit gebogen hoofd
Kijkt, maar ziet het niet
Heb het toch beloofd
dat we zouden baden
in het lauwe water
emoties zijn geladen
een herinnering voor later
’t is zo cliché
rode roos voor lief
Ik wil met je mee
en ook hartedief
Een groene spriet
met gebogen hoofd
Kijkt, maar ziet het niet,
Ik heb nooit in jou geloofd…
groene blouse
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 269 ik zag je in het park
tussen alle nieuwe nuances
van groen en tere bloesems
de wandeling was bleu met
de winterblues nog in de kop
maar jij ontaardde blozend
met een ontknoopje extra,
ontgroende mij in de knop…
Vrouwen
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 641 Ze droeg een mantel
schreeuwerig groen één oorring
deed ze meer zei ze…
Kille april
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 126 Een schuchter groen hangt
aan veel bomen als valt het
morgen er weer af…
strelende lente
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 384 ons omringen
die het groen als parels laat glanzen
en het lentekleed ruisend zacht
doet dansen
zo is de lente
met haar paradijselijk groen
een oogverblindend seizoen…
Omheind door groene hagen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 225 Omheind door groene hagen
aan het zicht onttrokken
liggen de graven
zij aan zij
in serene rust
door het zonlicht gekust
dan overvalt de stilte mij
die een traan doet ontlokken
met het besef
dat het hier eindigt
omdat het leven voor hen
geen toekomst meer bood
en eeuwig zullen rusten
in de armen van de dood…
Lentegroen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 134 De lente schildert
menig stukje natuurschoon
vijftig tinten groen.
Hoe heerlijk het is om uitgerust wakker te
worden op een nieuwe dag waarop ik de frisse geur van
een groen kan ademen die met haar veelvuldige tinten en verschillende
tonen verspreid ligt over stad en land waar lente bloeit en groeit op hetzelfde moment.…
niemand weet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 287 de pasgeborenen
de bijna doden
niemand weet
waar het heen gaat
maar dat wij heen gaan
staat buiten kijf
uiteindelijk
verliezen wij
ons lijf…
EN ER VIELEN LELIES
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 156 Zij hebben de kern van ons hart geraakt
droegen hun eigen geliefde kleuren
waarvan takken traag en uitentreuren
op velden verbleven; onaangeraakt
ons verbonden onuitwisbaar klaaglied
heeft ieder bij de lurven gegrepen
wanhopig in maandenlange repen
van niet te stollen tranen van verdriet
hoe ijzig behouden hooggeplaatste
waarin finaal vergane…
[ Ik weet niet zoveel ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 Ik weet niet zoveel
van groen: de moeder is geel –
de vader is blauw.…
Verschaalde regen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 167 Ik liep langs
zandpad en
groene hagen
het dorp was oud
je zag het
aan de stenen
de tijd had er
ruimschoots
in gebeten
aan de goten
en de daken
er hing
verschaalde regen
maar 't liet hen koud…
Een blijvend verlangen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 117 Kale bomen, koude lucht
te kille winters
ik slaak een zucht
en verlang weer
naar een warm seizoen
de bomen groen
een hittegolf
de zomer is gekomen
en nu het eenmaal zomer is
ga ik winterdromen.…
Alleenstaand
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 447 je heft
je armen ten hemel
Het groen
gekeuvel
ondergronds geluk
Koud
als steen
de vroege morgen
Wat?
houdt de toekomst
voor ons oog verborgen?…
Ingesloten,
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 273 trekt de muts nog meer
over zijn bevroren oren
er hangt 'n ijspegel aan zijn neus
zo koud was het nog nooit te voren
baant hij zich 'n weg
door het vergeten oude bos
waar niets meer groeien kan
op het bevroren groene mos
vervreemd van donkere bomen
koud de rilling over z'n rug
uren lopend in foute cirkels
vergeten hoe de weg terug…
huivering
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 536 je oogt roestig vandaag
en de wind is op collectetoer
hij neemt alles
tot je naakt en breekbaar
de lente tegemoet rilt…
Koud
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 274 kille wind
wervelt motsneeuw
emotie breekt
in ijzige tranen
hagelbollen…
mensen in de mist
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.336 de witte stilte
kraakt en raakt het lichaam van
mensen in de mist
vochtig klam in koude pijn
huivert het onzichtbaar zijn…
koud
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.332 duistere schimmen
in koud hout kraken kraaien
de heldere nacht…
Oimyakon
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 744 Woorden vallen als fluisterende sterren
in duizend ijskristallen uiteen
wachtend op lang vervlogen liefdes
die restanten van warmte met zich mee dragen
wat bezielt de mens te verblijven
in een dergelijk oord waar lichtstralen
wangen breken beukend in de wind
het menselijk kiemen onmogelijk gemaakt
doch geboren zijn in dit helse oord
is…
De berg is hier een vuist
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 8.774 Macaber bevochtigd beeld
door geijzelde lenzen
star en voortvluchtend
gevangen in grenzen.
Dood maar toch levend roven,
nabij sterven is hier
een vuist met afgekloven
vingernagels.
Geen sparren, geen dennen
geen kruipend naaldhout,
niets. En de dalen zijn
vol ijs, bedekt woud.
Waar ik vandaan kom
is de nacht een zee…
Mama
hartenkreet
3.0 met 27 stemmen 4.662 Zul je ooit nog beseffen
wat je me hebt aangedaan.
Dat je jouw eigen leven verkoos
en mij in de kou liet staan.
Ik was nog zo jong maar dacht alles te weten.
Het tegendeel bleek waarna mijn
zelfvertrouwen uiteen werd gereten.
Daar stond ik alleen,
in een wereld zo groot.
Met kleding aan maar eigelijk bloot.
Onwetend wat er ging komen,
met…
koud
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 496 de zonnestralen schijnen
het verwarmt je lichaam niet
zal ooit de kou in jou verdwijnen
of bereiken de stralen je niet
je lijkt wel bevroren
koud als een blok graniet
niks kan je nog bekoren
je ogen donker als antraciet
ooit zal de warmte je ontdooien
de stralen om je lichaam glooien…
Zo koud
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 562 Ik heb het zo koud.…
Oostenwind
netgedicht
3.0 met 39 stemmen 11.670 Oostenwind maakt
de dagen guur en koud
zij schrijft
met ijzige vingers
ik ben koning
winter`s heraut.…
Uit je ogen
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen 2.641 stroomt een zandstorm
droog en gevoelloos
Je lippen kussen koud
Je hand raakt de mijne niet
Je lijf schreeuwt de waarheid
En ik blijf maar kiezen voor je woorden…
Koud
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.283 Het is mij
om het
even
wat jij
van mij
denkt
of voor mij
voelt
al zie je mij
niet staan
voor mijn part
vlieg je
naar de maan
het ga je
goed
mijn hart
heeft eindelijk
ruim baan…
Winterprikje
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 356 December
komt er aan
het is al koud
in de stad
aan den lijve
voel je dat
minder woorden
meer gehaast
weer de laarsjes aan
weer de mantel aan
sjaal en hoed
wat een beetje winter
al niet doet…
wat koude is
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 468 je vervaagt
zoals voorheen
in het onvermogen
om het praten te bevestigen
maanlicht wordt onherkenbaar en ik zoek
niet verder meer naar
overlevenden
omdat hun bleekheid mij op knieën
laat vallen
hoor je mij
in losse schaduwen
de kerkklok galmt nog
sterflijk na…
Koud
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 407 De lucht hangt als lood
en de zuurtegraad stijgt
de thermostaat strookt niet
met de temperatuur in
dit huis van geruisloos geweld
waar grimmig wordt gezwegen.
De telefoon gaat
zij blijft zitten hij staat op
en zegt zoetgevooisd Hallo
haar zoon voert de vissen en
vindt dat mam haar vent zelden
zo aardig heeft gekregen.…