Alle inzendingen over kracht OR nieuw begin

De geploegde akker ligt daar het nieuwe zaad zal wasdom geven zo is het ook in het leven aan het begin van het nieuwe jaar voor ons ligt onaangeroerd de tijd wij mogen de tijd vervullen met blijdschap of met narigheid met tienen of met nullen de toekomst nodigt uit om dromen te vervullen neem daarom een kloek besluit met passie en liefde…

ruisend als wind onder ritselpapier in de stilte zinnentuin zoemen samenklanken eerste hommellijfjes vliegen in een lange zwier - opnieuw ademhalen het laten van een zucht de wind bolt zijn wangen blaast regen uit de lucht natte tegels drogen voetstappen zoeken het onbereisde pad herkenning in ogen en ik denk… nooit heb ik nieuw…

raakte ooit midden je bloei verslingerd driftte mee deelde verhalen geheimen tijden van liefde verlies en verandering tot ik verweerd maar nog steeds een glimlach rimpelend in de holte van je stam stil slapend ging bedenken dat als dit het einde was ik er ons heel graag in verdroom met evenwel een nieuw begin…

Je neemt een nieuwe bol en laat die spinnen. Je voegt er water, land en bossen bij en laat er dan een keur aan dieren vrij, de allermooiste die je kunt verzinnen. De mens – de kroon – heet wel ‘het zout der aarde’. Maar is die wel van toegevoegde waarde?…

druppels waaien weg een nieuw begin stroomt binnen het pad rolt vooruit…

Uit de eikenstronk groeit nietig, met levenskracht, een berkenboompje,…

Ik weet, ik weet… Ik zoek, ik zoek… Een nieuw begin.…

Nog wat herfstbladval maar zichtbaar al de knoppen voor een nieuw begin…

de liefdevolle vingers van een vriend weer op je huid voelen tintelen gedachten en gevoelens die stromen als een levenszee door je heen de schoonheid van leven die sterker is dan al het andere met de kracht en tederheid van een nieuw begin de zomer in…

Ruimte zon en wind in korte vlagen schreven een nieuw begin in hem.…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

begraven onder dikke aarde verstikkend en bang, woel jij jouw onderaardse gang naar boven, aanvaardde het leven zoals ik jouw weer deed geloven, greep mijn handen en rukte je los uit het verleden, weg naar boven dagen werden helder, verlichtten het nieuwe pad, ingeslagen vol verwachting en gedreven totdat, je teruggleed in spiralen…

donkere dagen nu de dagen amper licht door laten de boom haar sap in de binnenkring roept en wij kleumerig op zoek naar warmte onderdak vinden in huis en herberg thuis mogen komen bij ons zelf verwachten wij U in het uitbrekende ochtendlicht waarlangs onze hoop in diepte verscholen oplicht en onze levensstroom opnieuw…

Als 's morgens het licht door de gordijnen dringt smelten je laatste dromen Er klinken geluiden uit de achtertuin een buurman stapelt stenen een rammelende kettingkast Het is vandaag de eerste dag om met iets te beginnen waar niemand aan begon. ------------------------------------- uit: 'Mijn pen krast al even dwaas'.…

De ether zingt een eigen lied nieuwe morgen nieuwe Mei zo anders een uur vervoering samen merels en meesjes, duiven vinkjes en fiere haan al door elkaar uniek danklied voor zon in natuur betoverend mooi zachtjes en teer hoopvolle tinten plots open opnieuw geboren Enchantee…

Mijn pen stroomt over van geluk wat ik ook schrijf het kan gewoon niet stuk blijdschap vreugde glimlachen je ziet mijn geschrift mist enig doel het is zonder overdrijven vasthouden wat ik heb dat blij gevoel dronken van geluk alle bloemen die ik voor je pluk.…

het offer gebaart naar lege woorden die zich uiten met verzen die ik niet ken toch beweegt mijn mond in de klamme wind waarvan ik weet dat die me bevrijdt beloften zijn de knopen die de storm schuwen voor grijpgrage schuldenaren welken mij de drempel over laten treden met bewegingen die ik eens terzijde had gelegd de ruimte gebaart naar…

Ik heb je het beste te geven Ik geef jou wel nieuwe kracht!…

De nieuwe dageraad biedt zich aan in rood- oranje zonnegloed de leeuwerik haalt de lente binnen een emotie op zichzelf die schoonheid weerkaatsend tegen het hemelgewelf ik slaak een zucht, het voorjaar leeft geeft lucht aan het gemoed en ruimte in het hart om dát te kunnen dragen waar mijn kind de kracht niet meer voor heeft Parkinson…

Is er heel veel afscheid genomen, het nieuwe jaar dat wacht. Wij mogen opnieuw gaan dromen, niets is te gek, alles mag. Laat achter de pijn en het leed, ben klaar voor de eerste nieuwe dag. Laat de zon in je hart gaan schijnen, neem elke hand nu met een lach. Je zult dan zelf ervaren, dat gelukkig zijn in het nieuwe jaar weer mag.…

mijn hart, het heeft te vaak gebloed ontroostbaar in verleden tijd en te opstandig in het heden wil ik nieuw en anders om de lijn te trekken die weer een nieuw begin markeren zou zoals het daglicht dat ik niet verdraag omdat ik in donker beter lieg dan zo zelfs als ik de waarheid in ere herstel ben ik naakter dan in het eerste begin voel…

In voor of tegenspoed, je krijgt toch vaak de kracht om weer verder te mogen. Een nieuw jaar, waarin je misschien plannen hebt, die je wilt waarmaken. Of je begint het jaar en maakt er gewoon het beste van. Zorg dat je jezelf blijft. Help mensen waar het nodig is, dat is al een goed….. begin. Leef je leven zoals jij het wilt.…

Ik ben die vrouw die een paar passen zet en dan blijft staan in de wind op haar gezicht, mijn huid voelt de wereld nieuw, de kersenbomen deze wandeling naar de winkel op de hoek om de hoek auto's geparkeerd aan de stoep zijn al zoveel meer dan het uitzicht op de ramen rondom, de tuinen schoorstenen en wolken, de wind op mijn gezicht…

het begin begon diep, diep van binnen als een mysterieuze vrouw eindeloos om te beminnen bodemloze liefde eindeloze kracht diep, diep van binnen is het begonnen schijnbaar zonder kracht altijd in de eeuwigheid…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Een nieuw begin wil ik maken, maar ik moet eerst mijn verdriet en gevoelens een beetje zien kwijt te raken. Een glimlach en wat liefde zou meer dan welkom zijn. De tranen, die ik nu bij me draag zijn zwaarder dan ik dacht. Als de zon schijnt geeft het mij voldoening, liefde en veel kracht.…

't eerst Je hoofd zonder hoed, zonder Doek, bedekt met eigen Haar dat hoewel aarz'lend Gekomen zijn eigen Schoonheid toont, Haar dat zilver Maar wel nieuw is, Begin van jouw Nieuwe leven…

de zomer droogt mijn zieleblaren een witte wijn bekoelt mijn dorst een zeebries drijft de lange jaren waarin ik krachten heb vermorst onder het ruisen van de palmen welt in mijn geest een ver begin 't vermoeden van een nieuw verlangen naar iemand die ik stil bemin schrijvend laat ik mijn dromen gaan naar 't meisje in het vaderland gescheiden…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Ik weet niets zinnigs te zeggen En uit mij in zinnen Die kant noch wal raken. Onzin kan soms zinnig zijn Wanneer je het even niet ziet. Het schept lucht in een verstopte geest Waarna je de zin van alles weer ziet.…