een krantenjongen
met grote haast
wil nog snel even
op de fiets diagonaal
tussen de gesloten
spoorbomen door...
de inkt is nog nat
het nieuws vers
doch de lezer
weet van niets…
Pijn is een bezit dat je pad kruiste
je hebt het snel weggestopt
en nu is het onzichtbaar
onopgemerkt
ondragelijk
pijn heb je stiekem bij je
het is niet van jou
misschien behoort het aan
de krantenjongen
de caissière van de supermarkt
de bakker
maar het is niet van jou.…
het stormt en regent
en werkelijk alles beweegt
buiten trotseert de krantenjongen
als een held het tegenweer
de natte krant glijdt
zompig in de bus
het nieuws laat zich
deze morgen lastig lezen
wellicht krijgen we morgen
weer een nieuwe kans…
als rond het ochtendgloren
een haan weer kraait
de krantenjongen zich laat horen
hij in een gevouwen blad
even het nieuws van de wereld
in zijn handen had
de lichtstralen weer op de ramen prijken
in liefkozende streepjes
over de linnenbloemen strijken
rond deze zo geriefelijke plek
denk ik aan hoe anders het was
tijdens het avondgesprek…