Wie ziek is en geen oog heeft voor de feiten
En domweg voor de wonderdokters kiest
Vergaat het op den duur natuurlijk triest,
Maar men heeft dit wel aan zichzelf te wijten.
Men steekt de kop vrijwillig in het zand
En dus volgt heel het lichaam naderhand.…
zich vast in het licht
van vandaag die vol kluwen
uit het verleden zichzelf
tracht te ontknopen
het is het wazige verlangen
dat aan de deurpost van
welzijn is blijven hangen, verder
dan de kruipruimte tafelen schimmen
zich op hurken tot het einde hen verlost
allesbehalve zekerheid zijn
manieren de koningsrituelen die
gevuld met kwakzalverij…