1738 resultaten.
Kijken
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 999 Hij keek naar haar haar
nee, naar die ene lok
die ze zo frivool naar achter sloeg
Naar haar ogen, haar kin, haar neus
Hij keek naar haar huid
glad, zonder enige rimpel
met een pukkeltje op haar neus
maar die leek op een sproet
Hij keek naar haar
en keek
en keek nog een keer
tot ze zich bekeken voelde…
Goudgeel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 369 Goudgeel, de zonnige lach
Onder jouw vrolijke sproeten
Goudgeel ritselt het zacht
Onder mijn dansende voeten
Goudgeel, hoopvolle toekomst
Somberen was eens, ooit, toen
Goudomrand schittert
De warm herfstige dag
Beklonken door het zonlicht
In dit goudgele seizoen…
METAMORFOSE
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 106 landschap van sterrenfonkeling
sluimerende bomen
bergtoppen in mist gehuld
landschap van gekleurde wolken
moedeloze hemels
drager van mythen en sagen
landschap van haver en rogge
eindeloos ontvouwen van
nabije dingen en verder weg
landschap was jij hier
ademde jij hier niet
was jij niet onbegrensd?…
The Burren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 133 Zelfs God
heeft er een handje van
alles op één hoop te gooien
zei de priester tegen de kapelaan
het is een keiharde werkelijkheid mijn zoon
in al zijn wijsheid
heeft de Eeuwige
de engelen bevolen
het restant van alle
stenen en rotsen
in Ierland te strooien
geloof me maar kapelaan
zo is het echt gegaan…
Zonder gewicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 129 Zij ligt op haar bed, een
verstilde pop naast haar
met glimlach half verholen,
een roos die nog niet is ontloken
geboren als magisch beeld
als zij mijn gedachten taxeert
zachte lijnen begrenzen sproeten
magie om pijn te vergeten, gaven
die alleen een kind bezitten kan
compositie van verdriet naar schoonheid
toonbalk van nog niet…
Voorjaarsblues
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 1.306 En miste jouw
blote rug vol sproeten, waarop ik
nog lang niet was uitgeteld.…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
De lach in je sproetjes
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.405 Zoals je met je sproeten glimlacht
zie ik het geluk
in de kuiltjes van je wangen.
Die groene gloed in je ogen
-pas op!-
ik word weggezogen...
Die blonde haartjes
die wapperen in de wind
-wil je nog een kusje?-
ach, wat heb ik toch een geluk
dat jij naast mij slaapt
dan kan ik de hele nacht kijken
naar de lach in je sproetjes…
Zomervlucht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 225 Het wachten laat van zich genieten
een nagalm van lange zomerse dagen
zo licht aangekleed,
dat men ze kan laten vallen,
opnieuw tegemoet kan treden
met een flair van alledaagse vanzelfsprekendheid,
ik spot sproeten rond de zomer
haren los in de wind, een warm beeld
dat zijn weerslag vindt.…
LANDSCHAP
poëzie
3.0 met 73 stemmen 13.388 In de weiden grazen
de vreedzame dieren;
de reigers zeilen
over blinkende meren,
de roerdompen staan
bij een donkere plas;
en in de uiterwaarden
galopperen de paarden
met golvende staarten
over golvend gras.
-----------------------------------------
uit 'Verzamelde gedichten'…
Landschap
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen 431 Een heel landschap
verloor ik voorgoed
onder mijn voeten
en die bomen
ik voel hun schors niet meer.
Andere ogen voor dit landschap
voeten voor die grond.
Vaarwel...
Mijn landschap…
Landschap
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.457 Kristalwegen schept de volle maan
in vorstnacht
In donkerte drijven straten wiggen van harde klaarten
hoeken scheiden steenkantscherp
kluisduisternis van duizellicht
Maanbomen vergaren en dragen
schaduwmythos
Begerend alle klaarte
verlangend alle maanstraalstraten
is…
landschap
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 632 over een landschap
van witte bloemen
ik heb je helemaal
voor mijzelf...…
mijn landschap
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 630 ik kom
dicht bij jouw innerlijke
schoonheid, ze vloeit uit je ogen
over mijn open lijf, ontvangend wat
je ziel mij zo naakt laat zien
je komt
uit een landschap van
meer dan wind en wolken waar
het wonder van herkennen zich strekt,
vanuit je slanke vingers naar mijn zielengewoel
je rust blijft helder woorden schrijven,
laat vogels…
landschap
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 624 de geur van appelen
speur ik in je haar
de boomgaard van verlangen
in je gebaar
de wolligheid
van schapen
het welig dauwen
van het gras
alsof je een landschap
van de zomer was.…
Landschap
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 310 Dit landschap lijst ik in:
gras en bloemen
een weelderig palet
daarbovenuit de jonge struiken
en de sombere bomen
hoog in de lijst
zweeft een wolk
het blauw voorbij
wees niet gehaast
neem nog wat tijd
op de rand van bos en wei
staat wellicht een ree
aandachtig
of een vlucht duiven
zwenkt de omlijsting binnen
verdwijnt naar het…
LANDSCHAP
gedicht
3.0 met 47 stemmen 10.280 Waarheen waait de wind in dit verstilde landschap,
hoe zweven mijn ogen doorheen deze stilte,
wat brengen bewegingen in mij teweeg
als ik hiernaar kijk met mijn stille geest?…
Landschap
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 335 Het landschap?
Het was gewoon ik
die mijn hand uitstak
en wat objecten
uit mijn vel strooide!
Nu ben ik moe
en laat alle meren
zich terugtrekken
onder mijn oogleden
want mijn tong is van leer
en mijn huid staat vol eelt
door het afwerpen van
onderhuidse spinsels.…
LANDSCHAP
poëzie
3.0 met 3 stemmen 743 Hoe kwijnt in 't ronde 't vogelengerucht,
Nu de avond komt op vleuglen luw en loom -
Daar zinkt de zon in de vergulde zoom
Van 't verre ruim der ongerepte lucht.
Breed vloeit, - zoals dit leven in een droom, -
Het klare beeld van 't vredige gehucht,
In de' effen spiegel van de stille stroom,
Waarop geen enkel vluchtig golfje vlucht...…
landschap
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 187 glanzend
als zilverwerk
rechtlijnig
een slootje…
Landschap
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 130 Kattestaarten in een sloot
van een purper waarbij
zelfs een distel bloost
bramen blinkend zwart
frambozen die bekoren
hondsroos van een schuchter rood
een landweg op een heuvel
een helling vol van peren
een uitzicht kerketorens ver…
Landschap
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 84 Het paadje in het landschap
van de grote oude meester
leidt nu ergens anders heen
zijdelings van bomen
wortelend onder olieverf
vervangt een sprietje
met respect zijn signatuur
wordt de mei langzaam
maar zeker in haar bloei
tot staan gebracht
nu ik de contouren van een
vrouw zie, zittend onder de es
hoe ver is ze van mij
verwijderd…
landschap
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 154 als ik denk:
ik zwerf
door de taal
dan is de taal
een landschap
en ik ben
de vrolijke voetganger
maar als in dat landschap
enorme zwarte wolken
zich samenpakken, weet ik
opeens: de taal zwerft door mij
en ik ben zelf het landschap
in afwachting van de storm…
Landschap
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 106 Je ogen zijn een landschap.
Het blauw is de lucht,
De bijtjes van goud.
Ik ben verloren in dit landschap,
Waar ik zo van houd.
Je wimpers zijn lang en zwart,
Zachtjes strijken ze langs mijn wang.
Ik voel je adem als een koel briesje
En ik voel me gelukkig,
Maar ik weet, het duurt niet lang.…
landschap
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 95 de fletse zon hangt tussen
het grauwe wolkendek
en de grijze zee
een kracht die geen lawaai maakt
keert het donkere hart
naar binnen
onder een glazen stolp
het stroperige gevoel
niets dan wachten
in de verte vogels
als kleine stippen
zoekend naar al het eetbare…
Landschap
gedicht
2.0 met 7 stemmen 4.322 Kijken
hoe het licht
wandelt
over het land
met de schaduw
aan de hand
hoe de ruimte
vorm krijgt
van zien
---------------------------------
uit: 'Tussen zon en maan', 2002.…
Het landschap
gedicht
3.0 met 12 stemmen 3.870 Ik wens je een landschap, zo compleet
dat ik er haast niet ben,
dat jij bemint en ik herken,
waar ik de weg nog weet.
Onder de grote varenblaren
die hier lang geleden waren
wijs ik je de bloemen aan
die ook niet meer bestaan.
Dan sta je stil, knijpt in mijn hand,
en roept: Waarachtig! Daar!…
landschap
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 246 landschap
het constant golvend blauw en grijs
belijnd door steeds weer wuivend groen
ruw onderbroken door puntig witte vlekken
tikkende touwtjes tegen een verticaal
het altijd stromend water naar het laagste punt
strak overtrokken door een gebogen horizontaal
stevig ondersteund door sterk betonnen palen
schitterend belicht door…
LANDSCHAP
poëzie
4.0 met 2 stemmen 280 0, verre beemden, draagkracht mijner vreugde.
Er staat een reiger met mijn blik te staren:
Een visser schrijft de lijn der piramiden
En knielt voor zoete Boeddha, nu hij inlegt.
De Griekse krekel des te luider roept,
Nu 't christlijk vesper de avondkerkklok luidt.
Eens leg ik af de oogopslag der ziel..
'k Reik u de hand, mijn allerschoonste…