Alle inzendingen over leeftijd OR herinnering OR zondag

Herinneren voelt als reizen. Reizen naar ons verleden. Herinneren voelt als afdalen. Afdalen in onze ziel. Herinneren voelt als loslaten. Loslaten van wat gebeurd is. Reizigers zijn getuigen. Getuigen van leeftijden. Salvador Dali wil ons bevrijden. Door uiteenvallen van herinnering.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Ik vraag de dokter zelf even te spreken. Hij blijkt een heel gewone man te zijn; zo sterk zelfs, dat ik durf te vragen of hij misschien zijn witte jas weer aan wil trekken voor het effect. Hij knikt en hij verstrekt in uniform zijn informatie. Wij zijn vrienden want hij weet dingen van mij en ik heb altijd naar hem opgekeken. Ik zeg: 'Ik…

Je denkt: Er was een tijd, niet lang geleden, waarin Ik botten had die zacht waren als zijde. De meiden Giechelden, ze wogen me en schommelden mijn wieg. Er was een tijd dat ik mocht denken: Kijk, ik ben Van marsepein. En als dat niet beviel, dan dacht ik: Kijk, zilverpapier. Of een kaars, dan kon ik branden. Jongen en meisje tegelijk; ik zoende…

dat ga ik je zondag vragen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

't Is wat Zei de ernstig Depressieve dame Op leeftijd nadat Ze de vierde Electroshock Had ondergaan - Op een toon van Opluchting en Meewarigheid en Voorzichtig opgetogen Voegde ze eraan toe - Een hele toestand In Marokko - En deed er verder Het zwijgen toe Inspiratie: Hollanddoc Radio, Vincent Bijlo, zondag 30/9/…

qua leeftijd aan het einde van haar leven, maar qua gedachten er nog midden in. Een vrouw... vol vrolijkheid en praatjes, probeert er het beste van te maken. Een kanjer... wordt plotseling, een herinnering.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Opa op zondag. Wie heeft er nog tijd? Voor al wat grijs is En uit de tijd. Oma een plakboek vol herinneringen. Oma, van de oude mensen, En de dingen die voorbijgingen. Opa op zondag, Wie heeft er nog tijd? Voor hem die vertellen kan Vol nostalgie zonder spijt. Opa, een levensverhaal vol zegeningen.…

Opa op zondag. Wie heeft er nog tijd? voor al wat grijs is en uit een andere tijd. Oma, een plakboek vol herinnering. Oma, van de oude mensen en de dingen die voorbij gingen. Oma op zondag. Wie heeft er nog tijd? Voor haar die vertellen kan vol nostalgie zonder spijt. Opa, een levensverhaal vol zegeningen.…

Vandaag op zo’n zondag onder de lijn van zonnige dijk voelde ik mij even destijds Als schrijver Jan Mens tussen ‘Griet Manshande’ Heb er niet eens ver voor hoeven slenteren omdat ik aan een dijk woon Overgelukkig genoot ik van herinneringslezen Bijna irreëel bedwelmd door temperatuur en de zon liep ik vanuit mijn ligstoel mee…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

In alle bewondering deel ik de stilte jij ligt hier in de grond al zou ik U eigenlijk U moeten noemen respect voor de leeftijd en de mens. Bloemen groeien niet goed op al het uitgegraven zand maar gelukkig houdt liefde kleur vast omdat er altijd een herinnering blijft.…

je droeg ze zelden zondags misschien Bij de klok van kwart voor tien de kerk een kwartierke lopen Een hoofddoek om je kapsel te bewaren bij wind uit zee Die herinnering neem ik mee wandelend -zoveel jaren later- door mijn geboorteplaats.…

's zondags met lief even aanlopen met een berenhonger voor tien. dagelijkse herinneringen bijkleuren en straks weer terug naar de stad. waarschijnlijk tot volgende zondag als er niets tussenkomt. groeien is vooral loslaten soms met pijn in het hart om verder op eigen benen te kunnen gaan.…

Opa op zondag. Wie heeft er nog tijd?; voor al wat grijs is met enige spijt. Oma, een plakboek vol herinneringen. Oma, van de oude mensen en de dingen die voorbij gingen. Oma op zondag. Wie heeft er nog tijd?; voor haar die vertellen kan vol nostalgie zonder spijt. Opa, een levensverhaal vol zegeningen.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Hier hoorde mijn moeder in negentien vijf het drinkwater aan komen ruisen door de net aangelegde buizen. Hier zag ik tegen de ochtendzon mijn grootvader thuiskomen van de Noord die hij heen-en-terug was overgezwommen om zijn zestigste verjaardag te vieren. Hier hoorde ik als jongen een uiteenvallende briket ritselen in het fornuis en dacht…

Ik stond op en was opeens gekleed in mijn oude leeftijd. Een moment kleefde mijn blik aan het glas dat ik dronk: mijn hand in brons gerimpeld, de piano onbespeeld. Ik had nu een bevende toon, wiskundig gevoel voor oneindigheid.…

Verzwolgen door een zee van bloemengeur en etensresten panoramisch uitzicht op de bergen een tafeltje voor twee gehuil van de wolven vrij ver bij ons vandaan natuur is hier op zijn best herinneringen komen terug in golven alle overdenkingen ten spijt leeftijd laat zich thans gelden vage herinneringen uit een andere tijd nog eenmaal…