Alle inzendingen over leeftijd OR liefde OR later

Het leven van de kleine jongen geduldig tekenend in 't zand lijkt in mijn ogen zo eindeloos oneindig lijkt in mijn hart zo heerlijk onbezorgd Het leven van de kleine jongen geduldig luisterend naar verhalen de konen rood, de ogen glanzend, ver lijkt me zo onwaarschijnlijk echt lijkt me zo groots, onvatbaar voor mijn handen Het leven van…

Het leven van de kleine jongen geduldig tekenend in 't zand lijkt in mijn ogen zo eindeloos oneindig lijkt in mijn hart zo heerlijk onbezorgd Het leven van de kleine jongen geduldig luisterend naar verhalen de konen rood, de ogen glanzend, ver lijkt me zo onwaarschijnlijk echt lijkt me zo groots, onvatbaar voor mijn handen Het leven van…

Ouder en hopelijk een beetje wijzer in ieder geval wel wat grijzer en een grimpelde huid het is niet erg wat maakt dat uit je zit niet meer zo strak in je vel je lichaam heeft meer tijd nodig voor herstel tja, de jaartjes ze gaan nu toch wel tellen ach, je hebt ook leuke oudere modellen gelukkig ben ik geen ijdeltuit en neem ik ook niet de…

Op die leeftijd waren dingen in het water niet gezien maar beseft als uitslag van een soort waarnemen dat veel scherper en nauwkeuriger werkt het belang daarvan werd niet onderschat wel gevreesd en vermeden totdat, na een nacht van klam bewegen het vergaan van ochtendnevels werd geconstateerd toch is het leven van zulke verschijnselen eindeloos…

Jeugd, is als een druif zo fris. Maar ouderdom.... een rozijn, die niet te pruimen is!…

Op die leeftijd een verschil van een mensenleven.…

Hoeveel tijd wordt in dit leven Eigenlijk aan ons gegeven ? Zoals u weet, Is het niet bij de vleet, Het blijft overleven. Daarom moet je proberen, Die tijd goed te investeren.…

Je bent echt van middelbare leeftijd als je thuis zit op zaterdagavond en dan hoopt dat het niet voor jou is wanneer de telefoon rinkelt.…

Plotseling en onwetend bijna, ben ik 60 geworden. Dat cijfer oké, daar was ik mij ergens wel bewust van. Wiskundig zeker. Als een optelsom die netjes aantikt. Nog zeventien goede jaren erbij en ik val (hoe schandalig en voorbarig is dat?) uit die leeftijdsgroep, waarin je nog spelletjes mag spelen. ‘Van zeven tot zevenenzeventig jaar’ staat…

Voor nog slechts een kreek achter haar een zee van tijd ouderdom versmalt…

is er een goed moment voor zintuiglijk vergeten pijnloos liefhebben of lijfelijk herschikken zit er vertraging in elk ogenblik zoals mos op de bast naarmate dagen verkorten als er geen vragen meer zijn kunnen we verder, we waren al laat we versliepen ons in eindeloos tijdsbestek dronken zielsveel van ons hemelwater deelden ooit één…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Weet nog van de liefde Tranen geplengd in de goot Weet nog wat hem griefde Verdrongen wat hem verdroot Op leeftijd gekomen Waar resten slechts dromen Kras, bezopen Resterende vakjes open.…

Later Vergeten, dat kind zijn de belangrijkste periode is, het fundament voor ’t verdere leven, Ouder worden kan immers altijd nog.…

te tillen onderdanig in de liefde was ik als man altijd geweest ik voelde nog die hunkering van het kind in het beest wat ik wist van mijn leeftijd verloor ik omdat mijn ziel verjongde nooit was ik iemand anders dan het eenzaam kind geweest.…

Niet nu en niet later zal ik lachend omhoogkijken en geloven dat levens en momenten nooit eenzaam voorbijgaan wanneer ook de dood niets meer vraagt en ik weet waarom ook mijn schaduw steeds vager wordt…

Later als je voor me staat met stem en gitaar grens overschrijdend angst overwinnend het is niets het kan niets zijn voltooid verleden tijd het gaat om ons dus pak je spullen lief sluit het verlangen niet langer op tot die dag fluistert jouw naam in mijn dromen jouw zijn in mijn hart…

zittend in je bootje je hand betast het koele water waar serene lelies drijven licht en teer met witte blaren de kalmte overvalt je genietend van de stilte om je heen hoe je weer aan de oever komt is een zorg voor later…

Later zal ik het herinneren hoe wij lauw en lenig over het vloerkleed rollen Jij met klevende wimpers, reikhalzend naar het zuiden, Een zwaan die landt en de vleugels vouwt, Jij die struikelt en mijn fouten schrapt.…

Leuke dingen doen, vanaf morgen naar Museum, Bioscoop, Theater bij Beautyfarm laten verzorgen maar doe het nu, niet later. In de zomer naar de kust op terrasjes aan het water en genieten heel bewust maar doe het nu, niet later.…

Wandelen op het strand, schoenen vol met zand, lopen in het bos, voeten vol met mos, glijden over water, zórgen zijn voor later...…

Als ik later sterf en vertrek, naar die vreedzame rustige plek, krijg ik dan vleugels of de mooie taak, dat ik over alle dierbare levenden waak? Mag ik dan af en toe terug naar de aarde misschien, om het verdere verloop van een ieder te zien? Hoe het verder gaat zonder mij, zijn ze verdrietig of juist blij?…

Ik gaf aan jou mijn vreugd, mijn leed en mijn schemergouden dromenschat, opdat je later nog zal weten hoe ik je heb liefgehad.…

ik wil nog zoveel doen maar dat komt later ik moet eerst nog zoveel dat niet kan wachten dus maar weer later alles, het is zoveel is er genoeg tijd later nog even niet aan later denken eerst al het moeten nog dan weer komt later of.. is het nu al later…

mijn handen hebben ver gegrepen medespelers coryfeeën aangereikt vastgeklampt aan boerenwagens spruiten van bevroren akkers geplukt nog lees ik al die namen in het dode vel maar spoedig zullen ze van mij vervreemden de geur van ’t veen en smeulend hout…

Uitstel wordt afstel om reden dat onze animo verandert Later is geen verlengd heden maar een andere wereld…

op de bodem van een zee van wijn roert het wier zich door het water na eerst wat onderwaterstil als een soort van camouflage omdat het beestje bang is van water komt de kater later…

mijn woorden steken af ze vloeken bij nog maar een flard van een begin van morgen en halen nog niet eens de schaduw van een dag als ik ze vast wil leggen beter weet ik ze nog bij jou en mij dan neemt mijn glimlach ze wel zachtjes in beslag de toon zoekt wel naar stemming en ondersteunt dat ik je zo graag knuffelen mag…