Alle inzendingen over leemklomp OR duister OR luister

De winternacht is lang, koud en diep duister; straks schenkt de zon weer lente, licht en luister. Lege kale takken klieven de grauwe lucht, het meeste leven is al weggevlucht, de Aarde slaakt een stille zucht: de winternacht is lang, koud en diep duister.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

ik tastte met mezelf in het duister een roep in het heelal ontving een dalende luister omhulde het hoofd hart en ziel in een fragiel kanten fluister geweven in het licht van wevershand.…

Inspiratieloos achtend door de dagen heen Ik kan niet lachen zonder besluit Ik Luister naar het gefluister in het duister Het wordt nimmer stiller als dingen doorgaan Stop de trein Houd hem tegen Want voor je het weet is hij niet meer te stoppen…

ik luister naar wat men niet vertelt ik vecht voor stille witte dagen ik tel vogelsporen in het zand ik zie vleugelslagen van een meeuw ik hoor tromgeroffel rrrataplan ik kijk in het donker en tast in het duister…

oh, verteller geef ons een verhaal laat ons zitten en naar u luisteren verhaal ons over de dochter van de Koning. is ze werkelijk zo mooi? over steden ver hier vandaan oh, verteller, of het nu verhalen zijn over sprookjes van duizend en een nacht de Sultan met zijn haremdames ? wij hangen aan uw lippen .…

de kamer is klein, haar grove gestalte vult de onpersoonlijke ruimte men noemt het gezellig omdat zij dat zegt: gezellig he? stijf en oud zit ze daar men noemt haar een waardige oude vrouw omdat zij dat vindt altijd waardig geweest haar geest is speels en soms ondeugend zo kent ze nog al haar mannen, bij naam… en men knikt…

Donker Duister Nergens licht Ogen Luister Jouw gezicht Glans van tranen Hartepijn 'k Verlang Om weer bij jou te zijn Vergeten wat er is geweest Blik vooruit Nieuw levensfeest…

De snelweg vliegt onder de wielen als een donkere rivier, inhaleert ie de nacht diep in lichtjes zweven voorbij er is geen landschap te zien in het verre duister en luister naar de nacht magie wordt verwacht.…

Langzaam sluipt de avond nader 'n jas van duister En luister de merels laten nog van zich horen een slotzang Ik ben bang dat woorden blijven steken in m'n keel... Een dichter is ook.... maar een mens.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ik luister naar jou altijd weer. Violen voorzichtig, zachtjes en teer. de piano zo duidelijk weergevend een gelukkige trillende sfeer. Jouw gevoel, jouw muziek Schenkt mij geluk. Zo bijzonder, als een wonder. Jij geeft alles wat in je leeft. Wat goed, dat hij bewaard is gebleven. Heb dank, dat je ons zo iets moois hebt gegeven.…

donkere wolken pakken zich samen de lucht kleurt bijna zwart je weet dat je een keus moet maken het wordt duister rond jouw hart luister niet naar jouw omgeving niet naar haar en niet naar hem ben eens wat liever voor jezelf luister nu eens naar jouw eigen stem ben niet bang voor die beslissing hak die knoop door verzamel al…

Alles verstomt, Alles wordt duister, 0 luister, luister: De wanhoop komt! De wanhoop sart Me en wil 't beslechten, Help gij mij vechten Mijn dapper hart! Steun gij mij weer, Keer het ten goede, Ik ben zo moede - Ik kan niet meer…

Een beeetje licht na zoveel weken duister en sneeuwklokjes die dapper bloeien gaan; ze groeten ons, al moeten ze vergaan en weg is dan weer heel die stille luister. Zo laat ons goed zijn nu het hier nog kan, want morgen komt er mogelijk niets van.…

Wakker liggen in je bed, de maan beschijnt het duister... De wekker hoeft niet meer gezet, vooruit vogel ik luister.…

Er wordt over zoveel geschreven. Door bijna iedereen en door mij. Over theorie of praktijk. Over leven of overleven. Over begrip of onbegrip. In het holst van de nacht schrijf ik. Over waarvoor geen woorden zijn, maar ik in stilte ervaren kan. Over bewustzijn beleven, dat ik niet begrijp.…

In het duister Is Hij licht En ik luister Naar Zijn woorden Met mijn ogen dicht Vergeet voor een moment Dat leven Zoveel gevaren kent Het als glas Zo breekbaar is En we wachten In ongewis Op wat morgen Gaat komen Wat het doen zal Met onze dromen Angst omklemt mijn hart Maar dan is daar Zijn gefluister Zie ik Zijn licht weer…

Ze blindde me met kraaien nee niet gitglimmend duister maar pauwenverenhart en licht in laaien. Ik keek haar ogen uit - te diepe zuchten. Laat maar waaien ontglippen voor mijn part streek ze tipsy langs mijn luister als een blinde over braille. Ze kon me niet luchten.…

Ze tasten in het duister. Ze klappen bij luister. Ze verdienen ons brood. Ze rusten in de dood.…

de nacht duurde voor haar gevoel eindeloos er drukte iets haar smalle schouders zo zwaar, nog niet klaar haren kleefden aan haar naakte rug hij had haar ontkleed liefdevol bekeken hij had het recht oh, die nacht het duurde eindeloos slaap gunde je haar niet pas toen ze leerde lief te hebben liet je haar slapen…

kocht zij een jurkje, het stond haar lief en ze zag zijn gezicht al in bewondering ze had helemaal geen jurkje nodig gehad het koste een kapitaal eerlijk gezegd had ze het ook niet gekocht om wie dan ook te plezieren geschuild had ze voor de regen het was de Chinees geweest of deze super dure kledingzaak ze had echter geen trek…

de bloedmaan beheerst de kilte straks wordt alles donker en duister voor eventjes maar... dus luister, luister naar de echo van de stilte je hoort je hart zo minzaam kloppen je voelt het bloed naar je hoofd toe stijgen je mond valt open, doch alles blijft zwijgen de nagalm van jouw leven... zal nimmer stoppen!…

Lichte nacht, die lichter zijt Dan mijn donker droeve dagen, Sterrennacht, die groter zijt Dan mijn kleine hart kan dragen - Laat mij knielen in het duister, Waar geen sterveling mij ziet, En mij bidden tot uw luister: Doof het licht mijns harten niet!…

luister naar de nacht hij fluistert jouw dromen onhoorbaar zacht enkel jij zal het horen in het geruis van sterren die oneindigheid waar liefdesverlangen weerkaatst in het licht wat ontnomen aan het duister geborgen in de nacht als een woord van liefde onhoorbaar wacht…

ik zie je tranen de worsteling met leven dat zo zwaar kan zijn de weg, die moet je zelf gaan hem duiden kan ik niet want elk pad is uniek luisteren kan ik wel vertellen hoe het was toen ik in duister liep vroeg of laat valt iedereen meestal komt er hulp als je vraag oprecht is…

Mijn ziel is gevangen in een duistere grot In het labyrint zoek ik een uitweg Maar ik dol maar rond Ik zie het licht en voel de warmte Een innerlijke stem wijst mij de weg Maar ik wil niets zien, ik wil niet luisteren En ik blijf maar dwalen In die koude, eenzame, donkere grot…

Lichte nacht, die lichter zijt Dan mijn donker droeve dagen, Sterrennacht, die groter zijt Dan mijn kleine hart kan dragen - Laat mij knielen in het duister, Waar geen sterveling mij ziet, En mij bidden tot uw luister: Doof het licht mijns harten niet!…