Alle inzendingen over lentefee OR groen OR armen

Ze loopt elke dag voorbij het grijze haar fier opgestoken Ze laat haar hondje uit en spreekt hem zachtjes toe Ze loopt elke dag voorbij in dezelfde verschoten jas een plastic tasje in haar hand Ze spreekt zachtjes in zichzelf Ze loopt elke dag voorbij naar de winkel in de schuur daar wordt haar tas gevuld Ze prevelt zachtjes: dank U wel…

Je armen om me heen Ik denk laat me los Maar voel me tegelijkertijd zo verloren Ik kan niks meer We zitten daar maar Geen idee van tijd Wat we wel weten is.. Dat we elkaar nooit meer loslaten Voor eeuwig bij elkaar We hebben misschien twee harten Maar ze kloppen als één!…

Maar dan denk ik:wat maakt kleding nou uit sommige mensen zijn zelfs te arm voor een beschuit…

Armen vol geluk dat is een kostbaar geschenk houdt het stevig vast.…

Wij sluiten alles hermetisch af om ons te beschermen tegen het gespuis Zij slapen met open ramen en deuren Wij leven met de mobiele telefoon, de PC en de TV Zij zijn verbonden met de hemel, de zon, het water groene velden en de schaduw van de bomen De moraal: zijn zij arm, ver van de bewoonde wereld, of zijn wij het...…

kom in mijn armen en laat me je laatste uur verwarmen en wiegend eindigt hier jouw avontuur nooit meer in mijn armen geen kopjes nooit meer vragend in de keuken geen gesnor de brandstof is op…

Het dorp, het veld, de vruchten, Bezield, bezonnestraald, Op landen en op luchten De zomer zegepraalt! IJlt tegen, blijde scharen, De goudgelokte vorst, Met bloemen in uw haren, Met bloemen op uw borst. IJlt tegen, Hem tegen, Met zang en groet, Die weelde brengt en zegen En liefde in 't jong gemoed. Plant meien op zijn wegen, Werpt kransen…

Jan prees altijd zichzelv', en, wat een ander kon, Jan zei steeds onbedekt, dat hij 't nog verre won. Maar Piet zei: ,,Hoor, o , grote Jan! Ik weet slechts éne zaak te noemen, Die jij kunt, maar geen ander kan: Jou roemen."…

Ze staan er al, in al hun pracht misschien iets vroeger dan verwacht in 't groene gras wat wordt op- gegeeld een beeld, wat nooit verveeld narcissen zwaaiend in de wind.…

toen onder elk terneergeslagen oog het aardse groen vergeeld tot bruin gezaaide tenslotte door de najaarswind verwaaide mijn lege armen reikten naar omhoog…

Verbrand in zijn pak, verstrooid over de golven – maar hij waait terug.…

Wandelend in zonverwarmde heuvels groen weldadig onder blauw jij en ik ver van de wereld arm in arm en hand in hand verliefd als in de beste dagen paradijs hoeft niet ver weg te zijn als je de sleutel maar hebt de naald van je kompas die richting liefde wijst…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Steeds als zij lacht lacht mijn zijn Steeds als zij spreekt hoor ik liefde Steeds als zij kijkt zie ik het groen van mijn ziel in haar ogen weerspiegelen Steeds als zij kust proef ik hemelvruchten Steeds als ik haar lichaam zie huil ik groen onervaren Steeds als ik bij haar ben haar in mijn armen sluit haar bemin tart ik het groene kind…

De stad begint weer uit te botten, plekken teer groen en vroege bloei. En straks, wat verder in de tijd, kastanjes in hun volle pracht. Dan lijkt het feest, de stad, zij lacht, de stad is blij, ik ook.…

Marieke, zie toch hoe groen het land, hoe vol van bruisend leven. Geef me je hand! Je kent toch nog de lieve geur van lentedreven, van bomen versgesnoeid. Kijk dan hoe alles groeit en reikt naar 't licht, de lange winter en de koude dood voorbij.…

Vierkant zoet Blikje bitter Vlieger zout Oud grijs Jong roze of blauw Brandende sneeuw Regenstralen kleurenbogen Ware leugen slechte goed.…

Je had het over reizen je zei cactussen bloeien geel in mei ik reed weer door de Sahel olijfgroen de horizon…

groen is gif zei ik ooit maar schijn bedriegt jij die nooit liegt of heeft gelogen zo iets toch mijn hart beroven deze is voor jou voor de gein voor de herfst geel en bruin maar zo groen als je ogen nooit gezien chalcedoon groen ook geen chrysopraas genoeg geraas dit is zeker niet gelogen mooi die ogen…

Twee paarden stonden onbewogen 't was hun manier van doen het waren boerenpaarden heel potig in het groen…

de bomen knoppen razendsnel straks barsten de bladeren eruit zo groen als maar wezen kan…

Een groene spriet met wit gebogen hoofd Kijkt, maar ziet het niet Heb het toch beloofd dat we zouden baden in het lauwe water emoties zijn geladen een herinnering voor later ’t is zo cliché rode roos voor lief Ik wil met je mee en ook hartedief Een groene spriet met gebogen hoofd Kijkt, maar ziet het niet, Ik heb nooit in jou geloofd…

ik zag je in het park tussen alle nieuwe nuances van groen en tere bloesems de wandeling was bleu met de winterblues nog in de kop maar jij ontaardde blozend met een ontknoopje extra, ontgroende mij in de knop…

Ze droeg een mantel schreeuwerig groen één oorring deed ze meer zei ze…

Een schuchter groen hangt aan veel bomen als valt het morgen er weer af…

ons omringen die het groen als parels laat glanzen en het lentekleed ruisend zacht doet dansen zo is de lente met haar paradijselijk groen een oogverblindend seizoen…