Alle inzendingen over lentekleed

Je lentekleed met uitbundige kleuren zo compleet de aanblik van het groen en je bloemen die rijkelijk bloeien en het oog zo strelen Jouw jaargetij blijft ons altijd weer boeien en helen…

'k Heb ooit in mei het lentekleed gekust de roze bloesems teder aan mijn hart gedrukt nu ziet alles somber, triest en grauw of ik mei in een depressie aanschouw de wolken zijn veel te vaal en grijs hangen zwaar van stofhagel en ijs en waar de ijsheiligen gaan wonen gaan zij het lentekleed niet langer tooien d’ ijzige wind zal in die jonge…

Virgineum decus Niet lam en afgeleefd, maar kroes, en in zijn' kreuken, zo is het loof mij lief, en ‘t groen, der groene beuken, die in de zonne staan en, hagewijs geleed, de nieuwe pracht aandoen nu van hun lentekleed.…

ooit vermoedde waar nevelslierten frêle en zacht zich aarzelend kleefden aan wat zon Grasgroen oogde voluit de brede laan nog zoveel malser dan ik ooit kon vatten waar ochtenddauw na vurige nacht me welkom heette aarzelend en fris Aan romig wit heb ik me gulzig gelaafd nog meer voldaan dan ik ooit kon denken waar hun bloesems in frivool lentekleed…

en de aarde zich aan de lenteregen tegoed heeft gedaan is het gras groener dan ooit en het groen van de bomen uitbundiger getooid fluitekruid en boterbloem sieren als een geweven kanten lint berm en waterkant wiegend in de wind vogels uit volle borst weer zingen en zonnestralen ons omringen die het groen als parels laat glanzen en het lentekleed…

ik wenste mijzelf een lentedag vol bloeiende violen een zacht geurende meisjeslach in ontluikend groen verscholen ik wenste mijzelf een lentekleed vol blauw geel groene bloemen prachtig kleurend kamerbreed waarop bijen zachtjes zoemen ik wenste mijzelf een lentezon gespiegeld in het water waarin ik mij steeds warmen kon tussen eenden…

ongedwongen met het mosgroen je najaarskleed kleurt Zeg Rijswijk, ben jij wel bezongen om je wasdom waar het roodborstje troont waar parkiet er zijn halsband heeft bedwongen en met groen nu je winterkleed kroont Zeg Rijswijk, ben jij wel bezongen om je bedding waar de strandwal nog glooit waar de lijster met nestelende jongen en het daslook je lentekleed…

' nu fiets ik zo verloren droef door deze buurt tussen de plastik rozen door begluurd door minnaars van een schone stoep Stil sta ik bij een kleine tronk wijl in mij zonk 't onwerkelijk leeg gevoel als dra het lentekleed wordt aangetogen wacht hem het onvermogen zijn voorjaarsvreugde weer te tonen stil, ingetogen met…

Laat mij wiegend wiegen op de takken van de treurwilg tussen het ritselend gebladerte en het jonge groen van zijn lentekleed. Laat mij wiegend wiegen luisterend naar de taal van de licht wervelende wind en zijn eeuwenoude verhalen van moeder aarde en het Lentekind.…