lieveke in de nacht
netgedicht
als het nacht is roept mijn schrijfgerei
breekt de stilte ieverans in het heelal
gedachten die alleen de dichter kent
laten radertjes draaien, beelden klotsen
tegen mijnen binnenkop, onrust zet zich
vast en de letterkes vliegen in de ronde
de maan zwijgt stillekes, ligt op zijn gat
wiegt op het zwarte scherm en er krijst
een verdwaalde meeuw…