Alle inzendingen over leven OR ademen OR doet

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Gebroken glas Bloemknop geknakt Ik ben, jij was Je bent niet meer Ik dertig, jij vier Toekomst afgepakt Jij daar, ik hier Leven doet zeer Je leven liep dood Voetstapjes uitgevlakt Je zusje op mijn schoot Haalde jouw adem weer Gaf leven nieuwe zin Zij is, jij bent Daar geloof ik in…

Ik word betoverd door wat mijn adem met me doet. Een geheim dat ik al jaren bij me meedroeg. Tot dan, was onrust mijn gemoedstoestand vanaf dat ik geen kind meer was. De adem is in mijn leven de bloesem van harmonie geworden: Het verleden geef ik een afscheidskus. De toekoemst laat ik in alle vrijheid spelen.…

Adem in…adem uit Voel…… hoe het is om te leven zonder warmte van liefde zo koel Adem in…adem uit Leef…… neem me mee naar jouw wereld zorg dat ik het leven beleef Adem in…adem uit Leef en voel ……. alleen dan weet je wat ik hiermee bedoel………

Geest die voortdrijft en stil maakt, die alles wat leeft doet leven, dauw van trillende liefde, beaming en voleinding.…

De adem die doet leven op het ritme ‘eb en vloed’? Ik spreek Ik ben Maar ben ik werkelijk die stem? Ben ik diegene die jij ziet of toch maar liever niet Een onvervulde verwachting of stijg ik nog in je achting Ben ik wat je wou zijn in je dromen en gedachten Of niet meer of minder dan een ander?…

huis weer op adem gekomen frisse wind doet zijn heerlijke werk…

Ik weet nog toen alles een betekenis had en ik niet kon leven zonder vuur dat het fijn moet zijn is mij verteld en dat het nooit meer zo wordt is mij duidelijk. Ik ben dat zwarte gat van onduidelijkheid die bewijst dat leven alleen bestaat door adem te halen verhalen te vertellen en gezellig op visite gaan.…

Wat ademt hier de stilte zonder woorden, met blauwe lucht en groen gewas dat eenden blij doet leven, soms met sierlijk drijven op het water, met schrijven zonder zucht of klagen, stilte ademend en haast devoot. Straks daalt de zon weer en kleurt het avondrood.…

Jij bepaalt allang mijn gedachte Zowel bij dag als bij nacht 'k Heb hierover niets te zeggen 't wordt voor mij beslist 'k Geef mij dan ook over Al klinkt dit wellicht wat zwak Jouw schaduw reeds Doet mij verlangen Naar een tijd van schoonheid en plezier Zowel in goed als minder Charme van voorjaar en zomer Natuur die zich rijpt De…

Het doet er alles toe, de echo’s die zich nestelen in een onvoltooide wereld op de spitzen van het avondrood in een transparant decor de plotselinge verschijning van de muzen zelf die zich willen bewijzen achter het zwart van de mascara als magistrale aftiteling op het gespannen vel van onze getijdegong het maakt verschil, als…

Liefdegeest, vreugdegeest, doe ons allen leven, wil ons vrede geven. Gij die als een stille gloed in de ziel wilt vonken waar de hoop ons zingen doet, want door U geschonken. Adem Gods die suist heel zacht, teder mededogen, als een moeder die ons wacht, over leed gebogen.…

dit leven te beminnen zo het gaat…

Dat wat adem in jou heeft voorrang geven. Ook al brandt de vlam wat te traag. Het is die spirit in ons dagelijks leven uit welke elke mens leven mag. Die ons opwekt om voort te leven. Fundamenteel doet opzien met gezag. Het avondrood dat eens zal gloren. Elke dag brengt ons dichter bij dat doel.…

Hij heeft blaren op zijn vingers Sterk is hij in de adem van haar taal Dat de slaap meer en meer dunt Verbijsterd in schrik doet ontwaken…

in deze rechterhand met haar littekenwaas getuige van wat leven houd ik het heelal gekneld tussen gisteren en morgen verborgen achter toen en later en de heerser over het lijden in het hier bevoel ik het eindeloze nu dat getijdeloos gemurmel van water in een beek die hopeloos blijft zoeken tussen bron en zee nu adem ik niet dat doet…

Ik moet nu verder met mijn leven, Maar het doet zo’n pijn dat ik nog zoveel van je hou!…

Wandelaars ogen stoer in de opgewaaide ijskristallen, met kragen hoog en lage mutsen trotseren zij die oogverblindende adem, adem die bijt en striemend de ogen doet vertranen.…

Wandelaars ogen stoer in de opgewaaide ijskristallen, met kragen hoog en lage mutsen trotseren zij die oogverblindende adem, adem die bijt en striemend de ogen doet vertranen.…

Ik adem je Ik voel, ik lijd je Jouw pijn, jouw hart bèn ik Mij rest stof Ik mis je zo Jij doet mij verweken Om het besef dat ik ga missen Neem mijn adem Met jouw lippen Opdat ik mag verstikken…

Wanneer ik niet meer adem is alles van mij op wanneer ik niet meer adem staat het leven van mij stop. De doodsangst versus hoop op leven dat nu volgen gaat wanneer ik niet meer adem kom ik eindelijk weer op straat.…

een verzilverde vrijheid verbreed mijn bewustzijn in ademtochten wandel ik door het theater van het leven brengt mij stapjes dichterbij in wie ik ben het verwijst mij naar tijden waarin ik reis zoals de lentezon bloemknoppen doet ontluiken in fragiele schoonheid adem ik in weemoed langs de vensters van mijn ramen kijk met een verlangen…

Het gaat niet om de momenten, dat we alleen maar ademen Maar juist om de momenten, die ons de adem benemen Het gaat niet om de momenten, dat wij onszelf verliezen Maar alleen om de momenten, dat wij gevonden worden Het gaat niet om de momenten, dat wij stoppen met leven Maar vooral om de momenten, dat wij het onverwachte de kans geven…

Over de lust voor het leven heb ik nagedacht hoe bedwing ik de tranen zo dat zij in hun kommen blijven wanneer het verdriet in aderen danst en zelfs het hart weet niet hoe stoppen met denken voor het moment om mijzelf te kunnen redden wanneer niets te redden valt en redeneren te zwak is als het theelicht in de duisternis van het hart…

Wat ademt is dood Als het vergeet te delen Is leven zinloos…

Alles wat ademt Vet respect ten voeten uit Vulkaan spuugt lava.…

Zon vertroost de wereld bestraalt de adem van de tijd tot in 't avondrood de dag met haar gerucht in slaap doet sussen…

Adem ik adem weer stromen vol met lucht Vrijer wordt mijn lijf in iedere warme zucht Luister naar muziek zwoel relaxt geluid Zielenpijn stil gesust spanning loopt eruit Soms sluit ik mij af even helemaal alleen Orden mijn gedachten door alle emoties heen Kwetsbaar toch sterk dat ben ik van binnen Bang en strijdvaardig is verliezen…

Leven duurt te lang voor een eons oude ziel toch maak ik hem af.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…