Alle inzendingen over leven OR dood OR gevoelens

Plaatsen die we ooit hebben bezocht worden in onze ziel verankerd. Mensen waarmee we ons verbonden voelen blijven ademen in onze herinnering. Mensen waaien waarnaar de wind het wil. Omdat momenten tijdloos zijn. Onmogelijkheden mogelijk. Ruimte grenzenloos. Stilte stil.…

Als ik in mijn slaap dood ga, weet ik in ieder geval dat ik ben bemind. Mocht ik morgen toch weer opstaan, is het leven mij hopelijk goed gezind. Als ik in mijn slaap dood ga, vind ik zeker de eeuwige rust. Mocht ik morgen toch weer opstaan, weet ik dat het ochtendlicht mij zachtjes kust.…

tot vloeiende liefde tussen jou en mij wacht niet tot de laatste roos van de zomer wacht niet tot de dood in ons leeft wees niet bang je gevoelens te volgen want het is God die ons de liefde geeft…

de liefdevolle vingers van een vriend weer op je huid voelen tintelen gedachten en gevoelens die stromen als een levenszee door je heen de schoonheid van leven die sterker is dan al het andere met de kracht en tederheid van een nieuw begin de zomer in…

voel je gevoelens... om te voelen, of je gevoelige gevoelens je zullen helpen.. voel, om te helpen, het gevoel van je gevoelens te zijn.. voel je gevoelens.. om je wonden te stelpen.. ik zou zeggen.. droom in je dromen.. om te dromen, dat je dromerig in de zon ligt te dromen..…

Ik vind de weg niet meer En toch Elke keer weer Ga ik door Door met leven De weg naar jou loopt dood De afstand is te groot Toch ga ik door Ik geef niet op En ga op zoek Naar de top Doorgaan met leven En mijn liefde geven Aan anderen Zullen mijn gevoelens voor jou Niet veranderen Steeds zal ik eraan denken Hoe het was met jou…

Duizenden sterren hoog in de lucht Intense gevoelens in vogelvlucht Compleet is het leven, leeg is de dood Het leek fantastisch, maar voelt idioot Treuren is zonde Er is weinig tijd Nooit meer samen; eenzaamheid Iemand verliezen, een traan op de wang Snel weer doorgaan, het maakt mij bang Groot is mijn dank, voor wat jij mij gaf Aanvang…

Ga dood en leef!…

Waar kan ik mijn gevoelens kwijt. Zonder door een ander te worden overtroefd, gelijk een jonge hond die aandacht opeist. Hoe raar is toch de geest die gemakkelijk voor anderen openstaat te strikken in eigen onmacht. van Kampen op volume te hard via de koptelefoon. Koude haren van binnen. Veel denkende leegte.…

ik wil nu eindelijk eens gelukkig gaan leven maar misschien moet ik het ook maar opgeven. jij ben voor mij toch onbereikbaar want je woont helemaal daar. maar je in één keer vergeten lukt me denk ik niet dus dat wordt weer een poosje..leven met verdriet…

In een verlangen naar geborgenheid gevangen in het net van onzekerheid In een omarming van genegenheid benauwde het gevoel van eenzaamheid…

Nog nooit heb ik zulke gevoelens gekoesterd Gevoelens van geborgenheid en veiligheid Sinds ik jou ken Het is misschien omdat je ouder bent En al wat meer van de wereld kent Het gevoel van warmte en genegenheid Een zalig gevoel dat mijn gedachten Steeds weer naar jou toe leidt Het zou zo niet mogen zijn Want uiteindelijk Eindigt dit alles…

'k Heb nooit waarde gehecht aan gevoelens het woord wilde ik niet kennen, maar nu ik de betekenis ken moet ik er steeds nog een beetje aan wennen. Toch durf ik nu mijn gevoelens te tonen gewoon omdat ik erbij mag horen. En onbewust denk ik toch dat ik ook met gevoelens ben geboren.…

Gevoelens moet je niet op sluiten, gevoelens moeten naar buiten. Gevoelens moet je niet in je hart bewaren, gevoelens moet je uiten. Gevoelens willen soms rond razen. Soms willen gevoelens zijn als dwazen. Maar meestal willen gevoelens zijn zoals jij bent en soms kom je gevoelens tegen die je niet kent.…

De wereld is zo onwerkelijk en tegelijkertijd zo beangstigend Mijn ziel zwemt erin gevangen in een wereld van vormloosheid De wereld kent geen einde alleen een steile afdaling Veel onnatuurlijke mensen waden rond en plegen wandaden tegen de goden Ik ben het verleden dat je komt kwellen Je diepste nachtmerrie is niet altijd wat je droomt…

schriftjes vol met woorden gevoelens op een blad onderonsjes met mezelf eindigen steeds in een debat…

Gevoelens zijn verward waar wil ik toch naar toe? Eén ding weet ik zeker: onzekerheid ben ik moe. Onrust woedt in mij ik vind maar niet waarom als een abstract schilderij onbegrip alom. Ik wil mijn verhaal vertellen maar weet niet in welke taal zoveel emoties die me kwellen maar geen gepast verhaal…

Je hebt me doen voelen Hoe het kan zijn Gevoelens... los van mijn brein Je hebt me doen voelen Dat kwetsbaarheid mag Vertrouwen... in jou is wat ik zag Je hebt me doen voelen Het begrip van oud verdriet Toekomst... heel voorzichtig in het verschiet Je hebt me doen voelen gewoon genieten,niets moet Samen...…

In de stille mijmering, aan de oever van het tranendal, vind ik mijn herinnering aan de dagen vóór het verval. De geestelijke gewaarwording, op een uitzichtloze vlakte, met de dagelijkse beslommering, waarmee ik in het niet zakte.…

ik ben benieuwd naar je ogen en naar je lieve lach hoop dat ze zouden stralen als ik je nu eens zag je bent in mijn gedachten sinds een dag of vier ken ik een groot verlangen naar jouw woorden op papier verhalen die me raken in het diepste van mijn hart de emoties die jij losmaakt hebben mij ook wel verward ik wil je graag ontmoeten je…

Er zijn gevoelens waarover men niet over kan praten. Deze gevoelens worden dan heel diep weggestopt in de hoop dat zij vergaan tot stof.…

Gevoelens die steeds maar heen en weer jagen, Door je hele lichaam. Geen mens die ze kan zien, terwijl ze smeken om gehoord te worden.. Konden we maar in het binnenste van iemand kijken, dat zou een boel verwarring voorkomen..!…

Dicht tegen elkaar aan, Een warm gevoel van binnen. De sterren en de maan, Die onze liefde laat overwinnen. Je bent de hemel en de aarde, Je bent degene van wie ik hou. Je bent voor mij van grote waarde, En ik hoop ik ook voor jou.…

gevoelens ik heb ze te over... ik zou ze eigenlijk moeten ordenen op alfabet in een kastje binnen handbereik voor momenten van onzekerheid maar het komt er haast niet van…

gevoelens verkennend in huid van fluweel in warmte van aanwezige verdieping verlangend in geestelijke verbeelding van dagen en nachten in de showroom van geluk zoekend en tastend in de variatie van leven in fragmenten van onderweg voort gebracht in de armen van onze liefde waarin ogen wiegen in blikken het is het meedragen en je gedragen…

Brandende winden door lucht over water loeiend als stormende eb en vloed in golvende gevoelen van pijn en verzachting vlammende hoogten en dalen tussen golven af-en-toe zicht op ruisende velden met graan en witte zeilen over blauwe meren waar kabbelende golven hun ritme slaan gedreven door getemperde lauwe bries. Wachtend op avondstille verkoeling…

de ene dag voel ik me beter dan wat andere weken en kan ik wel blijven smeken voor een beter leven maar dat helpt toch niks, en verzacht de pijn niet dit is wat ik mee maak, en niet wat jij ziet.…

Liefde is toch niet gebonden aan een man of een vrouw gevoelens kan je niet verstoppen al is je liefde niet voor een persoon zoals ze van jou zouden verwachten.…

Gevoelens, De woorden die je hier nu leest, zijn zelf door mij bedacht. De schrijver in mij, die dat deed, bezit geen woordenpracht. Ik zou ook graag beschrijven, hoeveel ik van je hou, je alles willen zeggen, mijn allerliefste vrouw. Je weet van mij, ik ben geen prater, en ook een schrijver ben ik niet.…

Zonder je te kennen masseer ik je nek, je schouders, leg ik mijn wang tegen de jouwe Gevoelens van tederheid wellen in me op En ik zeg, ik heb je lief…