Alle inzendingen over leven OR weg OR kalm

Daar in de wilde bloementuin loopt kronkelend een kiezelpad waar in de gouden schemering met kalme tred een jongen gaat De zongerijpte zomerlucht die zachtjes fluistert, knuffelt, stoeit de wegen van het leven kent vertelt hem waar zijn Mekka bloeit Dan ziet hij haar, de wereld zwijgt het ogenblik is ademloos maar in zijn hoofd klinkt…

Verzen zijn de beweging van 't leven, klaarluidende, al naar het menshart gaat, of droeviglijk schreiende zacht, of kwaad als een donderslag door des levens kalm beven.…

Hoe ze parmantig blijft staan en haar armen spreidt Kalm en in evenwicht Sterk en zacht Zonder een kloppend hart blijft ze in leven en wij mogen haar dankbaar zijn.…

Liefde die leven geeft vloeibaar voelt ademend een hart heeft kalm aan land spoelt. Opnieuw de diepte wil op zachte zeebodem verraderlijk en muisstil nadert gevaar.…

wèl-gelukkig is de man, Die kalm aan Gistren denken kan, En kalm de dag van Morgen wacht - Hij slaapt op rozen; alle nacht!…

ons in broze woorden toevertrouwde in de doodsangst van jouw benauwde leven altijd samen op weg naar nergens ons verwonderen over de zoektocht samengebracht door jou in onze taal zwijgend leren leven in jouw verhaal.…

Het water glijdt geruisloos en gedwee, toegedekt door een kalme waas, naar een horizon van eeuwige zee. Het water is weg uit de uiterwaard. Zolang het duurt, uiteraard.…

Het is dinsdag De zon schijnt De oceaan is kalm Net als ik Ik zit in het appartement Heerlijk alleen De anderen zijn even weg Het geluid van de golven Is balsem voor mijn brein Mijn vingers dansen over het toetsenbord Buiten vliegt een meeuw luid krijsend voorbij…

Maar achteraf helpt dit niet evenals treuren en als en dan, want de weg die is afgelegd is deels je eigen plan. Doch het lot met onkenbaarheid in besloten zorgt ervoor dat zonder slag of stoot men een andere weg inslaat. En zo gaat het leven aan velen voorbij. De tijd heeft niet stil gestaan.…

Zichtbare deining beroert het oppervlak waaronder de stilte van een onpeilbaar diep Waar leven wordt gebaard in ontelbare diversiteiten die als eenheid verwekt elkaar al eeuwenlang bestrijden Deze sluier van vergetelheid bedekt het kalme weten van Leven dat IS maar aan hebzucht blootstaat…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest?…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Het schip van ons leven heeft op vele wereldzeeën gevaren. Uiteenlopende eilanden hebben wij bezocht. Het water was niet altijd kalm. Wij werden door hoge golven dooreen geschud. Vasthouden aan de mast, koorden aantrekken was een must. We vielen van de ene verbazing in de andere. We legden uiteindelijk veilig aan de kade aan.…

Hoe klonk Franciscus over bidden, aanbidden en in stilte leven? Je zou dan zijn zo kalm als grote stromen die door de wereld gaan, maar hebben wij dit toch misschien niet al te goed verstaan? Wij die zo haastig leven, wij gaan onszelf voorbij verliezen ook de vreugde... O, God, ontferm U over mij!…

De blauwe regen heet nu weer wisteria. Dat moet wel, want er is aan hem geen bloempje meer te vinden. Hij was wel blauw toen hij ze had. En trouwens hij heeft nu ook geen blad. Hij draagt nu een wilde pruikenbol, die beslist een kapbeurt nodig heeft. Alle dagen zie ik hem zo onverzorgd. Je ziet niet eens dat hij nog leeft.. Maar ja, dat…

God heeft ons geen kalme reis beloofd Maar gelukkig wel een behouden vaart En dat is de moeite meer dan waard Voor allen die in Hem hebben geloofd. Geen kalme reis hebben we te gaan Veel kan er gebeuren op onze wegen We komen heel wat hindernissen tegen Maar we weten, God zal ons bijstaan.…

Ik wil hier mijnen geest in vrijheid laten zweven, En laat, al die het lust, bij vorst of prinsen leven; Want die een hoge staat, of wichtig ambt bekleedt, Is nimmer buiten zorg, en zelden buiten leed.…

ja, echt, soms ben ik kalm en vredig, ben ik zo gelukkig als een vers gelegd ei.-…

Even kijkt hij op lijkt verstoord trilt zijn oog richt zich op nu is hij rustig is hij kalm neemt de pijn af komt hij tot bewustzijn straks is het anders is het fijn zonder pijn dan zal hij er niet meer zijn…

Het is het woordje waarvan ik geniet rustig, vertel je mij je gedachten een gevoel dat me toch raakt onbekend, maar recht door zee Eerlijk over dat wat jij dan ziet woorden, die de pijn verzachten kort, vooral hoe je dan tegen me praat maar het antwoord kreeg ik helaas niet mee!…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Het is mooi zoals het is Laat het maar zo blijven Hoef niet meer of minder Ben tevreden en voldaan Vandaag heb ik niets te klagen Het leven lacht me toe Heb dingen om voor te gaan Zeer de moeite waard Het nu ben ik aan het omarmen Het is als zwemmen in kalm water Heb een redelijk rustig hoofd Alles mag zijn zoals ik het ervaar Buiten…

Ons leven heeft pas zin, als we een reden hebben om te leven. Tussen ja, of nee, daar tussen in, of het verlies zal zijn of gewin. De tijd leert ons dan in te zien, of het goed was of verkeerd misschien. Oud en grijs vervult het ons met weemoed, met levenswijsheid, kalm en goed. We zijn blij dat we leven, kennen de zin.…

Vaag worden al de wegen Eéndonker met het land. De grijze verte nadert Onhoorbaar, kalm en zacht; In 't blauwende gebladert Daalt stille vredenacht. De hemel heeft zich rustig Om de aarde heengespreid En zoent haar nu wellustig In zwijgende eenzaamheid.…

zoveel in elkaar gezet tikt de tijd zoals het nu alleen kan worden woord nog eenmaal verstoord kalm aan rust nog eenmaal doorbijten in het diepe stof van leven…

Voorlopig drijf ik op de zee van het leven met de stroom mee. Loslaten van bestemming, zonder gevoel van richting, is drijven het doel. Niet zoeken maar voelen naar de juiste golf om dan mee te spoelen. Besef zinkt in dat armslagen van mij niets veranderen aan het kalme getij.…

je leven werd een kabbelende stroom die kalm meandert tussen zomerkaden de schepen ogen traag en zwaar beladen doch voeren slechts een achterhaalde droom wat futen drijven slaperig en loom een rietkraag lispelt treurig een ballade de avondzon belicht met veel genade de knekels van een jonggestorven boom je houdt de bedding keurig in bedwang…

haal de branding uit de vaart laat de golven maar stranden geef je hart niet meer uit handen laat het tij de rust weer keren laat je voeren met de stroming mee geef je over aan een kalme zee laat een schelp je innerlijk beroeren haal de echo uit je oren laat jezelf weer horen…