Alle inzendingen over levensvragen OR onvolmaaktheid

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

soms wil het net niet ontstaan dat op eigen leven gericht gedicht een bloemknop die zich niet opent een kuiken tikt zich door de dop een weg naar buiten aanschouwt nog net het daglicht en dat dan toch alsnog zwicht soms hebben de juiste woorden even in je gedachten gehangen je was net niet snel genoeg om ze op papier te vangen of je…

Geen mens is perfect en iedereen maakt fouten en juist dat maakt een mens tot een mens. Ieder mens heeft het recht om te vallen en om daarna weer als een Phoenix op te staan. Juist onze ruwe, incomplete kanten maken ons tot goudeerlijke mensen. Tenslotte eindigen we allemaal als uitgeholde sceletten, dus gaat het erom wat we met onze geesten…

maar mensen hollen door en lopen plompverloren alsof ze niet en nooit van levensvragen horen, maar plots die knal, dat oorverdovend zwijgen, en dan staat alles stil, telt nog alleen de liefde ja, alles valt in 't niet, alleen de liefde niet.…

bekeken Of de toon hetzelfde Timbre geniet Als de kring Die zijn kaarten in de handen heeft en aan de vreemdeling de geheimen niet prijsgeeft de vreemdeling heeft zijn eigen plek zijn eigen stek om tot de kring te behoren moet je die kunnen bekoren moet je een steen kunnen bijdragen een stofje een goed antwoord op de altijd prangende levensvragen…

Voel jij ook in alle talen van voorjaarsvlinders essentie in warme volle magen talloze onbeantwoorde levensvragen onder blauwe lucht van dromen waar je ademt in vertrouwen bemerk jij ook dit vroeg ontwaken dan is het vanwege prille liefde verliefd zijn op een onontdekte schat volg blijmoedig het droomkompas.…

Puurheid Schreeuw Echo Diep verleden Was hij er Het kindje jezus Verhalen Engelen Gods beeltenis Is een mysterie Waar de sterren van weten En naar die sterren gaan we toe Om onze levensvragen Onze nieuwsgierigheid Onze bestemming te ontdekken Zodat de grenzen op aarde Zullen gaan vervagen…

Puur wil ik de heldere geuren beleven zonder heimwee naar een vroeger leven nu prille liefde zonder levensvragen geluk vervult met mooie dagen puur als het diepste uit een bron sereen in innigheid verbonden zo helder als de dag begint geen zorgen over oude wonden puur wil ik het maanlicht zien in alles wat ik op zal schrijven moet liefde…

Puur wil ik de heldere geuren beleven zonder heimwee naar een vroeger leven nu prille liefde zonder levensvragen geluk vervult met mooie dagen puur als het diepste uit een bron sereen in innigheid verbonden zo helder als de dag begint geen zorgen over oude wonden puur wil ik het maanlicht zien in alles wat ik op zal schrijven moet liefde…

Wanneer het donker in je leven komt weet je dan in Zijn schoot gedragen Hij kent je en herkent het kruis weet ook je levensvragen waar jij het niet alleen meer kunt draagt Hij het met je verder geef je maar over aan het ritme van zijn tred.…

Ontbloot van eigen gêne, schaamte of schande geef ik mezelf bloot: dat is al wat ik wilde dat, wat mijn levensvragen stilde.…

de polderroute oude roeiboten aan vergane steigers stoere knotbomen aangetast door de zaag geen nostalgie kon ons bekoren in wat wij zagen zat een vraag hoe lang nog in een droom verloren daar in de polder van vandaag hoe veel nog om er bij te horen met vragend dromen in de maag door de polder met paard en wagen weemoedig stil vol levensvragen…

gisteren liep de volmaakte man zo maar bij ons door de straat edel waren zijn tred en oogopslag die mij aan de grond nagelden hoe mij nu los te rukken vanuit die verdwaasde staat de nagels trok ik uit mijn voeten wreef droomzand uit de ogen gelukkig zag ik mijn onvolmaakte lief die uitgeslapen goede morgen wenste…

In volkomen onvolmaaktheid lag de schoonheid diep verscholen vaak veel mooier nog dan woorden in gevormd spiegelglas waar ik mezelf in herkende in een ogenblik van staren als een toverboek waarin ik mijn geheimen wou bewaren maar dat jij voor mij geopend had terwijl je er uit las om mij er blad na blad te zeggen met een knipoog - wie ik was…

Boze inborst Klaag’lijk zweeft het geluid door de ruimte; rillingen lopen over de rug, een nachtmerrie verdwenen, zoekgeraakt een kind, zoon, dochter gekeurd en weggehaald, meegenomen en kwijtgeraakt Een algemeen gevoel van ontsteltenis neemt plaats verdwenen, de veilige rust een onvolmaakte wereld.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

De zon brandde fel in de lucht de temperatuur steeg langzaam ver, ver boven nul Daar liep ik dan mijn voeten droegen mij onvermoeid Glimlachend van diepe vreugde op antwoorden die ik vond bij Een die Zijn enige zoon zond Verward maar vol verzadiging loop ik het pad van mijn leven nooit meer zoekend naar levensvragen Antwoorden gevonden…

Soms zweemt het onvolmaakte naar volmaaktheid Soms is het triviale goddelijk Soms is een korrel zand een strand Soms betekent de glans in blauwe ogen een hemel Soms is een handgebaar een omhelzing Soms is een waterdruppel een oceaan Soms ruikt de aarde naar de hemel Soms is een blik een kus…

Een ongekozen lot voor haar, boordevol levensvragen. Beschermd onder onschuldige en zuivere dekens. Duizenden heksenogen kijken tegen de ingewijde maagd op, terwijl ze de Opsafortis in het geheim onder haar hoede neemt.…

Vastgenageld sta ik Aan de grond Die mij draagt Tot op dit moment Aarde als vaste Grond van mijn bestaan Met helder zicht op Al dat moois dat Aan de hemel staat Sterren ontelbaar veel Die het zicht mij Bieden op het grotere geheel En mij uitkomst bieden Op de vraag te handelen Of niet - het is de Levensvraag die ik mij…

. ik leef in de baarmoeder van de zachte dood adem het sterven in onderweg naar haar maar al verwacht zij de zwarte madonna mij in haar vruchtbare schoot en ben ik aldoor op zoek naar mijn zoetste min het levend gemis blijft de baar verborgen in hoop geeft het leegte zin .…

volmaaktheid bestaat niet en laten we daar maar blij om zijn blij met elk deukje of schrammetje een ieder z'n eigen schadegevalletje met het litteken als herinnering aan een pijntje van gisteren we lopen uiteindelijk allemaal wel iets op een scheur breuk wond of wellicht een gebroken hart maar het geneest na verloop van tijd en je…

Op de bühne voel ik mij thuis daar speel ik een rol en iedereen applaudisseert dien mijn tegenspeler van repliek laat hem droevig of blij en buig netjes voor het publiek daar voel ik mij geëerd alleen omdat ik de tekst volgens verwachting heb geleerd daarbuiten ben ik naakt kwetsbaar onvolmaakt ik ken de regels niet en niemand…

Waarom lijkt vrede zo verontrustend in ruimte die leegte inneemt omdat het waaien vragen heeft tot in de dood, het stille zwijgen wanneer jij afstand in gedachten kan overbruggen is jouw zwijgen tijdloos in jouw eerste levensvragen.…

Duw mij maar Vel rimpelend van spanning Onze toekomst voorspellend Vol onvolmaakte verborgenheden Die we niet kunnen ringen Vast geklampt Ingegroeid door standvastigheid Illusies voorbij Vergeten door de jaren Veel handdrukken gekend Oprechte en geen echte Rimpels zijn je gaan omringen Slechts met één emotie Die van het eerste…

uit mijn verbeelding als dagen zich zonder ver zicht vullen ontken dan de leegte van mijn bestaan gedachten willen slechts dromen omhullen mijn handen aaien bloemen van nabij zal ze raken noch storen in hun pracht ze bloeien hun onbesproken gedrag zij aan zij vertellen van schoonheid in stilte van volkomenheid die het onvolmaakte…

Toch is er een kleine groep die stil en zonder klagen elke dag de zoektocht aanvat naar belangrijke levensvragen. En in die groep daar is er één die de juiste vraag kan stellen maar nooit vindt hij diegeen die ons de oplossing kan vertellen. Oh god! U moest eens weten hoe vaak we U dat al verweten!…

Gooi daar levensvragen bij. Zet de mixermotor aan. Lees het resultaat. Verwijder de misverstanden, met een verstandige zeef. Laat de poëzie bezinken. Serveer ontstane filozie mèt, fijn of grof gemalen, korrels zout. Dat smaakt ! Naar méér !…

In de schemer van mijn dagen blijft elk antwoord ongezegd op mijn laatste levensvragen die, onverwoord noch uitgelegd, verschrompelen tot mijmerij, pijnloos, van kwetsuren vrij.…