Alle inzendingen over levensweg OR verandering OR senryu

kranig ingezet viel het in de grond tegen schade gebleven senryu…

kranig ingezet viel het in de grond tegen schade gebleven senryu…

[Senryu] Diep gelukzalig omvat ze de bloemenbos met beide handen.…

mijn verlangen woont in een lief buitenhuisje en verder niemand (senryu)…

gedrapeerd hangen haar laatste levenslinten lonkend naar eeuwig senryu…

ogen strooien zich nieuwsgierig de wereld in ademend leven senryu…

[Senryu] Elk moment verdwijnt en verlengt het verleden tot in eeuwigheid.…

[Senryu] Zacht ademt de zee onder een sterrenhemel die dromen inscheept.…

(Senryu) Een vogel op een tak klemt zich vast en wiegt in de wind....…

(senryu) Een glaasje wijn kan zorgen dat je slaapt tot diep in de morgen.…

[Senryu] mijn denken vertraagt door het magnetische veld van jouw stilzwijgen…

[Senryu] een golf van lawaai spoelt uit het open venster van de zeemanskroeg…

met het hoofd op hol vloog hij haar in de armen en nam de benen [senryu]…

(senryu) dagdagelijks vrij beproef ik langs zelfkanten levenservaring…

[Senryu] volkomen roerloos werp ik schaduw voor mij uit terwijl ik stilsta…

[Senryu] herverkaveling drie vliegtuigen doorkruisen de strakblauwe lucht…

soms wil mijn denken niet passen in de spiegel van andermans beeld senryu…

het hangt er buiten omdat het binnen nog steeds te smerig weer is [senryu]…

[senryu]…

net even anders dan de gemiddelde mens is zo gek nog niet [senryu]…

zo vol zakdoekjes je bent vast snipverkouden magnoliaboom…

Mijn leven gekregen om trots op te zijn zoals de eb en de vloed veel vreugde en pijn geboorte en sterven liggen kort bij elkaar de drempel wordt lager dat gebeurt jaar na jaar Al ben ik nu ouder ik blijf steeds een kind door het leven gegeven en altijd bemind…

Mijn gevoel laveert mij door het leven. De route wordt gelezen door mijn hart. Wat ik tegenkom is me om het even, want het echte leven is vaak hard. Genieten doe ik nu met volle teugen. Ik kijk positief naar wat dan ook. Deze tijd zal me nog lang blijven heugen, want al het negatieve gaat op in rook. En als de rook om je hoofd is verdwenen…

In schaduw en donkerte gaan we onze weg, zoeken naar het licht de hoop Dood en verrijzenis Blijvend fundament We kijken naar de toekomst Telkens opnieuw Een levensgeluk dat het hart raakt…

Wat is de reden dat we moeten sterven? Nog even en het is niet meer een must. De mens, zich daar terdege van bewust, wil hier en nu oneindigheid verwerven. Ons lichaam hoeft niet langer te bederven. De biomedicus, die verontrust genezing zoekt en zijn geweten sust, manipuleert tot diep in onze nerven. Maar als de tijd niet meer je voorhoofd…

Wij lopen op een Weg Niemand weet waarheen hij leidt Er is geen Bord dat ons zegt Waar we ons bevinden in de Tijd…

kom ga met mee loop met me mee ik weet niet waarheen kom neem mijn hand beleef het avontuur ik weet niet hoelang kom leef met mij ga van hier naar daar ik ben hier klaar…

De trap laat ons klimmen Naar de afdaling des levens Op de zolder des doods Tijdens de geboorte van een beginneling…

ik ben geboren uit een zee van liefde die badend van verlangen de aarde een zonnekind wou schenken als een lichtpunt uit de hemel gestuurd door alle sterren en gedragen door de wind viel ik in de moederschoot hier blijf ik even dwalen pluk de vruchten van de dag eens zal ik mijn lichaam achterlaten en mag mijn ziel in hogere sferen…

draag het kruis waardig oprechte schouders torsen naar hun vermogen kracht van binnenuit verbindt de moed om verder te gaan…