Een ziekte met een naam
maar zonder gezicht
Van buiten niet te zien, wat het bij mij
van binnen heeft aangericht
De vermoeidheid, de lusteloosheid, de pijn
worden niet begrepen in een wereld
waar alles te zien moet zijn
Ik lach, doe ´vrolijk´ maar
niet altijd even oprecht
Het sloopt me van binnen, het is
een lang en eenzaam gevecht…
Maar ook voor mij schijnt nog steeds
de warme levenszon.
Ik heb familie en lieve vrienden,
zij kennen mijn enige wens.
Zij luisteren en beschouwen me
niet als zieke maar als mens.…
een tweede kans heb jij verdiend
ik bid dat jij herstellen mag
je leven,je huwelijk, je klaterlach
voor mij blijf je mijn Oberon,
Trotse Leeuw en LevensZon
'k heb je voor altijd lief…
Reeds is de zon in purperbrons gezonken
en sleept na zich een laan van gloed,
die 't landschap verwt in kleurenpracht en 't haantje
van de toren fonklen doet....
Daarna, in 't nakend, fluistrend avondslomen,
gewiegd door 't ruisen van het riet,
weerklinkt uit malse, volle merelborste,
het malse, volle merellied:
het gallemt in de…
een soort 'wake up call' voor
mezelf voor later om na
mijn verassen te verrassen
Vandaag is haar geboortedag
het lichte laagje sneeuw
op deze laatste februaridag 2018
verzacht mijn verdriet om Fineke Gerda
Ik wind haar wekker stevig op
het getik geeft mij het ritme
het verdriet ook weer los te laten
warm aangekleed begroet ik de levenszon…