Alle inzendingen over licht OR in de nacht

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Gestruikeld ben ik Al zo vaak over mijn Uiteenlopende gevoel Van ik - wie is wie In dit ene mensenkind Vraag ik aan hen Die in mij wonen - Pasen geeft me de keus: Wil ik Martha of Toch liever Maria zijn? Wil ik met mensenogen Oordelen over de taken Die alleen door mij En niet door de ander Worden verricht, Of is het voldoende…

Licht tot aan de kim. Dan de hemel nog voorbij en voor eeuwig vrij.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Mist omkranst novemberlicht strooit amorfe schaduwen over jouw en mijn gezicht stemmen doorprikken de stilte tot ook de laatste klanken doven in het verre uur waarin wij zwijgen en onze nachthuid plooit in de diepdruk van het donker naar een nacht die ons bevrijdt van de demonen van de tijd.…

In Licht is Waarheid. In Waarheid is Wijsheid. In Wijsheid is Licht.…

Het is nu twaalf uur de elfde gaat over in de twaalfde februari van het jaar des Heren en Dames 2017 Ik ben nu officieel 65 jaar maar ik ga gewoon door of er niks aan de hand is uit het gedicht van Gerard Reve: Drinklied aangaande het leven op aarde want god vorm me me m'n dochter is pas tien!!!…

het is koud buiten. ze murmelt halfluid voor zich heen warmt zich aan de lach van een verliefd paar, mensen vind haar raar. ze lacht soms hardop, schrikt van zich zelf. ontbrekende tanden zichtbaar ze weet zich bespot, mensen griezelen van haar, gluren en zijn erg op hun hoede. je weet immers nooit met deze mensen. dat hoeft heus niet…

Ze weten wat er in W.O. II aan de hand was Vandaar zeker het idee: aan het gas Jeminee; eerst jaren laten verslonzen En dan dit besluit van die politiekbonzen Of zijn duiven soms geen levende wezens Die door God zijn geschapen Waarom nu willens en wetens Die beesten dood gaan maken En dan dat bloemetje van de stadspartij Ik kan er echt…

Als er een eind is gekomen aan al je dromen dan moet je je ogen openen en kijken wat de mensen de wereld aandoen en dan vraag jij je misschien ook af: "Waar ben ik (in Godsnaam) dat men dat mag?"…

Zie toch onder ogen geef op wat niet kan de droom is vervlogen wist je al zolang Toch de herinnering aan haar lach parfum, kussen, ogen die je hartslag het bloed gaf om te pompen deed je geloven er is er maar een waarin ik kinderen wil en zolang dat onbereikbaar is ga ik van bil tot bil!…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

van de nacht Zodat het licht me beter valt Dan hoef ik ook niet meer te denken Mijn leven is vergald…

Licht was je stem, ijl, broos als kant. 't Klonk als een lied- vielen hier en nu ineen- fonkelende sterren in het gras; schitterend dat je er was. En net zo licht en stil als je verscheen, vertrok je weer, de nacht, zo sereen.…

Kleine twinkelster Daar hoog aan de lucht Je bent zo enorm ver Het lijkt wel of je vlucht Kleine twinkelster Schijn nog één keer Jij blinkende glimster Op de donkere aarde neer Kleine twinkelster In de verte het morgenlicht Vlucht je weg naar ver Jij twinkelend sterrelicht...…

ik zou nog niet willen sterven maar ik ben moe, zó intens moe ik ben niet bang als de nacht ín mij komt als bode van het Licht…

dag vuurvlieg trillend stipje in de nacht je trekt mijn oog en aandacht naar je toe totdat het daglicht komt en ik je niet meer zie maar dichtbij weet tot straks wanneer je licht opnieuw zijn trilling aan me geeft zodat ik lach of zacht mijn ogen sluit…

Hoe meer kou en duister in de nacht Hoe meer warmte en licht de zon brengt de volgende dag…

net nog voor het slapen gaan vlak voor een sluimerend bestaan stuur ik u, het is donker, uit het zicht nog even heel snel een gedicht er rijmt niets op twaalf ik lig hier op zaal F ik kijk om mij heen, zo moe maar mijn ogen doen er niet meer toe ik weet niet of ze luistert mijn mond fluistert zuster, goedenacht een licht gaat uit en wacht…

De nacht, huiddiep en rimpelloos gelegd met sterrenspikkels op zijn tulen kleed baant zijn pad met staal van scherp geslecht door tunnels mensenpassen breed De dag van buiten rijmloos opgezegd draagt hoornhuid als een dure eed snijdt zich een weg door boeg en plecht als horizon het licht betreedt De avond neemt terloops de weg omhoog schurkt…

Juist in de nacht weerkaatst Uw Licht zo helder wanneer het stil is om me heen dan ben ik met Uw Hemellichaam één, klinkt Uw “Ik ben” het meest welluidend. Samen met U bekijk ik dan mijn leven waar bloeide U het meest in mij, bij elke vreugde knipoogde U even, in groot verdriet voel ik U heel dichtbij.…

Eind'lijk thuis het bos voorbij eind'lijk licht aan Ik ben blij!…

[Haiku] de nacht splijt open - twee seconden voor de klap davert het licht neer…

dit is de tijd dat duister het licht ontluistert steeds vroeger valt de avond, verdonkeremaant de nacht de dag want de nacht wacht niet als zij lengt en steeds kouder invalt, gelijk de winter alleen herfsttijloos geeft nog een sprankje roze…

Midden in de nacht brengt een zwaan majestueus licht in het duister…

Zo maar een kaarsje geeft mij midden in de nacht plots hoopvol veel licht…

Maar wat ik zie is de nacht. De maan beschijnt de lantaarnpaal. Donker gekleurd in een flits. De droom haalt het niet nog eenmaal. Mijn stappen verbeelden rakelings. Tot de schaduw van jouw licht. Duister verlaat jij mij blindelings. Beeld voor beeld in de nacht. Mijn schaduw schijnt voortdurend.…