Alle inzendingen over licht OR weg OR zonder reden

Net voorbij de rede komen Goden voorbij die zo lang Monddood zijn gemaakt, Maar die zich in het zicht Van de eindstreep duchtig roeren…

in het donkere bos wuiven de bomen zacht heen en weer voorzichtig valt een zonnestraal door de takken leidt het licht bij vooruitzicht de weg nog een keer…

Reeds flonkren hoog de popeltoppen En lager 't groen der beukenheg; De dauwdrop vonkt aan windeknoppen, De morgenwind waait nevels weg. Gezegend licht, uit nacht gestegen, Zo vriendlijk lacht uw oog mij aan; Ik sta op 't kruispunt van veel wegen - O, zeg mij welke kant te gaan!…

weg ben je zoals mist voor de zon verdwijnt aan het licht komen schimmen die velen denken te herkennen het maakt niets meer uit weg ben je…

wanneer wij in Uw vernieuwd licht zullen gaan zien wij wegen waarlangs lentebloemen staan graf en kruis zijn dan aan ons oog verdwenen wij horen niet langer het klagen en het wenen vol vreugde zijt Gij op paasmorgen opgestaan en naar het eeuwig licht van Uw Vader gegaan Uw lichaam en bloed hebt Gij voor ons gegeven zo blijven wij in…

dat zal niet verdwijnen want ik viel in het donker jij raapte mij op met jou licht…

Zwevende vogels trekken schimmen zodat het zwermen schijnen naar zacht wenkend perspectief opzoek naar verdwenen zomer kom maar vlieg voorbij het kale najaar nestel buiten ‘t wolkenlint hoe intensief waarheen doezel uit smachtend gezwind ontkil je vleugels naar lomer weg van de wind over zeeën van golvende weide van nattig gras met…

de reden van het lijden is het leiden van de rede…

het klimt zonder rede over goede wil begroeit alle zijwegen overwoekert feilloos elke ontsnappingsroute zaait onrust is onmenselijk actief legt latten hoger dan springvermogen vraagt niet twijfelt niet weet de weg in het labyrint licht ontziend lijkt het aardedonker alleen de uitgang schijnt verlichtend te zijn…

om een of andere reden die zo op het oog nogal onbenullig lijkt tel ik de tegels van de stoep voordat de grond onder mijn voeten bezwijkt ik wijk van diepgezonken wegen mijd ingesleten, rechte paden stap door het oog van de naald wuif takken weg, blijf doorwaden met spinrag in het bezwete gelaat met licht tussen gebladerte als respijt…

Vele klachten licht en zwaar zoeken oorzaken naar reden of gevolgen van daden die ver van ons huis zijn veel oorzaken en reden vinden hun verklaringen in gevolgen en daden die wij in huis hebben gehaald.…

Het is over, voorbij Er valt niks meer te redden Alles ben je kwijt Waar het heen is gegaan zal je nooit weten Het is weg Weg gesleten…

De wind was stil geen blad bewoog liggend in de zon met dichte ogen Luisterend naar alle geluiden van verder dan weg dichter dan bij Het licht lijkt rose dan weer geel of groen donkerder als je knijpt lichter als bijna open Tijd bestaat niet meer als je alleen maar ligt zonder reden of haast alles lijkt volmaakt…

Mijn handen raken elkaar en beven even bijna onzichtbaar toch met een reden Dan ontvouwen ze en dragen de reden naar het licht Ik kijk nieuwsgierig en zie de kracht van de liefde die geheel in mijn eigen handen ligt…

in een fel licht-donker contrast van ondergaande zon leveren de wolken aan de horizon een veldslag zo reusachtig dat het verrast het land ligt rustig het wassende graan zwaluwen scheren lustig af en aan ik was nog druk reed over de wegen maar de sfeer, het land houdt me tegen maakt die overweldigende indruk lang kijk ik en stil dit…

De mensheid is totaal bescheten en gebeten door de Rede die U aan ons laat knagen!…

Het is zomers buiten zonnestralen verlichten de lucht toch zo koud van binnen diep in mij en slaak een zucht wat is de reden dat jij bent weggegaan naar het dal van de doden of juist de tunnel des lichts zo ver weg bij mij vandaan misschien was het je tijd wel zoals je zelf zei maar ik heb je nooit gelooft enkel de kou die jij hier…

Jij ben degene die niet ziet, ik geef me over, aan jouw angsten voor het donker red mij niet.…

Je ogen zijn geopend het einde komt in zicht je weet dat je gaat verliezen toch heb je je altijd op winnen gericht Je hebt ervoor gevochten je hebt er alles aan gedaan maar niemand kon je redden je moet de hoop nu laten gaan Tranen in m'n ogen tranen van de pijn die pijn die ik zal voelen wanneer jij er niet zal zijn het einde is…

Trek niet in twijfel dat rede, dat rede, dat rede, dat rede. Een vlieg loopt van de rand naar het midden van het tafelblad en weer terug, volgt enkele centimeters van de zijde, steekt de leegheid van het vaalwit weer in, probeert opnieuw wat ik niet weet en vliegt dan op. --------------------------------- uit: 'Tramontane', 1996.…

De rede van de dichters is niet de rede van de troon, de troonrede is van Beatrix de dichtrede heel gewoon, de troon zul je ons niet zien bestijgen, wij zullen immer met beide benen op de grond blijven, ook rijden wij niet in de gouden koets met een vierspan ervoor, wij doen het met de benenwagen, maar we gáán ervoor!…

als de vale dood grijnzend en kletterend bloedrode modder besmeurt met doodskreten en stank schokkend en ratelend kinderen verscheurt wolken zwarte vogels hakkend en plunderend het levenslicht verduisteren geschiedt ooit een wonder verandert dodelijke haat in liefde zullen we naar rede luisteren…

Dat ik je tegenkwam, je ontmoette Jaren lief en leed deelde, het is voorbij. Dat ik je vriendschap koesterde tot het over was, het is voorbij. Dat ik alle kleine geheimen met je deelde net als de grote tot je mijn ziel raakte toen was ’t voorbij. Dat we samen lachten en huilden emoties deelden, er niks meer te delen viel en…

Vanuit die visie meer tolerantie doet vergaren in een nieuw refrein, het hoofd en hart op het kussen van de nieuwe rede zal rusten, gebotteld in een fles, gevonden op de waterlijn.…

er moet een ratio zijn die dit alles regelt of op zijn minst veroorzaakt de vraag is nu of ik bedoeld ben of er bij toeval in verzeild geraakt dan weet ik of ik mij met de meeste hoogachting en erkentelijkheid gevaarloos voor het heelal er uit terug kan trekken…

Verdriet en pijn Waarom moet dit zo zijn Is dit je lot Een verschrikkelijke ziekte maakt je kapot De diagnose is gesteld Heel voorzichtig is het verteld Chemo om iets langer te leven Maar tenslotte ga je het toch begeven Vechten tot de laatste traan En dan moet je het leven laten gaan.…

De reden, ze lag buiten mijn gezichtsveld. Soms naderde ik haar. Dan weer verraste en ontglipte ze mij volkomen. Hoe kan er iets bestaan zonder reden? En wie bepaalt de reden? De reden…? Bestaat in een mysterie. Want in haar ontvouwt de liefde zich op een wonderbaarlijk manier.…

een rede Om ons een les in het leven te geven Goede dingen en slechte dingen op ons pad door het lot gegeven Om ons te vormen in het leven Vrienden die we uit het oog verliezen Na jaren weer onverwachts ons pad verkiezen Niks gebeurt zonder reden Het is de les des levens Door het lot aan ons gegeven Alles heeft een reden In het leven…

af wanneer de zin van deze onzin wordt herkent en men de reden van vrede zal omarmen…

zon op mij, wind op mij, vrij de wereld en mezelf ervaren een meeuw doorgronden, haar aandacht voor gebakken vis, in een oogwenk de salto van de surfer in de verte voelen in mijn bloed, de mensen in en uit ademen, radslagen door mijn lichaam en windmolens aan de horizon het bewegen en veranderen in variaties van hetzelfde, geen reden…