Alle inzendingen over lied OR gezicht OR horizon

Als de zon straks op mijn wangen de tranen zal drogen ik de vogels weer hoor die hun lied zingen in een nieuwe morgen stuur ik mijn groet naar jou achter de horizon in de hoop dat jij hem zal kunnen horen. Voor een vriendin die 22-07-2012 is overleden!…

De wind veegt regen in mijn gezicht. Jagend blad, kringelend naar de horizon.. Ik schurk tegen de einder aan, risico-bewust over de rand te kunnen vallen. En de glijbaan van de tijd af te moeten dalen. Eindigend in eeuwig zand, zonder enige verheffing. Met de horizon ver onder mij...…

Een vlakte dor en kaal zonder oneffenheid of gewelf geen hoogte of ravijn slechts een dode lijn en de vraag, waar ben ikzelf geen leven aan de horizon of ruis door het riet een rimpeling die water streelt briesje dat met gebladerte speelt maar ergens klinkt toch een lied.…

verder de tegels van ‘t trottoir vragen mij stap voor stap waarom ze vierkant zijn dan fiets ik maar zolang m’n ketting rammelt trapt mijn hart het bloed rond mijn wielen afstand brengt mij verder de ruimtelijke rijkdom ik rol er dwars doorheen bewegen is vooruit ik stuur de toekomst bochten liggen wind staat lichaam schuin horizon…

macht ik ben de knecht, jij bent de baas ik de gek en jij de dwaas ik de kurk en jij de fles ik de vijf en jij de zes jij de stoffer, ik het blik jij de griep en ik de hik jij ik wil en ik jij wou jij de man en ik de vrouw ik het geld en jij de poen ik de kus en jij de zoen jij het laten, ik het doen jij de veter, ik de schoen…

de dominee de dominee wat moet ik ermee ’t is maar een mens van vlees en bloed moet hij nu zeggen hoe ik leven moet je gelooft toch niet dat ik geloof in hemel en in hel wel in de doet hij mag preken wat hij wil ik zal vragen door welke bril zij eeuwenlang bijbelse wijsheid kleurden en zagen wie schiep god ? wie de…

tegen de horizon tekent zich zichtbaar een wolkenbloem kraaien krassen niet fluiten ritmisch een verstaanbaar lied in de verte klinkt sluimerend door het grijs een draagbare lach kom dan lief… de wind keert zuidwaarts harten kleuren samen rozenrood ze kloppen liefde door de dag…

Tussen het bewolkte daglicht klinken zijn woorden als een hemelse melodie in haar zonovergoten wereld waar liefde een eigen leven leidt en haar hart haar razend hart reist mee op zilte wind langs de noorderzee waar de horizon verstrijkt een meeuw het eeuwige lied wegkrijst…

ik gaf rijles jarenlang soms gevaarlijk toch nooit bang rem, gas, koppeling in vredesnaam waar zit dat ding zuchtte zacht mijn sturende sterveling ik moest vertrouwen kweken overwinnen al hun angst zelf heel rustig blijven luisteren duurt het langst zij waren niet van staal, niet van beton en van de zenuwen gespannen als een…

De golfjes vervormen mijn gezicht. Ik zie dat de rimpels boven mijn ogen worden meegenomen in het water tot over de horizon. Ze worden gedragen in deze glimlach van God.…

Je gezicht is als een doek van een schilder vol emoties je handen zijn zacht als frisse rozenbladen je mond oneindig als de horizon in de verte maar je ogen, dieper blauw dan de oceaan, nemen me mee naar een diepte waar ik verdrink……

hoe hoog vliegt de naam van de verliezer zonder blaam in kille eenzaamheid van tekst tot in zijn hart door haar behekst zie de vogels vliegen heen naar wat ooit horizon scheen ze bewaren daar hun lied.…

spelen spelen in de schaduw van het grote licht zweven als een zwaluw spelen met gewicht spelen op het water verdrinking een gevaar spelen in de regen spetters in je haar spelen op de wegen het verkeer ontwricht spelen met een meisje genieten van ‘t gezicht spelen met je leven dansen met de dood spelen met je partner…

Aan de oostelijke horizon - ver weg - dansen geluidloze bliksemstralen als de dunne poten van een spin. Waar ik sta bestaat de wereld uit wuivend grasland en het lied van krekels. In het westen koestert de ondergaande zon roodgewangde wolkenkinderen aan haar borst.…

De dageraad, het licht, de zon Een warme zachte gloed Een slimme hand, een gulle lach die weer bewegen doet Een lome aai langs mijn gezicht Je hete zware lijf Lanzaam rollen in het licht vanuit ons nachtverblijf Een druppel zweet, zo honingzoet Je krullen op mijn borst We hebben elkaar net ontmoet Gelest is onze dorst…

binnen gericht Jouw huilende ogen door zo'n naar bericht Ik wil je graag helpen een vriend voor je zijn Jou zo te zien lijden dat doet mij veel pijn Ik leen je mijn schouder pak jou stevig vast Ik zal voor je zorgen en draag ook jouw last We gaan tot het einde breng jou naar het licht Dan neem ik triest afscheid van jouw lief gezicht…

denk niet bij het lezen van dit gedicht dat ik ooit nog voor je zwicht, hopelijk ziet zij binnenkort je ware gezicht!…

misschien kan ik in jou pijnloos sterven als regen min of meer regen is en de dood met zijn wijsvinger mijn ogen geneest, zacht en onverklaard het zou op stilte lijken; geleend uit schaduwen van glas of op witte vlokken in een hand wanneer niemand merkt dat het sneeuwt, vroeg tegen het raam misschien is mijn zwijgen niet…

speel met bliksem kick op de donder wij klimmen op maar het stopt op zolder de kelder in me kop het huis gaat op slot de ramen slaan dicht het is een wonder eindelijk een nieuw gezicht…

Je mooie gezicht in het licht, geeft me moed. Moed om door te gaan, om niet te blijven staan.…

Je gezicht, het is ouder geworden, maar ik zie nog steeds dat betoverende, waar ik destijds voor viel, nog steeds voor kniel.…

wandeling in het park bomen in takken, door de zon gevangen en ik denk aan welke wil ik hangen dan het besef hier komen kinderen spelen daarnaast, een laatste gedicht opgehangen aan een tak dat is toch geen gezicht…

men hoort het niet wanneer hij vliegt over veld en vijver: een vlucht in een enkele lijn of wat achterblijft op een gezicht, soms verward en veel meer dan een zoektocht in ogen expressie als pure poëzie die hij doorgeeft aan hen die het gelaat van kunst willen vinden binnendringen in zijn droom; waar hij doolt langs twijgenlicht…

Ik ga nu dichten Over de man met twee gezichten. Ik heb me altijd al afgevraagd, Waar hij dat tweede gezicht dan draagt Om hem te kunnen betichten. Maar heeft u bij wijze van spreken Zijn andere kant weleens bekeken?…

Het zijn tijdloze gezichten, waarin vaak een dreigende beklemmende en depressieve sfeer heerst. Het is met een voorliefde voor leegte, diepte, vreemde lichtinvallen en extreme schaduwen. Het zijn weergegeven gezichten die zorgen voor een beetje angstig effect.…

bij ontsluiering van je verborgen gezicht ontdek ik jouw mystiek in bescheiden schaduwlicht door tinteling van ogen…

leek ik besloot er een gedicht over te schrijven een liefdesgedicht over een liefdesgezicht terwijl ik resteerde in mijn zwijgen met in mijn hoofd een grote nood die naar de hemellucht keek die boven mijn horizon verscheen het was al laat de nacht was voor de wolven.…

Het gezicht rimpelloos uitdagend en nooit boos. Jong en sexy lippen zo rood als rozen doen menig mannen blozen. Haarlokken schitteren in het licht van de zon. De ogen flikkeren ondeugend en zo verleidelijk. Het leven heeft het gebeiteld in geluk en liefde. Het is nog zo broos breken zal het misschien nog.…

Het gezicht rimpelloos uitdagend en nooit boos. Jong en sectie. Lippen zo rood als rozen doen menig mannen blozen. Haarlokken schitteren in het licht van de zon. De ogen flikkeren ondeugend en zo verleidelijk. Het leven heeft het gebeiteld in geluk en liefde. Het is nog zo broos breken zal het misschien nog.…

in het begin las ik een weefsel van fragmenten een koor van stemmen het spectrum was te breed voor deze lezer ik legde je terzijde op een dag ik kan je niet laten liggen laat mijn ziel zich op jouw sleeptouw nemen stapvoets omdat het niet anders kan kuier ik met je op je draagt me door dalen van duisternis waar het kostbare…