Alle inzendingen over liefhebben OR verzoening OR uitpraten

Ik wil je liefhebben ergens tussen schaduw en zon een zomer lang wil ik jouw warme liefde in de zwoele zomerwind zal ik fluisteren mijn innige liefde in het naakte alfabet mag letters kussen uit mijn ratio in voelen en in denken ik wil je zacht maken je ziel weer aanraken mijn hartelijke warmte in louter liefhebben zal ik…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Als leven liefhebben is, en op liefhebben volgt pijn, is leven pijn lijden.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Zij kent zo haar dagen haar woorden en haar zinnen Ze kent haar eerste liefde van buiten en van binnen Hij kent zo zijn verschiet gekozen en gezocht Zijn eeuwig aller eerste verraden en bekocht De waarheid is gegaan in de leegte van de vragen waar slechts pijn is te verdragen die de boete heeft gedaan.…

Bordurende over het leven zal ik in gouden draden van een schitterend verleden voor de doffe glans van heden uit het weefgetouw diep in mij een kleed van verzoening weven…

Zij spraken van geen verzoening, Noch lang verleden geschil. "Hij hoort niet meer", sprak zijn dochter, "Maar hij ziet nog zonder bril". Zij zaten weder te zamen Aan tafel, de oude liên; Grootmoeder zei dat ze elkander In geen dertig jaar hadden gezien.…

je ziel, voorgoed een plek van vrede de leegte, verzoend in stil berusten je naam, een zachte melodie (okt. 2003-2005)…

Wanneer de droom van de jongen angstvallig zijn idealen koesterend sterft Maakt de illusie plaats voor het geloof in zichzelf Berusting in het leven zoals het is brengt kracht En wijsheid is de motor voor hem alleen die moed heeft…

in haar was ik geborgen en breidde ik mij uit en werd ik steeds kompleter en rijpte ik als fruit en ik voeten, handen en reuk en stem en wil totdat ik met een gil geboren werd en banden die ons verbonden hielden en die ik niet meer ken, gebroken werden met een slag, een donderslag. o moeder, die mij baarde, die haar vermoeide schoot…

met een laagje zink overdekt ben ik zeer gesteld op een genieting die de zinnen streelt zonder zedelijk verval een ingetogen dronkaard met witte strepen aangegeven komt telkens aan de deur dikwijls hevig, maar van korte duur buiten de gewone nachtrust soest mijn witlinnen altaarkleed terwijl een tweede zangstem van klemtoon en ritme verandert…

bedeesd kijkt hij het jonge meisje aan de leegte snijdt hem een zoektocht naar een glimlach haar dansen is hemels een korte blik treft hem diep haar naam groeit in gouden letters de popmuziek verandert in zachte noten zij ziet de onzekerheid in zijn ogen de stille woorden klinken wanhopig haar besluit is een bouwsteen voor zijn ik…

Je spleet de taal je penetreerde het water, je hield het in je handen zwervend, je gaf je over en zei dit is mijn lichaam, dat gedompeld werd, wat mij raakte, een mismaakt gevoel zonder averij, getekend door verval, eroderend in getal, vergaan tot in de schoot van dat bestaan. Je geeft niet meer om te geven in de lijnen die je trekt,…

speel liefde door het leven als een spel van verzoening tegen geweld voor vrede zonder tralies zonder hel…

Toch is er ook de kleine verzoening, met zichzelf en met het leven. Vrede.…

ogen raakt, word ik licht, vloeibare bovenaardse regenbogen, zo volkomen waarbij de laatste zilveren druppels stromen in de palmen van het hart, met tederheid bespeeld het smachtend water, waaruit de lichamen van de wereld zijn gedeeld, weerspiegeld verlangen hemelsbreed, toch aarzelen je lippen te drinken uit een oase van verzoening…

De zoete smaak van verzoenen proeven we pas dan, als we na afstand, weer naar elkaar toe moeten we naar elkaar gaan om na uiterste best in elkaars vreugde en diep verdriet te kunnen bestaan.…

'k Zeg nimmer neen meer, engel mijn, Op geen van uw duizend grillen: En deed ik 't al, het zou ter wille, mijn plaaggeest, der verzoening zijn…

De kleur bepaalt de sluier van het vergezicht, omhelzing van puur paniek, los van berouw en spijt hebben zich op het kussen van verlossing neergevlijd, de klok de nieuwe slag aanvaardt en zich met de tijd verzoenen laat .…

Ik kan nooit eens uitpraten, Waarom kunnen ze het pesten niet laten? Ik word nooit bemind, Waarom? Ik ben toch ook maar een kind? Ik sta alleen in de kou, Waarom doen ze toch zo flauw?…

Eigenlijk bestaat er geen dood van onze dierbaren, zij transformeren naar de harten van hen die ze liefhebben...…

Liefhebben is niet zozeer iets van doen of laten, maar er zijn om iemand te beminnen, dag liefje zeggen, zijn en jouw kleren neerleggen. Beminnen doe je altijd ergens, in een land, een stad, een bed, of op de oever van een rivier. Of gewoon hier.…

Ik hou van jou zijn woorden die horen bij jou en ontstaan door jou zonder dat ik ze zeg maar ze laat gaan langs een betoverende weg Ik hou van jou zijn woorden die voor jou blijven bestaan zonder dat ik ze zeg maar steeds weer kies voor die betoverende weg waar ik mezelf terug vind terwijl ik me aan jou verlies.…

Ter verzoening zing ik de woorden die passen -- het bekende lied.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Dat spullen spullen zijn. Mensen mensen. Namen namen. Dieren dieren. Zonder naam. Hoe mensen kunnen denken, alleen wanneer dat nodig is, kunnen we van dieren leren. Woordeloos weten die hoe. Hoe ze zonder misverstand, niet zonder conflicten, samen samenleven, en verstaan. In den beginne waren namen niet. Woorden zijn wapens geworden…