Alle inzendingen over lieve jij

achter donkerrode manen versluieren sterren donkerzwart alsof we hier liggen zonder dat we zijn zonder de gratie van wie we waren donkerrood onbetekenend schijnen wij de maan in elkaars hart is donkerrood donkerzwart…

Jij, je maakt me gek! Jouw lieve woorden Jouw grapjes Jouw lieve blik Jouw mooie ogen Jouw zachte lippen Jouw lieve neusje Je bent mooi, van binnen en van buiten!…

jij lieve schat waar ben je ik wil je zien eenzaam…

lieve mama, Een lege plek veroorzaakt groot gemis Een lege plek dat is wat er nog is Maar toch vond ik 't fijn dat jij lieve mama mijn moeder mocht zijn…

haar naam danst als een veld vol bloemen… ze steelt mijn hart voor altijd uit mijn blije ogen, ik leg het graag blind voor haar neer stil ontroerd vindt heel mijn wereld slechts verwondering en zacht zing ik van poppedeintjes, van een maannacht vol geluk groot en rond verraadt haar zachte schijn dat licht heel toverachtig pril kan zijn…

Dansers in de stad verdwalen moedig dominerend in verlangen tekenen ze het landschap met hun geliefde lijven en soms onder de wolken vliegt er een vogel in de danszaal die niets weet en niets kan begrijpen dan dansen ze nog moediger hun ogen rijp door taal van lijden in bewegingen, nog onbeschreven brengen ze dromen naar oevers van…

Een knuffel en een zoen in de lucht gegeven Een hartje met veel liefde in de lucht geschreven Lieve woorden elke avond Gefluisterd in de wind Omdat jij lieve schat Niet meer bij mij bent…

Vele jaren mocht ik met je delen het maakte me zo gelukkig dat jij er elke dag voor me was Zoveel verdriet..., mijn hart doet pijn nooit zal alles meer hetzelfde zijn dat lieve koppie zo vrolijk en blij jij hoorde echt bij mij Mijn lieve kleine rakker nooit meer word jij wakker ik zal je erg missen uit mijn geheugen niet te wissen voor…

Lieve mooie ster daarboven ben jij soms dat kind van mij die de wereld nooit heeft gezien? want voor je geboorte was je leven al voorbij. Lieve kleine ster daarboven knipoog eens naar mij 'k moet zovaak nog aan je denken maar nu ben je altijd vrij.…

Lieve papa. Wat maak ik mij zorgen. Ik raak je kwijt. Ik bén je al kwijt. Lieve papa. Dit is het ergste. Het is wachten op erger. Het is wachten op de dood. Lieve papa. Kon ik maar iets zeggen. Kon ik maar iets doen. Kon jíj maar iets zeggen of doen. Lieve papa. De hoop is weg. Onze sterke band is weg.…

Nergens ben ik veilig Overal achtervolg je mij Ik probeer te vluchten Toch ik raak je niet kwijt Ik zie je voor me Ik hoor je stem Ik voel je adem Waar ik ook ben Elke avond als ik in bed lig Durf ik niet in slaap te vallen Want ik weet dat jij mij In mijn dromen aan zal vallen Je neemt mij dan gevangen In een kooi voor ons bestemd…

Ik ben niet helemaal mij een stukje mij heb jij Iets van wat ik achterlaat telkens als jij mij verlaat Een stukje mij ben jij…

Zij zingt de sterren van de hemel sopraan van 'Down-Under' en absolute wereldklasse Haar stem schittert echt ten allen tijde afgelopen 30 april opnieuw Van abdicatie naar mooie kroning Misschien een traan bij ondergaande zon naar beneden, op Zij zingt zuiver als een nachtegaal klinkt bovendien helder als een klok Zij liet Kroningsavond…

hier sta ik naakt voor jou mijn armen hoog in de lucht ontvang ik de gift van verlichting door jou dankbaar voel ik me bevrijd van mijn zondes blij ontvang ik deze reiniging waardoor ik klaar ben voor de wereld…

nu de zeilen zijn gehesen jij aan jouw laatste reis begint je lichaam bleek niet te genezen vaar jij met de morgenwind op naar nieuwe avonturen varend naar het zomerland dankbaar voor alle mooie uren staan wij aan de waterkant zeil je langzaam uit het zicht overmand zijn wij door smart maar je warmte blijft en licht voor altijd in ons…

ik spiegel jouw schoonheid terug in de rivier welke 't brengen zal daar waar de zon de aarde kust kletterend van hoger gelegen tot in 't kabbelend beekje tot dat je weer daar bent samen met haar…

na 'n telefoontje vol paniek over 't kwijt zijn van haar pinpas haast ik mij naar het huis van negentig plus daar vlij ik neer op de bank en vind het boek ' Poëzie op Pootjes' met daarin mijn naam 'zal ik je mijn gedicht voordragen ' vraag ik aandachtig luisterend wordt ze weer rustig nu belt ze mij iedere dag om te vertellen…

en dan opeens is de cirkel rond wederom terug bij jouw vroegere liefde, Vrij Theater bezield nam je het stokje over van voorzitter net met pensioen dus nu had je alle tijd strijdvaardig als je was zette je de koers in z’n vooruit grote plannen om Vrij Theater te behouden in barre tijden van je werkte hard, heel hard wellicht te hard…

toen ik mijn lief jouw licht nog was jouw houvast in donkere dagen droeg ik niet meer dan roze huid en liet de liefde zorgen dragen zo vaak als wij de maan bedekten en duisternis ons lijf verborg verstrengeld tussen wit katoen was jij alleen mijn grootste zorg maar nu heb jij een nieuwe muur waarachter jij verschuilt en klaagt er is een…

in het ritme van onregelmatigheid pompte jouw hart al enige tijd met moeite het hoofd wilde wel had nog zoveel plannen maar het lijf nu jouw ogen zijn gesloten ben je over naar daar waar wij geen weet van hebben nooit meer die guitige lach de Belgische ondertoon pretogen wanneer je genoot van het leven nu verhuis jij naar onze herinnering…

er is een ster geboren heel stilletjes en onverwacht ben jij van ons weggegleden in het donkerte van de nacht een vader uit duizenden niets was ooit te veel verslagen door een ziekte blijft het ondanks onze mooie herinneringen voor altijd stil…

ze zeggen dat het mooi is daar omringd door een immense zee van liefde daar weerzien met hen die op jou hebben gewacht al daar terugkijkend op jullie mooie leven vanaf daar het voor altijd waken over jouw geliefde Pia vanaf daar stuur af en toe een seintje, dat je voor altijd dichtbij bent, voor haar…

nooit meer jouw lieve stem te horen nooit meer jouw lieve lach nooit meer de kans om jou te bekoren nooit meer te horen ‘hallo’ of ‘dag’ nu jij jouw ogen voorgoed hebt gesloten is dat een groot gemis met zijn allen zullen wij rond Michael blijven staan, de lief van jouw leven nu is het moment daar, om jou, aan Moeder aarde terug te geven…

Wally doe ze allemaal de groeten zij die hier worden gemist nu hoor jij daar ook bij weer een lieverd naar zomerland…

Woorden verwaaien, verdwaalde verhalen slingeren in de wind, dansend over regenbogen die vertellen over een heel bijzonder kind die in de nacht verdween zilvergrijze lokken, grote bruine kijkers een ontwapende lach zomaar is ze vertrokken, niemand weet waarheen van jongs af aan tekende zij haar eigen pad door een land vol fantasieën, nam daarin…

stikkend als in een slangenkeel voel jij me nog mijn verre lieve ik was het toch die je wilde gerieven ik slenter door oneindige lanen wilgen treuren mij in koor toe waar elke boom de smart vergroot en mij uitput tot stervens moe voel jij me nog mijn verre lieve ik was het toch die je wilde gerieven…

Als jij mij in de ochtend wekt zal ik luisteren naar jouw verhalen tot jouw tijd om is. Dan mag jij sterven in mijn armen lieve kleine vriend[in[. Ik zal muziek voor je spelen. Een plaats zoeken waar jij voor altijd zal slapen. Maar eerst moet jij nog komen lieve kleine vriend[in]…

fragiel gedicht op vergeeld papier bejaard oud ouder dan jij werd lieve Alice…

De boom heeft net zoveel bladeren Als ik herinneringen heb aan jou Als manieren waarop jij lachen kon Als lieve woorden die jij zei Jij was net als die boom Na de storm waren de bladeren verdwenen…

Lieve schat Het doet een meisje veel verdriet en pijn. Dat je je leeg en eenzaam voelt en dat dat ene lieve meisje jou niet kan troosten, vasthouden of bij je kan zijn... Maak je niet druk en denk niet teveel aan weg zijn, ze heeft ook verdriet en pijn en begrijpt hoe jij je voelt.…