Alle inzendingen over lijkstoet

daar in de achterkeuken scheurde haar lijf en alles verbrijzelde zwart borsten en buik werden getooid met een lijkstoet van razernij bomen huilden naakt en gekromd om haar ogen in het gras en de kinderhoofdjes lagen stil , ongeneeslijk ziek achter het raam van angst ik zag wat ik morgen nog zie…

van op de toren kijkt zwarte raaf meevoelend naar witte rouwstoet.…

gelegen in vaste jeugdherinnering waar een lijkstoet, stof opwerpend zoemt van boete en gebeden, moede naar een rustplaats trok aan vochtige voorjaarsdagen?…