Krantenbericht 5 december 1991
Leentje leerde Lotje lopen
Langs de vreemde Lindenlaan
Kwamen kersvers uit de tropen
Konden nog geen woord verstaan
Leentje leerde Lotje lopen
Langs de lange Lindenlaan
Naar de bakker, broodjes kopen
Toen is er iets mis gegaan
Want toen Leentje met haar Lotje
Weer haar woning binnentrad
Wierp een skinhead…
lopen langs de maan
waarna ze even nog bleef staan
om er zijn vraag te overwegen
en verlegen dan besloot
om op een loopje weg te gaan
Hij rende blij achter haar aan
en dacht weer terug aan het verleden
toen hij haar hier leerde lopen
ook al kon ze amper staan
maar ach - dat was een tijd geleden
want hij merkte aan zijn schreden
dat die Lindenlaan…
In de avond verspreidden zich de geuren
zoals de jasmijn van mijn geboorteland
Jij was een zeemeermin pas aan land
gekropen met gladde, nieuwe benen
in plaats van een vissenstaart
Ik mocht je leren goed te lopen
van Lotje in de lange Lindenlaan
In de schaduw dichtbij een vijver
schuilden we onder een treurwilg
vanwege de prikkende zonnestralen…
dan ijl ik met mijn engel
Naar de dichte lindenlaan,
Waar geen blik ons kan begluren,
Dan de trouwe blik der maan.
En die maakt twee silhouetten,
Een van mij en een van haar, -
Zachte en lieve schaduwschetsen,
Van een in-gelukkig paar.…
Het schaduwvolle lindenloof
te geren schouwe ik aan,
van geur onovertroffen, als ‘t
aan ‘t bloeien is; en ‘t ronken
der bezigzijnde bietjes, op
de blommen en de blaân,
is zoete, alsof er harpen langs
de lindenlanen klonken.…