rimpelruis
netgedicht
zijn vertrouwde vel, ’s anderendaags
is hij herboren als nooit tevoren
hoe meer er rondom verdwijnt
hoe minder hij in de spiegel herkent
hoe meer van hemzelf pijnlijk
wat rest is rimpeling
van vel en ongetelde jaren
een verzameling oudmodische woorden
hij kan zichzelf niet meer horen
merkt slechts variaties van spraakgebrek
de lispelruis…