het is nog vroeg
in Munnikenland
als de nacht eindigt
en een zwarte stern
ginds aan de oever landt
ik schuifel naar een plek,
nog droog, en gelegen
nabij de waterkant
en neem plaats in het gras
ik zie de dag traag dagen;
het licht kan en wil geen
schaduw meer verdragen
op deze woordeloze plek
schept het gloren haar…
Het leek in aanvang wel een goede list,
een plan met een gerede kans van slagen.
Heel stiekem zou hij worden weggedragen,
de vrijheid in, nog vóór hij werd vermist.
Maar na vijf weken in een dekenkist
begon er twijfel aan zijn hart te knagen
en Hugo zat zich somber af te vragen
of hij zich heel misschien niet had vergist.…
.
---------------------------------------------------
reisverslagje, gedicht op 22 september 1654
drie jonggezellen:
zijn zonen Christiaan en Lodewijk en een neef
Monnikland - buitenverblijf van Huygens bij Loevestein
afgekerfd - kort opgesomd…
248
Bezig met laden