Alle inzendingen over loslaten OR gebroken OR gevoelens

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

het is de pijn met een traan en mijn gevoel dat jou niet loslaat het is een gebroken hart dat jou mist en de vragen en de pijn waar ik mee zit…

We moet het accepteren en loslaten anders gaan we er zelf aan onderdoor. Het leven is nou eenmaal niet altijd makkelijk, het zal ook nooit echt makkelijk zijn. Voor sommige mensen en gevoelens moeten we vechten en andere zijn het vechten niet waard. Een moeilijke keuze in het leven maar soms is het beter dat je loslaat.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Een omhelzing brak mijn glas, mijn glazen omhulsel gebroken. Mij ooit beschermend tegen mijn gevoelens. De splinters steken. Voel alle gevoelens tegelijkertijd. Alles wil eruit. Angst voor de volgende omhelzing, eigenlijk ook een verlangen.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

de zon schijnt vandaag volop ik zeg het telkens hardop maar van binnen is de zon nog niet aanwezig ik ben er te veel mee bezig mijn positiviteit kent zijn grenzen want ik heb zo mijn eigen wensen loslaten moet ik leren moeilijk om mijn gevoelens te beheren…

gebroken aan de vloedlijn van verlangen door het eindeloze ritme van toenadering en afstand neem mij mee gebroken aan de vloedlijn van gevoelens die verdwijnen in het eindeloze ritme van het dagelijkse bestaan wanneer de zee weer komt zal ik mij overgeven en niet meer verlangen neem mij mee…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Daar zit hij nu, naast haar heeft haar hand vast alsof hij denkt zolang ik haar vast hou is ze nog hier. Daar zit hij, zij ligt is reeds heen hij houdt haar hand vast drukt er een kus op stil maar mijn lief ik laat je niet alleen. Zij ligt, gesloten ogen de mond iets open alsof ze nog iets zegt haar lichaam is wat er nog rest…

Vertrouwen is niet een vanzelfsprekend gegeven wat je opbouwt, is ook weer af te breken Vind je werkelijk, dat je oprecht bent in ons leven? de paranoia gedachte, enkel en alleen in mijn hoofd afspelen.. Wat als wij dalijk, niet meer ons zijn is de afstand verder gaat, dan het fysiek gemis of het nu aan jou ligt of aan mij Liever laat…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Soms moeten de gedachten dicht: het zijn echte tirannen en poëzie ooit vederlicht, wil dus het denken bannen en laat nu de gevoelend los - stop eens met al dat vragen; dan merk je lente in het bos zelfs al op winterdagen; dan kan je leven als een kind en zien met nieuwe ogen waar je de diepste vreugde vindt en teder mededogen.…

Golven der gevoelens, blijven dansen, hoe hard je jou er ook tegen verzet, met de riemen die men maar heeft, zal je verdrinken in je eigen net..…

Onbereikbare liefde is als vloedgolven van de zee Telkens weer probeer je het aan, maar het lukt niet Het is te koud en te ver weg Het voelt onprettig De gevoelens zijn hevig en blijven in een cyclus om je heendraaien Je kunt er niet bij, hoe graag je het ook wilt Misschien kun je het beter loslaten.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Net als het woord “gevoelens” Elkaar nu niets meer te verwijten Enkel het gebroken glas is wat er overblijft.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Maar je loslaten voelt als een herkennen, niet diep in mij alles blijven ontkennen. Wil me niet langer onzeker blijven voelen omdat we elkaar toch nooit zullen bereiken. Ik wil me ook niet meer blijven plooien in mijn gevoelens en verlangens. Ga weer in mezelf geloven en proberen te worden die ik altijd had willen zijn.…

Machteloosheid, gebroken door een orkaan van gevoelens. Voortleven, een doodse stilte omsluit mijn hart en stilt de zilte druppels in mijn lichaam.…

Lichter dan licht dichter dan dit gedicht je zal naderen wens ik mijzelf Sta me niet toe weg te komen met schuilen in zinnen Zij zijn slechts de zomen; een onwennig beginnen van voelen Help me en ik zal je me ontvouwen en loslaten mijn gebroken norm Want wat angst heeft uitgehouwen en gewillig leidde tot mijn vorm mag niet meer…

je knipte het koordje van je kinderwanten door zo is het begonnen ik laat je los zei mama het laatste stukje mag je rennen wees opmerkzaam mijn kind het onbedoelde het ongewisse onverwachte het is er allemaal de goudvis in de kom de grote schaar het kostbare glas veel maar niet alles leerde ik je dragen deze afstand is de grootste…

Je lijf doet zeer Moedig maar ineengedoken Op onbekend terrein Je bent gebroken! Loslaten doet je pijn Vast willen houden aan wat je had Waarom moet jij hier doorheen En kwam dit op je pad?…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…