Alle inzendingen over lotsbestemming OR onzekerheid OR troost

Dat er bijvoorbeeld Altijd iemand mag zijn Die ergens op je wacht Altijd weer klaarte Van een dag die open plooit Na de diepduk van de nacht. Altijd vroege lentes en nazomer in september Binnen de contouren van tijd En herinnering aan iets Voor straks en later. Maar altijd, altijd ook een hand Die door je haren strijkt En zegt:het is…

Om samen met mijn onzekere ik tegen mij te spelen. Alsof er iets is dat er word gezegd alleen wel in delen. Dus zoek ik daarvoor naar een realistische reden. Niet dat het iemand anders echt kan schelen. Ik ben dan ook de enige die dit blijkt te beleven. Want het is mijn gevoel dat me kwelt onder de leden.…

In deze tijd van angst en onzekerheid, probeert hij positief te blijven, maar kan het niet. t'Is moelijk om met deze situatie om te gaan. Bidden om Gods onmisbare kracht, is het enige wat hem troost kan geven. En staks als hij mag opvaren naar de hemel, dan weet hij, dat de pijn voor altijd wordt verzacht.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Gekweekte rozen, hebben hun geur verloren. Smakeloze tomaten, smaken naar water. Haastige mensen, zijn hun diepe wortels kwijt. Neem een moment om stil te staan. Vertraag uw moderne klok. Denk aandachtig na. Het is koffietijd.…

dichten is gedachten rijgen beschrijven wat je denkt en voelt van de inhoud kippenvel krijgen nu 't geluksgevoel bekoelt troosten is met weinig woorden steunen, luisteren, meelevend zijn begrijpen al hetgeen je hoorde over onzekerheid en pijn troostend dichten is niet verhelen dat je om die ander geeft het verdriet samen wilt delen…

De glimlach speelt met tranen De aanvaarding speelt tikkertje met de opstandigheid De wind sust troostend wilde haren En ik fluister naar de eindeloosheid van het onzekere met gebalde vuisten…

Het is te laat voor spijt Ik zag het aankomen We zitten niet op een lijn We zaten domweg te dromen Van een liefdesfestijn Waarschuwingen zat voor een slechte afloop We wilde het niet zien Wie valt er te blamen? We zochten naar de fantasie De fantasie van wij twee samen Geen waarschuwingen Waarschuwingen voor zo’n triest afscheid Voor…

had je maar een raam in je hoofd dan kon ik naar binnen kijken kijken wat je voelt en zien dat onze liefde niet dooft had je maar een deur in je hart dan zette ik hem open dan kon ik zo naar binnen dan was er licht in plaats van zwart wie weet zit ju nu ook te schrijven een prachtig gedicht over onzekerheid en dat je bij me wil blijven…

En steeds wordt door iemand beloofd "er komt een eind aan jouw onzekerheid" Maar waarom kan ik dit niet geloven Zo leef ik al negentien jaar lang Men kan me wel vanalles beloven Toch blijf ik op mijn hoede voor die afgang Valt er iets aan te doen misschien? Moet ik mezelf dwingen tot kiezen?…

Ik zou wel groot willen zijn voel me soms ontiegelijk klein Klein in mijn doen en laten het voelt soms zo godverlaten Voor anderen een grote hulp maar kruipende in mijn eigen schulp Zoekende naar datgene wat ik mis iets wat er misschien wel helemaal niet is Ik voel me zo ontzettend leeg van binnen wil mijn gevoel weer terugwinnen Maar het…

het lijkt mij dat de dood dichterbij is dan de klaarheid die ik zoek in mijn bestaan dichter dan ik zou kiezen en toch gekozen worden door de dood zou me nu liever zijn maar wat is liever als alles er niet meer toe doet wanhoop mij ten deel is en ik eenzaamheid te over heb wat is dan nog liever dan hunkeren naar droge ogen en onvoelbaar…

Waarom kan je jezelf dan toch niet geven, toch mijn onzekerheden die ik meedraag, vertel het me dan gewoon, Waar zit jij toch mee in je maag?…

Gelukkig is het tijdelijk En niet voor langere tijd Machteloosheid is een rot gevoel Dat raak je niet snel kwijt Afhankelijk zijn van anderen Niet zelf kunnen sturen Onzekerheid die aan je knaagt Als het langer blijkt te duren Gelukkig is het tijdelijk Hou ik mezelf steeds voor Voorlopig moet het dan maar zo En draait de molen door Uiteindelijk…

En ben je toch weer eens onzeker of denk je weer 'wat moet ik nou' Kijk dan eens goed rond op straat want uit al die mooie en lekkere meiden koos ik lekker alleen jou!…

ons wordt Ik was zo gelukkig Tot kort geleden Toen jij niet meer wilde God, wat heb ik gebeden Dat jij tot inkeer zou komen Mijn hart heeft zo geleden Dan kon niemand voorkomen Alleen jij Tot die dag Dat je zij dat je mij mistte Bij mij wilde zijn Ik voelde mij zo gelukkig en fijn Maar dat gevoel Mocht niet van lange duur zijn Ik ben onzeker…

Ga ik ooit het licht nog zien En mijn onzekerheid verliezen!?…

De pijn van het verleden, keer op keer; Wanneer wordt het onze beurt? Wanneer durven wij eindelijk weer? Grijpen we deze kans, of ontspringen we weer de dans...?…

Als het om jou gaat ben ik onzeker Ik denk steeds jij verdient veel beter Ik weet niet, misschien klopt hel wel voor geen meter Ik weet het niet, heb misschien geen gelijk Misschien, misschien ben ik gewoon te fantasierijk Ik denk dat het komt, doordat ik me met haar vergelijk Wat ik nodig heb is hard bewijs Dat wat er ook gebeurd ik met…

En steeds wordt door iemand beloofd "er een eind aan jouw onzekerheid" Maar waarom kan ik dit niet geloven Zo leef ik al negentien jaar lang Men kan me wel vanalles beloven Toch blijf ik op mijn hoede voor die afgang Valt er iets aan te doen misschien? Moet ik mezelf dwingen tot kiezen?…

maar soms ook niet het zijn ook echt geen nare gedachten maar 't is of je ineens weer vroegere dingen ziet herinneringen zijn er om te bewaren en de fijnste lopen voorop in de rij waar blijven dan de andere ik leg ze eventjes opzij soms is het tijd om op te ruimen daar hoort dan ook alles bij ik doe mijn best ik zal straks merken de onzekerheid…

Onzeker fluister ik naar je hart... lukt het mij hier binnen te gaan? is je hart voor mij gesloten, of heb je de deur al iets voor me openstaan...? Onzeker fluister ik zacht jouw naam, wil zó graag even bij je zijn... zo graag even ván je zijn, en zo graag even ín je zijn... en toch...…

het is lente in Groningen waarom volgt de wereld niet wat is het leven zonder het zijn en het zijn zonder dat het gelukkig is de liefde wat een rariteitenkabinet jij bent weg achter de wolken of verdwenen somber, bang en onbegrepen wacht ik hier ik heb het koud zonder jou de angst van verschijnen zonder warmte ze heeft mij in haar macht…

Niets is zeker in het leven, die zekerheid kan niemand je geven. Je hoopt te kunnen afmaken waar je aan begon, en dat is leven op deze aarde in de regen en de zon. Jouw leven hier is nu voorbij, maar in gedachten ben je wel bij mij. Ik koester jouw plekje daar in de regen en de zon, en probeer af te maken waar jij ooit aan begon.…

Wil iemand mij wel horen, wil iemand mij wel zien. Dit is wat door mijn hoofd gaat in misschien nog geen seconde of tien. Ben ik wel gewenst, doe ik niks ongepast? Deze gedachtes vind ik zo irritant, ze zijn gewoon een grote last.…

het tilde je op een zucht on- der het tapijt, even was je van je stuk gebracht en trilde je, een aardbeving onder je voeten, snel uitgewist.…

weet hij ook wat onzekerheid is…

Je bent zoals je bent, zeggen ze altijd heel fijn Maar wat als ik niet zo wil zijn Anderen kunnen makkelijk praten zij weten niet hoe het is om jezelf zo te haten Nooit in de spiegel kunnen kijken met je hoofd omhoog gericht dan lopen steeds de tranen over mijn gezicht Soms wou ik dat ik mijn gezicht eraf kon trekken en er gewoon weer een nieuwe…