Alle inzendingen over luilak

Luilakken worden door stereokieteltjes zelfs uit de diepste slaap lachend gewekt.…

Zo wil ik de zomer spelen, lief fortissimo en groots flierefluitend in mijn hangmat lekker luilak, zonnebloot op muziek in driekwartsmaat met noten die wij samen delen ik op trekzak met wat lucht jij, die in lucht gitaren speelde onder bomen die ons dragen zullen God die het verbood tot de laatste noot zal vallen zinderend in avondrood zo…

dag tot dag rijdt hij van huis naar school groot en kleine kinderen dagelijks vervoert hij de mannen en vrouwen van en naar hun werk bij het in- of uitstappen steunt hij de ouderen naar familie op weg van luilak tot student voor wie zich verslaapt neemt hij gas terug voor wie niet lekker is haltert hij bij de deur van arts of ziekenhuis…

iets van zijn levensverhaal een vreemde met een onverstaanbare taal hij ging met ietwat gebogen schouders toonde daardoor een tiental jaar ouder zijn ogen lagen diep en keken verward of hij niets meer van ’t leven had verwacht hij woonde in ‘n verkrotte buurt van de stad waar geen buur ‘n goed woordje voor hem had of ’t was dat hij een luilak…

"Jongens, er is iets aan de hand, alle luilakken aan de kant! Er komt een lozing aan... Het wordt nu vechten voor ons bestaan!" Staan we allemaal bij start? Ieder vecht nu voor zichzelf, apart... We worden afgeschoten, dus hoofd er bij en allemaal netjes in de rij!" Het stratschot deed hun wezen trillen...…

Het ging de slager precies even zo: Want lag nog zijn knecht als een luilak op stro, Dan kwamen de kereltjes vlug op een draf, En slachtten het varken, en hieuwen het af, Verdeelden het net In reuzel en vet, En haakten de hammen En zijden aan krammen, En hutsten En klutsten En stopten met vulsel Het vliezige hulsel: En zie!…