Alle inzendingen over maîtresse

Maar junior-graaf zei: "Da's me te braaf; 'k geef voorkeur aan papa's maîtresse".…

Eenmaal per maand een week met mijn maîtresse is mij als vijftigplusser toegestaan. De cijfers tonen dat glashelder aan want, lieve lezers, lieve lezeressen: Ik houd volgens de normen van mijn vrouw en ben haar altijd braaf voor driekwart trouw.…

Verrassend om jouw 'Pas de deux' te lezen Herkende mij direct in je gedicht Zat jij niet vast, was ik voor jou gezwicht En had best jouw maîtresse willen wezen 'k Had jou met pas de deux willen verleiden Om jou van liefde's lasten te bevrijden…

blanke handen strelend de finesse bedreven zwaar en lichte klus ondoorzichtig als acterende maîtresse scepter zwaait met zachte kus spinnen aangemeten als souplesse al dansend stralend harten breekt nerven slijpen scherp de interesse daarna geraffineerd de kop afsteekt…

Ze stierven pas veel later, in de armen van hun maîtresse, of na een ongelukkige val in de badkamer. Er zijn zelden minder helden dan tijdens een oorlog. Soldaten sneuvelen niet uit heldhaftigheid, ze hebben geen keuze. Wie de oorlog begon, vecht niet zelf. Helden zijn er nauwelijks.…

Sorry, geen zin Het is over en uit Zeker weten, dit is mijn besluit Sta daar dus niet zo te pruilen En ga bij een ander uithuilen Niet je maîtresse, niet je dienstmeisje Niet je speeltje, niet je animeermeisje De beste?…

Omdat ik geen honger, geen dorst lijd, een huis heb, een baan, een voorbeeldig gezin, duizend boeken, van Sade tot Grimm, gezondheid, een trouwe maîtresse, veel tijd voor kunst en liefde of wat daarop lijkt, de wereld kan zien, mijn tuin cultiveren, duizend gedichten opnieuw kan proberen een God te zijn in het diepste geheim, daarom is het…

De vrouw zei zonder omhaal jij mist weer echt alle finesse 'k ben niet jouw nieuwe maîtresse en al zeker niet jouw pispaal. Hier ben ik zeker van je trouw ik ben al twintig jaar je vrouw en thuis is seks maar zo en zo. Ik wordt dus nu je domme blondje ik draai een beetje met m'n kontje en seks doen we hier op jouw bureau.…

't Is mij niet om het even of mijn Eva Mijn virtuele dichtkunst minnares Niet voor retraite kiest maar als maîtresse Mijn teerbeminde guardian alter eega Zij is mijn eilandnimf en zeemeermin Mijn raad op dichterspad, beschermgodin Betovering berooft mij van mijn zin Een tinteling stuwt mij het zeegat in Mijn stem is dan wel…

macht corrumpeert zelfs bij tovenaressen goud vergroot de hebzucht neem Medea die Jason hielp het Gulden Vlies te bemachtigen de tweeling die zij hem schonk, bevestigde haar kortdurende macht over hem hij, de kroon al in zicht, arrogant hoger op de ladder stappende niet haar wraak vermoedende zij, diep beledigd, vermoord de maîtresse…

Hij had een rare kronkel In zijn grote hersenpan Zijn vader werd bijkans wanhopig Bad tot hemel, land en zee Z'n zoon was knap maar fabuleerde Dat hij superhard studeerde Voerde niets uit als hij leerde Deed zelfs aan geen toetsen mee Zijn maîtresse, mijn vriendin Kwam als Athene met haar raad Die hem verloste van het kwaad Ze fantaseerde…

't Was winter in het verre moederland In Indië kreeg grootvader verlof Maar bleef zes maanden lang en dacht ik bof Dan vraag ik mijn maîtresse om haar hand Aldus geschiedde het dat in de winter Grootmoeder, met dochters, van hun tante Gezelschap kreeg, als een soort gouvernante En van haar minnaar - dacht zij ooit aan ginter?…

vreemd wil gaan Het zijn lange, zwoele nachten Steeds weer in een ander hotel Waar ik op hem zit het wachten Om te genieten van zijn overspel Zijn vrouw hoeft niks te weten Hij heeft haar niet verteld Dat hij anderen wil daten En bij mij heeft aangebeld Hij toonde veel interesse Ben gezwicht voor zijn verhaal Heb nu een bijbaan als maîtresse…

naar kantoor moet om zijn presentatie af te maken voor de ontbijtvergadering van morgen als de jaarlijkse plicht volbracht is nemen ze elk een taxi ze keert bitter huiswaarts naar het donkere huis waar haar twee troetelhondjes op haar wachten hij laat zich afzetten aan het appartementje dat hij gekocht heeft voor zijn jonge blonde maîtresse…

dochter van baron Van Schimmelpenninck Westerflier, Toevallig ook mijn minnares Dat zij een latrelatie had Met een der tweelingzonen Van zijn adellijke wederhelft, Een gluiperd van het zuiverst ras Hij groeide op voor galg en rad In zeven sloten tegelijk Zijn moeder wist zich haast geen raad Vervloekte 't passievruchtenzaad Doch zijn maîtresse…

Ik beëindig onze relatie zei ze ik ga trouwen met Jan geweldig voor je riep ik laten we het vieren met een wip weet U m'n invoelend vermogen was nooit 'n sterk punt…

Je kwam vloekend over de drempel, smeet je paraplu in de badkamer, sloeg met je blote vuisten tegen de eikehouten deur, vloekte nog harder en je knokkels bloedden. 'Wat is er gebeurd?', vroeg ik, terwijl mijn hart bonkte als een oude treinwagon. Zeer langzaam liet je me je gezicht zien, vol tranen en pijn. Ik greep je bij de schouders en drukte…

als je mondkapje een schitterende glimlach verbergt Of hangende mondhoeken die je niet kunnen luchten of zien Ogen open of dicht, een knipoog of zijn ze verschrikt De huidige jeugd stort zich op tinder En vind liefdes op grootte afstand van hier tot ginder De een draait je een poot uit De ander is een vieze oude vent verscholen achter internet maîtresse…

De Fransen zaten smullend voor de buis Te kijken naar hun staatshoofd z’n misère, De president heeft immers een affaire, Z’n partner ligt zelfs in het ziekenhuis. Terwijl de persbijeenkomst zich ontvouwde, Dacht hij: ‘had ik m’n helm maar opgehouden.’…