1612 resultaten.
geen landschap
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 55 losgekomen van de wal
word ik zoveel zachter
geen kind zo aanwezig als
het kind dat er niet meer is
betoverd door het licht
het diepe blauw altijd het
geluid van water en wind
losgekomen van de wal
alles glanst als ik loslaat
geen landschap
eerder een visioen
als ik loskom van de wal…
Doek
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 388 ik zag een landschap
en schreef het zwart op wit
nu heb ik een landschap
maar het is er niet
ik zag een doek
vol eenvoud en oorsprong
over de seizoenen
een landschap vertellen
over de onmacht van een dichter…
wat de taal is
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 44 als ik denk:
ik zwerf
door de taal
dan is de taal
een landschap
en ik ben
de vrolijke voetganger
maar als in dat landschap
enorme zwarte wolken
zich samenpakken, weet ik
opeens: de taal zwerft door mij
en ik ben zelf het landschap
in afwachting van de storm…
Amazone
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 87 De grande dame
onder de rivieren
met armen donker
als de rio grande
vernoemd naar martiale
vrouwenstammen
een niet te temmen volk
op edele dieren
in duistere
wouden van een
mythisch verleden
trokken vrouwelijke
ruiters onversaagd
ten strijde
een reuzenslang
meandert tot in
de haarvaten
van groene longen
als grande…
De praatpaal
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 340 Geen gele staanders meer tussen het groen.
Pech onderweg? Bel mobiel of app.
Dan komt er hulp voor onder de klep.
De praatpaal gaat deze zomer met pensioen.
Ach zei een wegenwachter, niets verloren
Er blijven problemen tussen de oren.…
jaargetijde
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.421 Ik kan me verbeelden
een geduldig landschap te zijn,
dat in de winter wacht op andere tijden.
De werkelijkheid is anders.
Het is meer een stervend landschap
in de herfst, dat een strenge winter wacht
en dan moet lijden.…
alles
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 136 hij vond het lege landschap
toen hij niet langer zocht
hij gaf zich over
zijn queeste stierf een stille dood
licht lucht en ruimte in
het lege landschap
het was alles…
[ De zon gaat midden ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 87 De zon gaat midden
op de straat staan, roodgloeiend --
zijn hete adem.…
STILTE...hoezo?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 156 Stil
ligt het landschap
als voor het oprapen
Stil
ligt het landschap
in vroeg zonlicht
Aan zomen
de wilgen,geknot
waaks..maar zwijgzaam
Wij
zijn het
die niet slapen.…
land van me
gedicht
2.0 met 14 stemmen 3.267 waarom het filter verscherpt
van ven met zachte oevers
of een rivier in waas?
net over de bocht in de dijk
die kerktoren
de groene prikkeldraadwei
koeien, eeuwig
gedomesticeerde koeien
maar ook Przwalski paarden
en Heck-runderen
bij steppeachtig aangevreten struiken
hooiberg zag ik graag
en de dorsers schuiven,
het rieten dak gedekt…
De rivier
netgedicht
4.0 met 45 stemmen 18.289 Een rivier van geluk
Sprankelend in geluid
Het kan niet meer stuk
De wens komt uit
Poelen van verlangen
Kijken me aan
Aan elkaar hangen
Naast elkaar staan
Moerassen van lust
Zichtbaar beneveld
Je hebt me gekust
Lieve woordjes gepreveld
Woestijnen van gevoel
Liefde als zand
De zon schijnt zwoel
Zet alles in brand
Wouden van aandacht…
Landschap met roze hoed
gedicht
3.0 met 43 stemmen 13.254 "Niets kan zachter golven
dan een golfterrein"
denkt de dame met de grote hoed
en de suède handschoenen.
De heer die haar galant terzijde
staat, kijkt heel even
naar haar borsten in de roze crêpe jurk
en slaat dan met een forse slag
het kleine witte balletje
een heel eind verder.…
OUD LAND
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 461 Tere stralen door het hout
oude paden uitgesleten,
stoere den en slanke berken,
doorzichtig groen, ragdun en fijn
door het zonlicht niet vergeten.
Een grote kei en meerdere
als ik me niet vergis.
Hoe zijn ze hier beland?
Wie heeft dit graf bereid?
Geen antwoord op mijn vragen.
Tekenen van lang vervlogen tijd.
Duizenden mensen op uitgesleten…
Late regen
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 444 Eenzame huizen
liggen als zieke dieren
op de ingevallen flanken
van de heuvels,
uit de grijze verte van de zee
zeilen vruchtbare wolken aan
en gaan voor anker
in de stoffige vallei.
De aarde drinkt met
kletterende kaken,
in het duistere woud likken
onrustige herten zilveren druppels op.…
Ruimte
netgedicht
0.0 met 2 stemmen 255 Hier, in ’t Westfriese land, aan de rand,
aanschouw ik wolken, dieren, lucht.
Al die wisselingen maken dat ik zucht!
Het is de aard van de jaargetijden
waarvan het verscheiden mij doen verblijden.
Ik heb aan dit land mijn hart verpand.…
het landschap van de maanvogel
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 285 een vogel vloog
voorbij lente en zomer
kleefde stilte
aan het raam
en ik dacht nog, zing
zing de dag, zing je gave
nu het nog kan
in een brede schaduw van het gras
en de ingevlochten, vele
dromen
maar de nacht moest zo verlopen
en mijn woorden waren traag
ach, deze koude
deze vroege, kale koude
er lag al sneeuw op de maan…
voor een fotografe
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.024 toestel aan borst geklemd
uit invalshoek van camera
en haar ooghoogte
legt zij talentvol
de natuur bloot
vanuit bewogen inspiratie
etst zij het landschap
in een totaalshot
door fluitende wind
pakt zij haar kansen
in een onweerstaanbaar spel
laat ze het licht glanzen
als een engel in het struweel
het bos bespeelt haar
in juichende…
Haiku
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 395 Wat een schoon landschap
zet je toch eens efkens neer
velden om je heen…
Haanwijk bij Halder
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 674 Donder en bliksem,
Krassende kraaien,
Hier heerst heer haan
een hooghartig bestaan!
Hij pikt hier,
wat hij pikken wil,
En kraait zijn kraai
wanneer hij kraaien wil.
Haanwijk bij Halder,
zachtwiegende Dommel,
troostend groen land.
Haanwijk bij Halder
Mijn geliefde Brabant!
Kukelekuuu!
KUKELEKUKELEKUKELEKUU!…
Het Bildt: Middelzee
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 457 vanuit ogenblauw
sla je winterkleurboeken na
waarin alles samen stroomt
op kaarten ingetekend
de route is verdeeld
gedeeld via een oud wandelpad
tussen de huizen
waar een deur open gaat
dat groeit plotseling uit tot een verhaal
in oude balladen
zonder straatnamen
vanaf die oude Middelzee
tot in dit kleine dorp…
Wintersnippertjes
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 289 hoor, een winterlied
zweeft over de berijpte
sluimerige grond
midwinterhorens
blazen herkenningsklanken
hoorbaar in het rond
schaduwlicht tekent
de berk huiveringwekkend
tot een ijzige reus
dwarrelsneeuwvlokjes
smelten in ademwolkjes
op een warme neus
kaarsjes in glaasjes
gloeien langs het weggetje
een vertrouwde sfeer
het landschap…
Langs het zandpad
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 190 LANGS HET ZANDPAD
Langs het zandpad
door de duinen
waait het helm
gedwee
met de streek
zuid zuid west
het zand spoelt
door mijn tenen
kleeft een beetje
als hoort het daar
elke stap -
ingezakt
mijn voeten
schuiven
weerloos het zand -
brengt mij
dichter
naar het midden
de zilte zwoele
adem van de zee…
Naamloos
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 333 Het landschap aarzelt
onder haar gesternte,
spiegelt hoop
voor verlangende levens.
Ze waakt voor de geduldige lezer
gaat onder als de dag
voor de nacht vlucht.
Een deken voor je wensen
om in te wonen, om in
weg te kruipen.
Verlossing is nabij.
Ze is als een gebed
voor je adem, luisterend
naar een teken van stilte.…
het kind
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 354 het kind
jij bent het kind uit de oorsprong
de drager van de nieuwe morgen
van ongekende waarde
onomwonden nieuw mens
beeltenis in toekomst
jong en ontluikend
sprongetjes makend
een dansje in het landschap
glimlachend volmaakt
verloren in zijn dromen
glimlachend in de bespiegeling van tijd
in een zacht uitdijend heden…
Palet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 151 De Spiegelplas kleurt geel,
daarna metallicblauw
en dan wordt één paneel
door nevelslierten grauw.
Terwijl je vaart vermindert
zie je de lucht die zindert
van fluoroze strepen
en paarse rafelrepen.
Je schrijft op wat je vindt.
Je pen is kleurenblind.…
Verlangen naar hoogtewandeling nr.1 Dolomieten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 183 Scherpe tanden staken in de blauwe hemel
en tussen afgebroken kiezen kierden zonnestralen,
in die kloven voelde ik me veilig.
Hier zou ‘k weer willen wandelen
vanaf het spiegelende meer,
langs 't pad de schuine afgrond peilen,
stappen in de schaduw
en onverwachte sneeuw.
het eenzaam maanlandschap ervaren
en na een lange dag
eindelijk…
Nieuwe aarde
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 198 Het landschap
- alleen met zijn geheimen -
golft zichzelf naar een andere tijd.
Een nieuwe ochtend
breekt aan
en de zon verwondert zich
over zoveel stilte.…
Veer
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 229 Je kijkt op van je bladzij
en ziet eeuwige sneeuw.
In je oren het miauwen
van de meeuwen
en het gemoedelijk getok
van het veer
beneden op de vlakke fjord
heen en weer en terug
naar je bladzij.…
het vlakke land
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 118 ik kan slechts
traag verhalen
over de vlaktes
waar ik was
over de
grootsheid van
het hemeldak
over winden die
ononderbroken
aanrolden over
eindeloze
oceanen hoe
de leegte me
ruimhartig adem bood
hoe het vlakke
land het hart
uit mijn lichaam
tilde
daarover kan
ik slechts
traag verhalen…
Dijk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 161 Stel dat ik een dijk kon vormen
van korrel, zand en slijk en wormen
van minuscuul..tot groot en hoog
zag grassen groeien,
kon horen schapen blaten
koeien loeien
voelde hoe hun poten stampten
om mij breder sterker
en lag naast het kronkelende water
zag boten varen
wolken drijven,
stormen weer bedaren
ik zag hoe huizen op mijn dijk
hoe…