Alle inzendingen over maand OR vrouw OR emoties

Eens liepen wij samen aan het strand met gejutte schelpjes in ons hand daarna zat hij jaren met dementie thuis later in een verpleegtehuis heeft toen als therapie de schelpjes tot een ketting geregen eindelijk af, heb ik die gekregen hij is er niet meer heb al twaalf jaar gerouwd zoals nu op speciale dagen wil ik die ketting weer dragen…

kan een man z’n vrouw tot in haar diepste wezen helemaal doorgronden? voelt een vrouw zich met haar man helemaal tot in z’n aller dunste vezels verbonden?…

Diep kijkend in haar ogen, zie ik alle emoties aan mij voorbij gaan. Verdriet, pijn, gemis en rouw. Met betraande ogen draai ik mij om Ben ik deze rouwende vrouw?…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Schamend omdat je emoties toonde Voelde je je ontzettend bedrogen. Je keek nog even in de spiegel En droogde snel die tranen van je gezicht, Die vrouw die keek was ik.…

Voorheen ogen maar te lang alleen gelaten hol geworden door de dood vult spinrag beide gaten --------------------------------------------- (vrouw ligt langer dan 2 maand dood in huis)…

emoties... die iedereen herkent maar ze tonen aan iemand dat is vaak ongekend ik kan het ook niet goed voel me dan zo naakt maar weet dat het me goed doet maar hoe doe je zoiets? hoe laat je zien wie je eigenlijk bent? meestal doe ik maar gewoon niets...…

Warm weerloos schelpenzand ligt maagdelijk te blinken laat zuigend water slinken op sereen verstild strand Het minnekozend gekabbel vertoeft nog in speelse rust warme korrels nat gekust in teder liefdesgeknabbel Als een plots vlagende bries wolken doet opzwellen de zon straf omknellen in grijs doorschijnend vlies Dan laat traag verdicht…

Mocht het ooit zover nog komen dat ik al mijn gasten welkom heet dan zou grijs mijn wereld kleuren zonder zwart of wit stramien geen gast zou mij bevreemden hun dossiers zijn mij bekend ik zou ze als mijn minnaars nemen in stil geborgen samenzijn…

Donker, koud en kill,tranen,verdriet niet wat ik wil. Het eeuwig verlangen naar rust in mijn hoofd. Geef me de kracht die de pijn verdoofd. Ik voel me zelf zo wankelen.... En vraag me af wanneer ik val!!…

Emoties, toen ik jong was, was ik zo trots Dat ik geluk kon voelen in mijn hart als een bloem die opengaat. Nu zijn die emoties een probleem dat mij niet meer loslaat. Om elk klein ding begin ik te huilen. Mijn emoties op en top.…

Emoties vertrouwd en wereldvreemd. Ze gaan op dit ogenblik hun eigen weg. Hoe krijg mijn emoties toch weer in het gareel. Op dit moment word ik door hun geleefd. Mensen kijken verschrikt naar mijn gedrag. Emoties, hoe ga ik er mee om? Het doet mij pijn, als ik zie hoe een ieder verschiet.…

Kan niet meer vechten, Wil niet meer elke dag weer dat masker opzetten. Mijn hart huilt hartverscheurend Mijn lichaam is dood Waarom? Waarom? Ik ben er helemaal klaar mee Zoveel gegeven, maar er niks voor terug gekregen... Waarom werd het “nee” niet gehoord? Het woord “moeten” haat ik, “moeten” is dwang! Ben zo bang, ben het zat. Ik stop…

De gedachten gaan naar Alles en niets Ik zie dingen Maar het besef is er niet Ik lees woorden Maar de tekst ontbreekt Zinnen dringen niet door Al lees ik ze tien keer Mijn lichaam wil Mijn geest niet Dromen komen Maar ik beleef ze niet Ik moet rusten Maar ik ben ongedurig Ik ben moe Maar slapen kan ik niet.…

Mijn hart zegt, volg deze weg, want in een maand heb je mijn hart gestolen en er zoete liefde voor teruggegeven. Samen gaan wij nog oneindig veel mooie momenten beleven. Ik weet niet waar deze weg eindigen zou. Ik weet wel, ik bewandel 'm samen, samen met jou.…

Soms is het zo moeilijk emoties te uiten dat 't beter is, ogen en oren te sluiten vooraleer je mensen kwetst.…

Overal zijn ze Ik zie ze En ik staar Ik staar alleen maar Niemand begrijpt ze Niemand wil ze begrijpen Altijd worden ze verstopt Terwijl ik ze juist zoek Ze denken dat ik gek ben Maar ik weet wel beter Ooit zullen ze zichzelf vinden Terwijl ik ze allang heb gevonden…

De griepbestrijding uit vervlogen tijden: Daags moest ik van september tot aan mei, (Liefst zeven maanden met een ‘r’ erbij), Wat levertraan om ziek zijn te vermijden. Nu is de letter ‘u’ weer in de maand: En wéér heb ik mij in de herfst gewaand.…

Emoties zetten ons in beweging. Laten ons vrijwillig kiezen voor. Voor innerlijke strijdtonelen. Voor oorlog of voor vrede. Voor wijze aanvaarding. Voor liefde of geluk.…

Zodat ik niet opnieuw mijn emoties verlies.…

December vind ik raar. De boom piekfijn gebald, het kindje knus gestald en dan het jaar verknald. Geef mij augustus maar.…

Een halve dag verlangd voelt week verliefd voor een maand doordrenkt als ik je vandaag weer zie. De vloeiende hartstocht op de route naar jou omarmt jouw emoties verwarmt mij bij winterkou. Mijn vacht compleet doordrenkt omringd door een vetlaag wat absorbeert voorspoed in jouw tissue vandaag.…

Eenmaal per maand een week met mijn maîtresse is mij als vijftigplusser toegestaan. De cijfers tonen dat glashelder aan want, lieve lezers, lieve lezeressen: Ik houd volgens de normen van mijn vrouw en ben haar altijd braaf voor driekwart trouw.…

Ons kindje komt met Kerst, heeft Alexander Bij monde van de RVD gemeld De arts heeft zich een hele maand verteld Want dat laat Willem over aan een ander Hij weet niet of het eerder komt of later Hij managet bij zijn vrouw alleen haar water…

Ze is er niet meer spreekt hij zacht haar hand rust vertrouwd in de zijne jaren geleden nog maanden te komen heden onzekerheid soms droomt hij haar ogen terug naar toen en kust de gedachte zijn lieve vrouw die hem weer herkent…

Rouvoet heeft reeds een vinger in de pap: Een vrouw die straks abortus wenst te plegen Moet dat vijf dagen lang heroverwegen - En dat is vast nog maar de eerste stap: Een nog strenger beleid dan het bestaande Wordt een bedenktijd van dik negen maanden.…

laatst gezien op tv een jonge vader met tattoes neus- en oorringen ik zag hem aan het kraambed van z’n vrouw breken huilen als een kind een van de diepste emoties de mens gegeven het ontstaan van leven wat zelfs de stoerste vent doet smelten en verbleken hun emoties trokken mij ook met zich mee en veroorzaakten een brok in m’n keel…

Het zal je als gezin maar overkomen zo’n drama, een jonge vrouw, moeder, minnares krijgt de diagnose borstkanker te horen zeg niet , het is maar een film want vanaf de allereerst seconde boeide het mij en alle toeschouwers “er komt een vrouw bij de dokter” met opwellende tranen natte zakdoekjes ik hoorde rondom me gesnik emoties denderden…