In het aanzien van de wolven
drijft nog op de laatste traan
het galjoen van stille dromen
dat zich krakend in de stromen
mee laat deinen op de golven
die het zeegat willen gaan
Waar gebalde luchten wachten
op de vogels in de maan
die met zongebrande veren
langs de kraaiennesten scheren
om daarna met alle krachten
uit de as weer op te staan…
een vogel vloog
voorbij lente en zomer
kleefde stilte
aan het raam
en ik dacht nog, zing
zing de dag, zing je gave
nu het nog kan
in een brede schaduw van het gras
en de ingevlochten, vele
dromen
maar de nacht moest zo verlopen
en mijn woorden waren traag
ach, deze koude
deze vroege, kale koude
er lag al sneeuw op de maan…
1.228
Bezig met laden