De dichter in zijn maatkostuum
sprong uit de band – zijn handelsmerk.
Niets bond hem en zijn schrijverswerk.
'k Probeer het niet, ook niet postuum.
Hij heeft het zelf gevat gezegd:
Wat niet te volgen is, is ech.
Deze week overleed de Rotterdamse dichter Jules Deelder.…
jouw
breedgerande hoed
naar mij
als een knipoog
die vele tellen kent
ik zie gespreide vingers
een zomers vlaagje bedwingen
die ons beiden ook zwoel verwent
je gelaagde rokken
dansen om en om in het rond
een windegroet is daar aan gewend
het verraadt even
de ronding van je mond
*
daar is hij plots
je liefde
in een maatkostuum…
Vandaar dat ik me voegde in het koor
van mannen met gevoel voor het exacte,
die, niemand uitgezonderd, zich verpakten
in grijze maatkostuums als metafoor
van evenwicht en als een omnivoor
braaf slikten wat passeerde; waarvan akte.
De stukken heb ik volgzaam doorgenomen
en toen heb ik het resultaat voorspeld.…
."
blikt een stem uit de transistor
meer volwassenen
donkere wolken, mannen in
grijs grauwe maatkostuums
"..two American kids
grow up in the hot land.."
snerpend grind
de bankdirecteur start zijn Ford
een vuiltje op het raam
geprojecteerd op
het eerste herfstblad
van hoe heet zo'n boom eigenlijk
de soulzanger galmt
And the…
en teder oplepelen
Ze zijn scheutig met donkere uren
gierig met het licht van de dag
dragen een mantel van schemer
en beelden in een waas verpakt
het riet staat als tijdwaarnemer
langs de oevers en ziet het jaar
wegzinken in het gewelf van voorbij
een laatste vogel vleugelt heen
Ze hullen zich in zwoele avondrokken
verschuilen zich in maatkostuum…
Ik word transparant en boet in aan
zwaartekracht om de kwalen te
ontregelen, ik verlies de macht en
ontbeer de moed uit de gongslag van
de dag een maatkostuum te halen.…
Of frank en vrij haar slijtplek tonen
vinden zij
Kleurloze naden van garen
wat gelijk mens, geld en regels naait
verstoppen de lerende zelfkant
vinden zij
Boetekleden van vacht, stof of sliert
passen noch staan in het openbaar
en niemand die het maatkostuum ziet
vinden ...…