Herinnering
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 
834
834Oud geworden kijk ik naar mijn handen
gerimpeld, getekend door het leven,
terwijl ik op de cederhouten bank zit
onder de bloeiende magnolia
met kinderen spelend aan mijn voeten
De zoete geuren van de lente bedwelmen mij
En ik dagdroom nog eens van vroeger
Van een ontmoeting met jou, heel onverwacht
Sprakeloos, verward, in verrukking keek…
Bezig met laden