Alle inzendingen over majestueus

De kompaskwal heeft haar streken De oorkwal geeft een teken Een haarkwal wil mij zoenen en schiet met gifharpoenen Majestueus, blauwwit koel danst de zeepaddestoel in flonkerend brokaat op de getijstroom-maat Zij zuigt-perst zich voort onhoorbaar, onverstoord Ik streel haar gladde hoed als nederige groet Dan vervolgen we onze wegen…

Maria Magdalena mysterieuze mooie muze mag met muzikanten musiceren In haar handen houdt zij een hobo van hout halfhoog haar hoofd in hoofse houding halfomsloten door heur haar en halvemaanvormig halscollier over heur hemelboog Menselijk, maar magisch mag Maria musiceren met maestro's Mozart Mahler masculien majestueus Moessorgski…

Tonnetje zijn trant 't Zijn devote, vrome madonna's Hun schaamte voor een deel verhullend En gelijktijdig de hemel prijzend Zonder reden en zonder band Met de hemel, het huis van Boven Amor die richt hier zijn liefdespijl Majestueus werk van Botticelli Zeker bepaald geen dilettant Geen hoogdravendheid.…

Na zesentwintig jaar gevangenschap niet gebroken Integendeel zelfs, opnieuw ontloken Zijn leven in dienst van de zwarte bevolking gaan zetten Een vrijheidsstrijder tegen de rassenwetten Bleef al die jaren terecht de vredespijp roken 'Er is geen terugkeer op de weg naar de vrijheid' Aanvaard en accepteer alsjeblieft gelijkheid Samen…

uit het stille heldere water, rijst haar spiegelbeeld hoog statig komt zij langszij haar lange hals gestrekt, de blik op oneindig, zo glijdt zij minzaam voorbij majestueus, als een galjoen haar vleugels als zwaarden rond de boorden gevouwen, het boegbeeld, mooi van vorm lijkt witter dan wit als uit marmer gehouwen in alles rustig en…

Ik wens je fraaie bladeren die pronken met een rand, streelzacht en gaaf, soms speels gegolfd, soms scherp of diep getand en ed'le takken, majestueus en sterk als een gewei, dat,ongesnoeid, naar boven groeit, heel trots gracieus en vrij.…

kleuren, lijnen en contouren verdooft mij de ranke masten betasten de dampen die mij met de noordenwind instoppen voor een eeuwige slaap bewegingloos dompel ik onder in water van ontzag een rilling rolt over mijn huid de kerkklok slaat zwijgzaam over hellingen van zwart fluweel ik wacht op het vuur van de hemel en het vallen van de vloed op majestueus…

Er is volgens mij geen land waarin het blauw zo blauw en dan de wolken met een paar druppels roze erin en de onderste laag grijs, ja, zo majestueus en ongeorganiseerd, maar toch lijkt het haast met een plan.…

Gestript van menselijke maat past hen slechts de tooi van deze tijd van afbraak en van verval, van geweeklaag Het huis gaat schuil onder huilen en gerammel en geklapper overstemt het leven Krakend stort majestueus het erf van gepluimd en dapper siddderend en met een dreun ter aarde Respect voor dit ontzagwekkend natuurgeweld overtreft…

Kwetsbaarheid, voorbereid en majestueus gedragen dwalend van voorbijgaande aard, gekluisterd aan schemerige dagen. Afstand tussen mensenwoorden, dagelijkse pijn in ons vermoorden. Wat dikwijls belangrijk voor ons is, begrijp jij met naieve blik vandaag. Wij vechten er niet meer voor, omhelsen wat werkelijk belangrijk is.…

De Weimaraner's van Chateau Le Bois liggen galant uitgespreid en majestueus voor ons, met het oog op de "edelen" en de uitgenodigde aanwezigen; mijn broer, zijn vrouw en ik, allemaal vol kennis van doodlopende wegen In de schaduw van een afgelegen eikenboom maar met volledig zicht op de trotse residentie we drinken wat wordt…

De eeuwenoude kastanje, zo groots en wijds, tekent zich majestueus af tegen de avondlucht, een subtiel vleugje van witte zoete jasmijn, plaagt en prikkelt het intens verlangen naar een tere, zachte, zoet geurende jonge huid, terwijl de witte Poolster glanst en blinkt, ach, de Poolster, ze is klein, zo onopvallend, maar ze bepaalt nadrukkelijk…

Als geliefde vriendin van Holst, Bloem en Van Vriesland bleef je toch bescheiden je oeuvre belijden, wat je siert, want niemand met zoveel psychologische kennis zou zo weinig dichten als jij, maar jij bundelde je krachten ingekort en daardoor bijzonder majestueus, want je moet het maar durven, zo karig schrijven, met zoveel integriteit en…

zichtbare horizon nu daarom wij dag zeggen moeten kleine maar reusachtig grote man die groter dan groots groeide voelt broos ons klein en nietig de wereld en haar machten jij die ons de vingers lakken deed zaaide vrijgevig en betoverend in de harten van groot en klein de hoop op doorgaand leven dat mensen zo gelukkig maakt kinderlijk majestueus…

knieën, ‘ iets wat wij meer zouden moeten doen’, kon ik zijn poot maar bevrijden, ‘ dan licht hij hem omhoog zegt vragend, ‘ mensenbloed stinkt het vlees is te roze, is al verminkt ’ terwijl ik schrik heb, die koperdraad lospeuter, de deemstering al invalt wind wilder wordt, geselt en pijnen stilaan overgaan in een mildere blik hij, vos, majestueus…

Majestueus traag in gebaren vol verlegenheid. Zij is wordt overvallen met vertederd begrip. Onwetend dat hij met de rook een gedicht inzuigt, vanuit een noodzakelijk ontroerd zijn, de bijna stervende die enkel buigt naar het prille leven. Wild woekerend oorhaar likt haar jonge zuchten, overhangende oogleden bekijken een hemelsbrede horizon.…

op de grens van het oude capelle het stadse dorpje aan den ijssel waar klaas de kade ooit klinkerde tot waar hij de bermweg bereikt die de weg naar schollevaar kruist stond op de werf van hoogerwaard op de driesprong van deze wegen meer dan vijftig jaar het houvast van de majestueus zwaaiende eik die van wie hem passeren mocht steeds het volle…