Alle inzendingen over meester uit katwijk

nu de schelpen kraken wij elkaar naderen weet ik van vaste grond onder mijn voeten voel me intens rijk waarom toch verder willen kijken achter me de plek die zo meebepalend was voor me het nog in damp gehulde wat toekomt wat geen mens kan maken in me de zekerheid van thuis zijn door pure liefde die nooit zal wijken voor Katwijk…

kun je als de beste dus meester pak die kans…

Kiest massaal een galgenmaal gevoerd door het utopisch kennen en kunnen menigmaal gezegd meester loyaal aan knecht kennen en kunnen maar weten meesters worden generaal kiezers geknecht.…

gedachten verlopen in een orde en hun gemeten pas en tempo die niet zinloos zijn, slechts herinneringen die voorbij gaan in een intrinsieke schijn als vervallen aards gerief, dat wanneer het oude stierf nooit meer z’n originele lijst verwierf in de galerij van bedoelde wensen wat naar andere gebieden leidt, waar duidelijk de hand van de meester…

De meester zei tegen de klas, dat “ik” altijd onderwerp was. 'Maar u bent niet goed snik: op het bord schreef u “ik”, dus is “ik” lijdend voorwerp,' zei Bas.…

Paniek komt als je niet meer weet wat te doen, zweet breekt uit, loopt in stralen langs het gezicht, ook al veeg je de nattigheid voorzichtig weg, het haalt de paniek niet weg, die zich van je meester maakt, is er toch nog iets, wat de meester je nalaat?!…

Spreken en zwijgen doet de kennis van een klas uit respect voor hun meester die al veertig jaar bij het onderwijs was.…

zal kom Meester…

“Pierre heeft de boel gesaboteerd”, beweerde producent John van Katwijk……

Samen met mijn oude kater, mijn wijze meester, zie ik het leven zitten. Mijn meester is gaan liggen. Een paar regeltjes heb ik nog gelezen. Een beetje nagedacht en weer vergeten. Er is nog veel te veel te doen, maar gelukkig niets gedaan.…

Meester, ik wil niet leren. U moet mij motiveren!…

Waar Rome eens barbaren weerde stroomde indertijd de Rijn in zee. Tussen Sint Olof en Sint Jan kon hier de hemel verduisterd worden door wolken gonzende insecten. Vijf uren had de langstaartige nieuwgeborene de tijd om vluchtvaardig te worden, te paren en te sterven. Na een overmaat van regen loopt het water nu de spuigaten uit en kun je…

Vlietstra van de Hersteld Hervormde Kerk in Katwijk. Als een kind zondigt, is kastijding een noodzakelijk antwoord. Als de ouders dat niet doen, gaan ze in tegen de wil van God, is zijn mening.…

Aaan de zee bij Katwijk-Binnen stond een vrouw alleen. Diep wanhopig buiten zinnen, want haar lief ging plots'ling heen. Tranen stroomden uit haar ogen. Ook van ond'ren werd zij nat. Langzaam kwam de vloed naar boven. Zij zuchtte: "'k Ben het leven zat". Reeds omspoelden zilte golven haar middel en haar leest.…

Dus meester, ’t is daarom dat ik niets leren kon. (titelgedicht van de bundel Meester ik heb geen boek en andere schoolgedichtjes)…

De lucht schildert zich zelf, of, is het toch de hand van de Meester?…

Kijk, daar ziet meester Henk Iets blinken in een mond Zijn wangen worden rood ´t Is gewoonweg ongezond Och hemel, denkt Janneke Kijkt meester haar nu aan?…

Zij was een vrouw van alle markten thuis en schreef sonnetten of een kundig vers. Haar vrije werk ontlokte veel gekners want menigeen vond dat gepruts; een kruis! Zij leed niet onder de gelaagde toon van de kritieken op haar dichttalent. Ze had een missie -zij was géén scribent om maar te zwijgen van een epigoon- dus rijmde voort, vergat…

Dat menig PaBoleerling slechter rekent Dan een begaafd Groep Achtscholier vermag Zou alarmerend zijn vandaag de dag Terwijl 't misschien de tijd rooskleurig tekent Wie weet wat later de scholier bereikt Die nu reeds juf of meester meester blijkt…

Discreet en eerzaam ga ik door het leven, Fatsoenlijk en beschaafd houd ik mij in. Nou had ik mij met heel veel goede zin Voor een coronaschreeuwtest opgegeven. Hysterisch schreeuwend telde ik tot elf: Tien tellen was ik helemaal mezelf.…

zo Vlaams bescheiden de Haiku meester strooit met dankuwellekkes…

de halfvolle fles geen angst meer voor de bodem zijn meester rust zacht.…

Nu, kijkend naar de watertoren denk ik aan òns fietsen naar het Zwarte Pad ons praten, wandelen aan strand, uitzicht op Katwijk Noordwijk, ons liggen in een pan omringd door helm en wind geruis van golven, zee door halve koppen die door sprieten mee wilden genieten, en ik denk aan het terugfietsen weer naar de straat waar je woont,…

De meester die las prachtig voor ik zal het nooit vergeten de hele klas riep steeds in koor “o meester, ga nog even door……” In mijn bagage reizen ze mee Abeltje en meester Van der Rest ik zal hen nooit vergeten deze twee een gouden herinnering op zijn best…

gebroken ruggen star en stijf hun glimlach waaiend met alle winden mee hun ogen neergeslagen zingend als troost omdat ze zijn overgeleverd aan mensen die ze meester noemen ze zijn gebrandmerkt als waren zij vee slaafs zijn ze nog zijn de meesters niet tevree ze willen nederigheid zien zich de baas wetende niet goedschiks…

Hij was de zoon van een beroemde vader onze meester onze dode herder is verrezen niets dan leegte troffen zij bij die rots des anderendaags de vrouwen die de laatste zeven van zijn woorden hoorden, rouwen onze meester onze dode herder is aan mij verschenen, zoon van een beroemde vader…

Laat mij, in angst en pijn, Meester, niet gans alléén!…

wijze hij weet,zijn diepe ik is niet als ijs laat je niet zien laat je nooit zien aan heer noch meester jezelve misschien aan ware liefde, ooit, misschien dááraan laat hij meesterlijk zijn diepste wezen zien.…

De Meester, in zijn Wijsheid, gist. De Leerling, in zijn Waan, beslist. ----------------------------------- uit: Puntdichten (1824)…

angst maakt zich meester homo geweerd door EO de hoop verloren…